Release: 2020-05-08 Style: symphonic gothic/doom metal Label:www.rockshots.eu Website: / Facebook:https://www.facebook.com/thydespair Country: Ukraïne Playing Time: 43:05 Cat. N°: Review by: Vera Translated by: Vera Rating: 8/10
English:
Nederlands:
Thy Despair is een symfonische metalband uit Oekraïne met duidelijke wortels in de gothic/doom uit de jaren negentig. Gitarist Nephilim is al actief sinds 2006. Naams- en bezettingswijzigingen waren schering en inslag, maar dit zestal met sopraan Elin als frontvrouw bleek in de wieg gelegd om dan eindelijk dit debuutalbum ‘The Song Of Desolation’ uit te brengen.
Met doordachte teksten (in Engels en de moedertaal) over de oorlog in het oosten van hun land en de behoefte aan vrijheid doen ze dat op een verrassend goede manier. Beauty & the beast vocalen, weelderige toetsen en fraai melodisch gitaarwerk kenmerken de tien eigen songs. Zij die met weemoed terugdenken aan de vroege periode van Tristania, Therion en Trail Of Tears zullen Thy Despair op waarde kunnen schatten.
Tracklist:
The Free One (3:34) Sabbath (4:15) Fear And Despair (3:13) Burned By Love (3:57) Last Breath (3:47) War (3:10) Army Of Dead (4:22) Falling Star (5:46) Ghost Rider (5:07) Falcon (5:06)
Aether Realm (soms ook Æther Realm genaamd) is een nieuwe naam voor ons Europeanen, maar toch is dit uit North Carolina (VS) afkomstige viertal al sinds 2010 bezig. Geïnspireerd door voornamelijk Finse bands – zoals Ensiferum en Wintersun – besloten zij de missie aan te gaan om de medeburgers warm te maken voor stevige folk metal met een winters tintje.
Nu ze voor het derde album ‘Redneck Vikings From Hell’ getekend zijn door Napalm Records kunnen zij hopelijk hun zegetocht uitbreiden naar Europa. Dat doen ze met een heel eigen en van diversiteit getuigende verzameling songs. Zanger/bassist Vincent “Jake” Jones liet ons zelf weten dat hij niet zeker wist welke doelgroep hij met dit album zou aanspreken – vanwege die diversiteit – maar dat hij zijn ziel en zaligheid in elke song gestoken heeft. Folk en pagan metalfans met een brede smaak zullen een heuse kluif aan ‘Redneck Vikings From Hell’ hebben, want het titelnummer doet ons nog het meest aan ‘The Devil Went Down To Georgia’ van The Charlie Daniels Band denken, terwijl de videoclip van ‘Goodbye’ de harten van Bon Jovi fans zal verwarmen. Catchy, aangenaam vertier.
Vervolgens schuwt de band niet om in ‘Lean Into The Wind’ en ‘Hunger’ meedogenloze grunts te hanteren, dit alles met een vrij gepolijst instrumentarium. ‘Guardian’ is dan weer een zeemzoete ballade, terwijl epische grootsheid heerst in het zwartgeblakerde ‘One Hollow Word’. De tweede single ‘Slave To The Riff’ lijkt de metalcore fans te willen behagen. Anderzijds dachten we dan weer aan de charmantste momenten van het Australische Voyager in ‘Cycle’. Zeker in de laatste tracks is de invloed van hectische videogames hoorbaar, een segment waar we minder sympathie voor opbrengen. Ook klinkt de gladde productie daar bij momenten te synthetisch, maar dat zal bewust gedaan zijn. Een heel verscheiden folk album is dit, dat allerhande invloeden laat gelden en daardoor moeilijk onder één noemer te categoriseren is. Fans van Equilibrium en open geesten die nog Wintersun albums in huis hebben moeten dit maar eens onderzoeken.
Tracklist:
Redneck Vikings From Hell (3:37) Goodbye (4:57) Lean Into The Wind (3:51) Hunger (4:34) Guardian (4:18) One Hollow Word (5:24) She’s Back (2:33) Slave To The Riff (4:24) Cycle (4:34) TMHC (4:12) Craft And The Creator (11:00)
Musicians:
Vincent “Jake” Jones: vocals, bass, orchestration Heinrich Arnold: guitars Donny Burbage: guitars Tler Gresham: drums
+ 12 guest musicians/vocalists
Geplaatst door Vera op zaterdag 09 mei 2020 - 16:57:49
Reageren is uitgeschakeld
vrijdag 08 mei 2020
NOVENA: Eleventh Hour
Release: 2020-03-06 Style: progressive rock Label:www.frontiers.it Website: / Facebook:https://www.facebook.com/novenabanduk/ Country: UK Playing Time: 1h 13m 57s Cat. N°: FR CD 1018 Review by: Vera Translated by: Vera Rating: 8,5/10
English:
Nederlands:
Een frisse, innovatieve wind waait doorheen het aanbod van Frontiers deze maand! Ditmaal geen AOR, maar echte progressieve rock die lak heeft aan de ongeschreven wetten van het genre. Toen we ontdekten dat Haken frontman Ross Jennings de spil is van dit Engelse collectief, kwamen beelden van hun succesvol concert tijdens ProgPower EU meteen voorbij op mijn geestesoog. Niet alles was toen meteen behapbaar, maar het publiek hing aan hun lippen.
