De motorcity Detroit in de VS kent tegenwoordig bands van allerlei pluimage. Dit Immortal Bird gaat de moderne death/crust/metalcore weg op wanneer we hun tweede album ‘Thrive On Neglect’ onder de loep nemen. Doordringende schreeuwerige zang van Rae Amitay, dissonant gitaarwerk om het ongemakkelijke gevoel te accentueren en veel geldingsdrang.
Halverwege kent het album echter een ommezwaai naar tragere en melodieuze songs. ‘Avolition’ en ‘Solace In Dead Structures’ tonen dan ook hoe het wel moet, met interessantere breaks en tempowisselingen. Voorlopig gaan we echter nog niet van de daken schreeuwen dat dit verplicht voer is. Het smaakt heden nog teveel naar eenheidsworst van en voor een jonge generatie.
Tracklist:
Anger Breeds Contempt (3:39) House Of Anhedonia (4:46) Vestigial Warnings (5:07) Avolition (7:22) Solace In Dead Structures (5:27) Quisquillian Company (4:58) Stumbling Towards Catharsis (6:08)
Musicians:
Rae Amitary: vocals, keyboards Nate Madden: guitars John Picillo: bass Matt Korajczyk: drums
Geplaatst door Vera op donderdag 04 juli 2019 - 18:25:15
Stormlord staat al jaren voor symfonische black metal met de grandeur van films als ‘Spartacus’ en ‘Gladiator’. Enige progressieve elementen met veel keyboards en orkestrale arrangementen kruiden hun voortvarende black/death metal. Het zesde studioalbum ‘Far’ is het snelste en agressiefste werkstuk tot op heden.
De opener ’Leviathan’ en ‘Mediterranea’ etaleren dan ook symfonische bombast met koren, maar daar tegenover snibbige black metal met de gevarieerde zang van oprichter Cristiano Borchi. Af en toe dragen bassist Francesco Bucci en gitarist Gianpaolo Caprino wat cleane zangpartijen bij en dat doen ze voortreffelijk in duister beschouwende sfeer. De band weet alle details en differentiële ideeën tot een opzwepend geheel te smeden dat zijn culminatiepunt kent tijdens het glorieuze ‘Invictus’.
Het mediterrane gevoel dat overal in hun werk aanwezig is – denk maar aan hun album ‘Mare Nostrum’ – is ook nu het thema van de weelderige songs. ‘Cimmeria’ kent een laag gesproken theatraal fragment, men strooit gul met klaterende gitaarsolo’s en het mannenkoor in afsluiter ‘Levante’ klinkt erg devoot en imposant. Deze Romeinen hebben tevens gezorgd dat de elite van de Italiaanse metal instond voor de afwerking. Opgenomen samen met Giuseppe Orlando (Novembre) en gemastered door Simone Mularoni (DGM). Dat spreekt voor zich!
During the most successful Queensrÿche era, Geoff Tate used to be the front man and iconic singer of this outfit. After a severe battle for the name, the singer continued his career with the self-willed project Operation: Mindcrime, named after a Queensrÿche album he used to play integrally. For the fans of the early days, the music of Operation: Mindcrime is mostly way too far from the original sound to appreciate it.
Frontiers’ main man Serafino decided to fill up this gap in the market and do something about it. He asked one of the best musicians/producers from Italy to write songs in the old style of Queensrÿche and present them to Geoff Tate. Simone Mularoni – guitarist in DGM and Empyrios – accepted this challenging job and managed to create an album – together with some befriended Italian musicians – with the glory of days gone by, including Geoff Tate behind the microphone. The reactions are wild enthusiastic, but we want to add our review to give an extra push to this brilliant album.
It is amazing to hear the characteristic voice of Tate again, this time surrounded by heavy riffs and fervent soloing on guitars and keyboards. Mark you, there are quiescent songs as well, but also these ones are top notch quality. In addition to the star of this album, all praise goes to Simone Mularoni, since he really put his own signature style of playing in function of this project in a wonderful manner. Take the single and opener ‘True Colours’ as example. Firm guitar riffs, a wild duel between guitar and keyboards and on top of that beautiful chants. In ‘Sweet Oblivion’ the vocals are more thoughtful and in ‘Behind Your Eyes’ it happens to be the hectic spoken fragment towards the end that leaps to the eye. Truly magnificent is the semi ballad ‘Hide Away’! Very epic, with piano intermezzo, dark spoken passage and sensitive guitar solo. Furthermore ‘My Last Story’ and ‘Disconnect’ are calm songs too, but on the other hand they rock smoothly in ‘A Recess From My Fate’ and ‘The Deceiver’ (with a jolly melody that often pops up). This is obviously created with heart and soul: sure-fire songs, captivating vocals and super musicians! What a combination!
Nederlands:
In hun meest succesvolle jaren was Geoff Tate de frontman en iconische zanger van Queensrÿche. Na een harde strijd om de naam ging de zanger verder met het eigenzinnige project Operation: Mindcrime, genoemd naar een Queensrÿche album dat hij nog steeds integraal live mag spelen. Voor de vroegere fans is de muziek te ver geëvolueerd van de oorspronkelijke sound om er nog van te houden.
Daar besloot Frontiers’ Serafino iets aan te doen. Hij vroeg aan één van de beste muzikanten/producers uit Italië om nummers te schrijven in die oude stijl en deze voor te leggen aan Geoff Tate. Simone Mularoni – gitarist bij DGM en Empyrios – ging de uitdaging aan en slaagde erin om – samen met enkele bevriende Italiaanse muzikanten – een album te maken waar de glorie van weleer vanaf spat met de eigenzinnige Geoff Tate achter de microfoon. De reacties zijn unaniem lovend, maar wij willen toch ons steentje bijdragen om dit schitterende album nog even in het zonnetje te zetten.
