Battleroar / Airged L'Amh / Desperation - Jh Den Auwel

Review & Pics: Vera

Met hun nieuwste album ‘Age Of Chaos’ had Battleroar me genoeg nieuwsgierig gemaakt om de band eens live te gaan bekijken nu ze in België waren. Mijn ‘true metal heart’ was geraakt door de prachtige zangprestatie van Mark Shelton van Manilla Road in ‘The Wanderer’, maar verder viel er nog genoeg leuks te horen van de band zelf op dit recente album om me eens onder te dompelen in een avondje stoere metal. Bovendien opende Desperation en brachten ze Griekse ‘brothers in arms’ Airged L’Amh mee.

Dus nam ik die zaterdagavond de trein naar Geel. Vandaar is het slechts luttele kilometers rijden met vrienden naar het afgelegen Vorst (Laakdal). Een flink gevulde jeugdclub Den Auwel doet me beseffen dat traditionele heavy metal nog steeds een pak populairder is dan de extremere subgenres. Wow, wat een enthousiasme onder de aanwezigen (of hielp de bierprijs van één euro hier een handje?!). Wanneer we ruim op tijd binnenkomen is de soundcheck nog aan de gang en bereikt het gerucht me dat gitarist Rudy Vercruysse van Ostrogoth een paar nummers zal meespelen met Battleroar. De Griekse band is aan een mini tournee bezig door onze Lage Landen en heeft er duidelijk zin in.

DESPERATION komt als eerste de zaal op zijn kop zetten. Deze Belgische heavy metal band die ik al aan het werk zag tijdens het Wacken Open Air concours vorig jaar heeft een aantal sterke nummers die me ondanks hun overbekend karakter toch wel weten te boeien. Opener ‘Escape From Reality’ (?) is bijvoorbeeld al een knap episch nummer waar stevige passages afgewisseld worden met fraaie kalmere stukken. Het wordt vervolgd door ‘Life Is Flowing Away’. De band heeft duidelijk zijn fanclub meegebracht want de meeste nummers worden luidkeels meegezongen en de vuisten gaan de lucht in. Zanger Andrzej met lang blondbruin haar en Iron Maiden T shirt heeft een dijk van een stem, dat dient gezegd te worden. De fles Jack Daniels gaat rond. Buiten stevige gitaar riffs wordt er vanavond ook een slow gespeeld die allerminst vervelend of melig klonk. Desperation is een begeesterde band in het traditionele metal genre. Noteren die naam! Mijn positieve indruk van de vorige gig is bij deze bevestigd.

De broederband die Battleroar had meegebracht was me eerlijk gezegd totaal onbekend. De naam alleen al vraagt enige studie: AIRGED L’AHM. Wederom een zanger met een goede stem (Battleroar zou zijn best moeten doen, want eerlijk gezegd was die zang op cd toch niet zo heel sterk). Een gezette bassist voor me die vol overgave beukte op zijn instrument. Twee gitaristen van duidelijk mediterrane afkomst met lang donker krulhaar die het logboek van de heavy metal poses mooi uit het hoofd kenden en zo uit de jaren tachtig gestapt waren. Vooral de oudste met pinnenband en doorgroeiende snor maakte een olijke indruk. Het was een leuk optreden van een enthousiaste band tout court.

Na een pauze waarin er driftig bijgetankt werd, was het de beurt aan hoofdvogel BATTLEROAR. Eerst even expliceren hoe ik aan mijn interesse voor de band kom. Toen ik hun recentste album ‘Age Of Chaos’ hoorde was dit een eerste kennismaking. Maar het was Tom Phillips van While Heaven Wept die me attent gemaakt heeft op bands als Battleroar, Doomsword, Wotan e.d. Bands met een duidelijke link naar Duitse festivals als Keep It True en Headbangers Open Air.

Op tijd en stond lust ik namelijk wel een portie zwaardgekletter en ‘true heavy metal’, terug te brengen naar mijn aloude bewondering voor bands als Manowar en Judas Priest en de jaren tachtig metal in het algemeen. Goed, dit gezegd zijnde weet ik natuurlijk wel dat een band als Battleroar niet van die hoge kwaliteit is als bovenvermelde vlaggenschepen, maar toch nog goed voor een avondje leut met uitstekend gitaarwerk.

Enne… live kwam zanger Marco Concoreggi – de enige Italiaan onder de Grieken – veel beter uit de verf dan op cd. Het is ook een lust voor het oog om de energieke gitaristen Manolis Karazeris en Kostas Tzortzis aan het werk te zien. De band gaat van start met een nieuw nummer ‘Vampire Killer’ en het oh oh oh gezang door band en publiek gaan meteen weer van start. Een enthousiast publiek trouwens dat helemaal uit de bol gaat vanavond. Na een tweede nummer staakt de band even het optreden en zijn er serieuze technische problemen die vrij lang duren. Ondanks deze sfeerbreker gaat Battleroar er daarna terug stevig tegenaan. Nieuwe nummers, o.a. ‘Sword Of Crom’ worden afgewisseld met ouder materiaal. De akoestische stukken worden live een beetje stiefmoederlijk behandeld, teneinde de vaart erin te houden. Ergens vond ik dat wel spijtig. Maar nu en dan, zoals in ‘Mourning Sword’ worden er toch fraaie akoestische intermezzo’s ingebouwd. Hoogtepunt is het Ostrogoth nummer ‘Full Moon’s Eyes’ met veteraan Rudy Vercruysse op gitaar. Schitterende solo. Andere hoogtepunten zijn het epische ‘Tower Of The Elephant’ en het luidkeels meegezongen ‘Siegecraft’ dat live veel beter klinkt dan op de plaat. Het bisnummer ‘Battleroar’ laat dan ook een laaiend enthousiaste zaal achter die allen een bijzonder fijne avond (en veel bier) achter de kiezen hebben. Hail!

Setlist Airged L'Ahm

Guardian Of The Ancient Deeds
The Vision Revealed
Splendor Divine
Of The Evil Eye
Heart Of My Kingdom
The Silver Arm
Fate Of The King
One Eyed God
End Domain.

Setlist Battleroar

Vampire Killer
Morituri Te Salutant
Victorious Path
Sword Of Crom
Mourning Sword
Full Moon’s Eyes (Ostrogoth cover)
Tower Of The Elephant
Dyvim Tvar
Deep Buried Faith
Egyptian Doom
Siegecraft
Swordbrothers
Battleroar


Beekstraat 1 - B-2640 Mortsel - Belgium