Op eenzelfde manier is ‘Eleventh Hour’ een muzikale avonturentocht van 73 minuten. Je wordt meermaals bruusk uit je comfortzone gerukt en is dat uiteindelijk niet de essentie van progressieve rock? Naast Jennings bestaat deze zeskoppige band uit individuen die al eerder de Engelse scène verlichtten met activiteiten in bijvoorbeeld HAARP Machine, No Sin Evades His Gaze en zelfs klassieke muziek en pop.
Het is een stil geritsel en voetstappen die ons leiden naar de serene klanken van een kerkkoor. Dit religieuze vredige timbre neemt een wending in ‘2259’ met proggitaren en dan plots nu metal met een soort death grunt rap. Dat is tweede zanger Gareth Mason die hier opgevoerd wordt als dichter (die Engelsen toch…) maar in feite een brulboei van jewelste is. En het dient gezegd: hij voegt de juiste vonk toe aan de soms heel mierzoete, egale zang van Jennings. Die laveert liever zweverig op de Jon Anderson (Yes) manier doorheen de wulpse instrumentale strapatsen. De instrumentale inkleuring heeft soms ook wel wat weg van Yes (en King Crimson) trouwens. Deze muziek moet je op je laten inwerken, en lange composities als ‘Lucidity’, het Spaans getinte ‘Corazón’ met vrouwelijke furieuze zang en ‘The Tyrant’ eisen dan op natuurlijke wijze een plaatsje op in je muzikale geheugen. Een band als Leprous bevindt zich min of meer in hetzelfde vaarwater, zelfde arty-farty passages, maar in dit geval dan wel puur Engels. En dan gaan we nog even lekker experimenteren in afsluiter ‘Prison Walls’. Heel wat te ontdekken op ‘Eleventh Hour’, maar erg fascinerend!
Ook al bestaat THE WIZAR’D reeds sinds 2004 en brachten zij eerder drie albums en verscheidene EP’s uit (zelfs een live album), toch wordt deze Australische traditionele doom metal band nog steeds beschouwd als een goed bewaard geheim. Het is sinds 2013 geleden dat het viertal nieuw werk uitbracht – het album ‘Ancient Tome Of Arcane Knowledge’ – maar daar komt nu verandering in met ‘Subterranean Exile’. Nogal kort van duur (35 minuten), maar wel een schijf waar liefhebbers van Black Sabbath, Pagan Altar, Pentagram en Witchfinder General plezier aan zullen beleven.
Oorspronkelijk was het de bedoeling dat er vrij vlug na ‘Ancient Tome Of Arcane Knowledge’ een EP met twee nummers zou uitkomen: ‘Subterranean Exile’ en ‘Master Of The Night’, maar toen veranderde zanger/gitarist Ol’ Rusty van gedacht en besloot voor een volledig album te gaan. Hij heeft dus wel zijn tijd genomen. De band speelt vrij trage tot mediumtempo klassieke heavy metal met een doomsausje eroverheen gedrapeerd. Het geheel doet heel jaren tachtig aan.
Aan de geknepen stem van Ol’ Rusty moest ik even wennen, maar in feite doet hij me soms ook denken aan de occulte, gewichtige zangstijl van wijlen Mark Shelton van Manilla Road en daar is natuurlijk niets mis mee. In ‘Wizard’s Revenge’ en ‘Master Of The Night’ klinkt hij echt bezwerend, maar het is toch vooral het fantastische twingitaarwerk met heerlijke solo’s à volonté dat vlot weg luistert. Men weet een vlot nummer als ‘Evil In My Heart’ en het nogal simpele ‘Long Live The Dead’ af te wisselen met het slepende, lange ‘Dark Forces’ waarin de solo’s dan weer gevoelig in plaats van vurig zijn. Geen essentieel maar wel een leuk album in vintage heavy/doom metal stijl.
Tracklist:
Subterranean Exile (4:55) Wizard’s Revenge (5:59) Master Of The Night (5:04) Ecstatic Visions Held Within The Monastic Tower (1:37) Long Live The Dead (5:58) Evil In My Heart (4:30) Dark Forces (7:05)
Musicians:
Ol’ Rusty: vocals, guitars Master of the Night: guitars Blackie: bass Maniac Frodsham: drums
Geplaatst door Vera op donderdag 07 mei 2020 - 21:31:21