Het is heerlijk om de karakteristieke stem van Tate terug te horen, omgeven door stevige riffs en vurige solo’s op gitaar en toetsen. Let wel, er zijn rustige songs, maar ook deze zijn van de hoogste kwaliteit. Naast de ster van dit album, gaat alle lof ook naar Simone Mularoni, want hij heeft zijn eigen stijl van musiceren ten dienste gezet van dit project op een briljante manier. Neem de single en opener ‘True Colours’. Stevige riffs, een vurig duel tussen gitaar en keyboards en daarbovenop de mooie zang. In ‘Sweet Oblivion’ is de zang wat meer beschouwend en in ‘Behind Your Eyes’ trekt het jachtig gesproken fragment op het einde de aandacht. Werkelijk prachtig is de semiballade ‘Hide Away’! Erg episch, met pianofragment, duister gesproken stuk en sensitieve gitaarsolo. Verder zijn ‘My Last Story’ en ‘Disconnect’ rustige songs, maar daartegenover is het stevig rocken geblazen in bijvoorbeeld ‘A Recess From My Fate’ en ‘The Deceiver’ (met grappig melodietje dat overal opduikt). Dit is met hart en ziel gecreëerd: puike songs, beklijvende zang en super muzikanten! Wat een combinatie!
Tracklist:
True Colours (4:50) Sweet Oblivion (4:33) Behind Your Eyes (4:18) Hide Away (4:41) My Last Story (4:50) A Recess From My Fate (4:10) Transition (4:32) Disconnect (5:33) The Deceiver (4:01) Seek The Light (5:05)
Lunar Shadow happens to be a bunch of German youngsters with an excellent feel for classic ‘true’ heavy metal. Cruz Del Sur always had a good nose for bands of that ilk, but Lunar Shadow can be labelled as one of the most seminal newcomers. In 2017 they released their debut album ‘Far From Light’, but unfortunately that was followed by strenuous days for the band. Guitarist/songwriter Max ‘Savage’ Birbaum had a rough period due to a series of personal problems and the band also has to look for a new singer. The new album ‘The Smokeless Fires’ is lyrically a catharsis from that hard time. Sometimes the best music is born out of misery and this might be a perfect example of that.
Lunar Shadow manages to distinguish themselves from the majority of bands in this genre and that is mainly due to the composing qualities of Birbaum. Passion prevails and you will notice that in the human touch of the music. On top of that, the man has a primordial talent to play brilliant guitar solos. Often these are fervent and melodious, but he intuitively feels when it is time to slacken down pace for slower bluesy guitar skills. It is a real pleasure to listen to this album. New vocalist Robert Röttig has quite a flimsy voice. Some of you might need some time to get used to that, but he convinces us in the end. Smooth galloping songs like opener ‘Catch Fire’, ‘Roses’ en ‘Laurelindórenan’ (with magnificent acceleration to black metal) are built up properly and in calmer tracks such as ‘Pretend’ (with piano and empyrean vocals) and the peaceful ‘Conajohara No More’ they manage to hit your sensitive side without any mellifluent tendencies. This is a must have for fans of bands like Atlantean Kodex and Dark Forest! Amazing!
Nederlands:
Lunar Shadow is een stel Duitse jonkies met feeling voor klassieke ‘true’ heavy metal. Cruz Del Sur heeft altijd een goede neus gehad voor bands in dat genre, maar Lunar Shadow mag zich scharen bij de meest veelbelovende nieuwkomers. In 2017 brachten zij het debuutalbum ‘Far From Light’ uit, maar helaas volgde daarna een bijzonder moeilijke periode voor de band. Gitarist/songschrijver Max ‘Savage’ Birbaum ging door een diep dal vanwege een reeks persoonlijke problemen en de band moest op zoek naar een nieuwe zanger. Het nieuwe album ‘The Smokeless Fires’ is tekstueel een catharsis voortgesproten uit die nare tijd. Soms ontstaat de beste muziek uit miserie en dit kon daar wel eens een mooi voorbeeld van zijn.
Lunar Shadow weet zich namelijk te onderscheiden van het gros van de bands in dit genre en dat is vooral te danken aan de compositorische gaven van Birbaum. Passie staat voorop en dat merk je aan de humane betrokkenheid bij de muziek. De man is bovendien begiftigd met een oertalent om briljante gitaarsolo’s te spelen. Veelal zijn die vurig en melodieus, maar wanneer hij gas terug moet nemen voor trager bluesy spel, dan voelt hij dat intuïtief aan. Het is een waar genot om naar dit album te luisteren. Nieuwe zanger Robert Röttig heeft een vrij ijle stem waar je mogelijk wat aan moet wennen, maar hij overtuigt. De vlot galopperende songs als opener ‘Catch Fire’, ‘Roses’ en ‘Laurelindórenan’ (met schitterende acceleratie naar black metal, jawel!) zijn terdege opgebouwd en in kalmere songs als ‘Pretend’ (met piano en verheven zang) en het vredige ‘Conajohara No More’ weet men de gevoelige snaar te raken zonder enige meligheid. Dit is verplichte kost voor fans van bands als Atlantean Kodex en Dark Forest! Schitterend!
Tracklist:
Catch Fire (6:08) Conajohara No More (6:06) Roses (5:32) Pretend (4:28) Laurelindórenan (6:31) Red Nails (For The Pillar Of Death) (8:05) Hawk Of The Hills (7:39)
Musicians:
Robert Röttig: vocals Max ‘Savage’ Birbaum: lead guitars Kay Hamacher: rhythm guitars Sven Hamacher: bass Jörn Zehner: drums
Geplaatst door Vera op maandag 01 juli 2019 - 22:01:24
