|
SILENT FORCE: Walk The Earth |
Cover |
Release |
Style |
2007-02-16 | melodic power metal | |
Label | ||
www.afm-records.de / www.rockinc.nl | ||
Website | ||
www.silent-force.rocks.de | ||
Contact | ||
- | ||
Playing Time | Cat. N° | |
60:21 | AFM 109-2 | |
Review by / Translated by | Rating | |
Vera | 8,5/10 | |
english | Review | |
Deze Duitse band met Amerikaanse zanger is met ‘Walk The Earth’ toe aan de vierde cd, maar wel de eerste bij AFM Records. Alhoewel men melodieuze power metal speelt zijn er een paar dingen aan de hand die ‘Walk The Earth’ extra aantrekkelijk en bovengemiddeld maken. Voltreffer één is Alexander Beyrodt, een gitarist die niet alleen goed kan spelen, maar ook nadacht over zijn spel. Hij vond dat de meeste gitaristen allemaal eender klinken en werkte dus lang aan een eigen geluid dat ie zelf als ‘modern vintage’ omschrijft. Hij bluft niet, want Ritchie Blackmore lijkt me zijn grote voorbeeld. Dat betekent dat we niet alleen paf staan van zijn waterval aan noten soms, maar vooral getroffen worden door de gevoelige klassieke gitaarstukjes die elk nummer een aparte charme geven. Tweede feit dat me beviel – en zeer belangrijk is – is de zang. Dat is te danken aan DC Cooper die we kennen van Royal Hunt en een aantal soloplaten. Hij heeft een stem met gevoel, soms doet hij me aan een jonge Rob Halford denken, dit wil zeggen zonder het hoge gegil. De band blijkt in Japan erg populair te zijn en het was na een tournee in het land van de rijzende zon in 2006 dat men in de oefenruimte van gitarist Alexander (die de oprichter is) samen aan nieuwe nummers werkte. De productie was in handen van Dennis Ward (Pink Cream 69). Het eerste nummer ‘Man & Machine’ trakteert ons in aanvang op slepend gitaarwerk dat me al direct aanstaat. Later wordt dit gitaarwerk vurig en vlug. De titelsong is een volgend sterk nummer dat ingetogen momenten afwisselend met hard rockende stukken, intussen ook nog een mooi pianostukje ertussen en een huilende gitaarsolo. Fijn! In ‘Kings Of Fools’ hebben de intro gitaarlijnen iets oosters, later barsten ze weer los, samen met sterke refreinen. Een opvallend nummer is ‘Goodbye My Ghost’ dat plots enkele lage Sisters Of Mercy zanglijnen heeft en het niet slecht zou doen in het repertoire van een Finse gothic band. De ingetogen momenten en het gesproken stuk vormen een mooi contrast met de stevige stukken. Waarna de slow van het album volgt, dat is ‘Save Me From Myself’. Er staat geen enkel zwak nummer op ‘Walk The Earth’ want ook tijdens het stuwende ‘My Independence Day’, het vlotte ‘Running Through The Fire’ en het lekker strakke ‘Picture Of A Shadow’ gaat mijn voet ritmisch op en neer. Die ritmiek is trouwens heel speciaal in ‘Blind Leading The Blind’ met de heldere gitaarklanken als echo en wederom een knappe gitaarsolo. Kortom, dit is een bijzonder leuk album met knappe refreinen waardoor je de titel meteen weet, veel vlugge passages, maar ook kalme stukken die heel veel sfeer hebben. En mocht dit naar meer smaken: AFM Records heeft ook de twee vorige albums ‘Infatuation’ en ‘The Empire Of Future’ terug uitgebracht. |
||
Musicians |
||
DC Cooper: vocals |
||
Tracklist | ||
Man & Machine (5:28) |
||
Discography | ||
Website in order to promote heavy-metal & hard-rock to a broader audience in Flanders but also in the entire world. No part from this website may be used in any other publication whether in print or on the world wide web without the editor's consent - all material is exclusive to Metal-Nose and copyright protected. |
Last updated:
11/04/2007 . |