NOSTRADAMEUS: Pathway

Cover	Release	Style
	2007-01-26	heavy power metal
	Label
	www.afm-records.de / www.rockinc.nl
	Website
	www.nostradameus.com
	Contact
	-
	Playing Time	Cat. N°
	44:05	AFM 142-2
	Review by / Translated by	Rating
	Vera	8/10
english	Review
Nadat het Zweedse Nostradameus drie albums had uitgebracht, vingen ze overal commentaar op dat ze een leuke Helloween kopie waren, maar ook niet meer dan dat. Dus werden de koppen bij elkaar gestoken en beslist dat er vanaf 2003 een hardere koers gevolgd ging worden, met als resultaat ‘Hellbound’. Inmiddels is het begin 2007 en tijd voor de opvolger – het vijfde album – ‘Pathway’ en ook hier heeft men zijn best gedaan om wat hardere elementen aan de enthousiast uitgevoerde power metal toe te voegen. Volgens de band thrash invloeden, maar dit moet ik dan toch met een vergrootglas gaan zoeken, want volgens mij klinkt Nostradameus anno 2007 nog steeds als een band die het meest zal inslaan bij heavy metal en power metal fans. Wel is het zo dat zanger Freddy Persson wat meer variatie in zijn stem en zanglijnen brengt (bijvoorbeeld wat duistere, lage of gesproken zinnen in sommige nummers) en dat komt het geheel ten goede. Het album is donkerder van stemming, vooral tekstueel. Verder blijft het talentvolle gitaarwerk één van de sterkste troeven van de Nostradameus sound. Daar is medeoprichter Jake Fredén nog steeds verantwoordelijk voor, maar hij heeft wel een ander speelmaatje onder de arm moeten nemen, want Michael Aberg is vervangen door Lennart Specht. De luchthartige teksten uit het verleden zijn sinds geruime tijd ook taboe en op ‘Pathway’ handelen deze voornamelijk over de moeilijke tijden die men soms tegenkomt en over de hypocrisie in de wereld. Bovendien heeft de band het voor het eerst aangedurfd om een nummer te schrijven over de illustere ziener waar zij hun naam van afleidden (Nostradamus). De elf nummers bieden ons naast krachtige, vrij hoge maar zuivere vocalen en spetterend gitaarwerk in nummers met een flinke vaart, ook een enkel rustpunt (zeg maar, een ballade) in de vorm van ‘Not Only Women Bleed’. Dit lijkt in eerste instantie een knipoog naar het Alice Cooper nummer, maar daar heeft het niets mee te maken, behalve dat het ook een slow is. Het is ook het enige nummer waar we piano in horen. Vrij laag gezongen, enige pathos is aanwezig maar gelukkig wordt het niet al te melig en er komt ook nog een mooie slepende gitaarsolo langs. Een ander nummer waar ze verrassend uit de hoek komen is ‘MDCC a.d. pt. II’ met zwaar uitvallende gitaren en bijna ruige zang. Goed zo! Ik moest ook een beetje opkijken van ‘The Untouchables’. Dat dit nummer uitnodigt tot meezingen in het refrein mag als normaal beschouwd worden, maar die riff is toch echt wel “geleend” van Black Sabbath, heren, al klinkt ie nog zo bangelijk. Enige Savatage invloeden komen ook wel eens voor. Al bij al een professioneel gemaakt album dat de modale power metal fan veel plezier zal bezorgen, al zal deze band wel nooit de originaliteitprijs winnen. Maar eerlijk gezegd, ik moet nog de eerste power metal band tegen komen die dat zal winnen. Neem al die zogenaamde koerswijzigingen met een korrel zout en geniet nou maar lekker van deze plaat waar de spelvreugde van afdruipt. Op 1 april 2007 gaat een Europese tournee van start met Dionysus en Jon Oliva’s Pain. Die start in Weert (NL) en eindigt op 21 april in Wieze (B) (Pestpop festival).
Musicians
Freddy Persson: vocals Jake Fredén: guitars Lennart Specht: guitars Thomas Antonsson: bass Esko Salow: drums
Tracklist
Welcome To Living (1:27) Wall Of Anger (4:02) Until The End (3:52) Demon Voices (4:15) MDCC a.d. pt. 1 (1:36) MDCC a.d. pt. II (5:39) P.I.R. (4:42) No Trace Of Madness (3:50) Not Only Women Bleed (4:00) Death By My Side (4:49) The Untouchables (5:48)
Discography


Beekstraat 1 - B-2640 Mortsel - Belgium