Last year Tarja released her top masterwork so far. ‘Colours In The Dark’ shows a mature artist who has found a perfect balance between her classical background and love for heavy rock music. During recent tours she gave a free CD called ‘Left In The Dark’ to people buying tickets for her shows. It was coupled with a contest for the artwork. Now, it is commercially available to everyone, packed in a nice digipak with the artwork of the winner on the front cover and the second prize on the back. The next eight of the top ten designs are included in the booklet. The ten songs on the album are alternative versions of the original album: demo’s, acoustic, live, instrumental or orchestral. They sound quiet different but the quality standard is high all over. This shows one more time what a great singer Tarja is and fans of ‘Colours In The Dark’ should also invest in this alternative version. Five of these versions have been never released before, the others were b-sides and bonuses on other releases. It’s a joy to listen to this!
Nederlands:
Vorig jaar bracht Tarja haar beste cd ooit uit. Met ‘Colours In The Dark’ heeft ze een perfecte balans gevonden tussen haar klassieke achtergrond en haar liefde voor heavy rock. Tijdens haar recente concerten kregen de betalende bezoekers een gratis cd met alternatieve versies van ‘Colours In The Dark’. Het betreft demo-, akoestische-, instrumentale-, orkestrale- of live versies van dezelfde nummers. Voor de gelegenheid werd ook een wedstrijd uitgeschreven voor het artwork. De cd wordt nu ook te koop aangeboden en het ontwerp van de winnaar siert de voorkant van de mooie digipak. Op de achterkant prijkt de tweede prijs. Prijs drie tot tien vinden we in het cd boekje. Tarja bewijst nog maar eens wat voor grote artieste en zangeres ze is. De nummers klinken anders in een meer sobere productie, maar fans van ‘Colours In The Dark’ mogen dit niet missen. Vijf van de opgenomen versies werden nooit eerder uitgebracht, de andere verschenen eerder als b-kant of bonus. Het blijft genieten van deze prachtige muziek.
Tracklist:
Victim Of Ritual (First Demo) 500 Letters (Live At Vorterix Radio) Lucid Dreamer (Demo) Never Enough (Demo Progression) Mystique Voyage (Demo) Into The Sun (Studio Version) Deliverance (Instrumental) Until Silence (Live At Vorterix Radio) Medusa (Tarja’s Solo Version)
Musicians:
Tarja Turunen: vocal Mike Terrana: drums Lots of guest players + Orchestra
Geplaatst door Vera op woensdag 09 juli 2014 - 23:08:52
Reageren is uitgeschakeld
dinsdag 08 juli 2014
IQ: The Road Of Bones
Release: 2014-05-19 Style: symphonic rock Label: Giant Electric Pea www.gep.co.uk Website: www.iq-hq.co.uk/ Facebook:https://www.facebook.com/IQHQLive Country: UK Playing Time: 53:23 Cat. N°: GEPCD1046/GEPCD2046 (special ed.) Review by: Vera Translated by: Vera Rating: 9/10
English:
Nederlands:
We geven het grif toe: we waren even uit het oog verloren hoe prachtig de muziek van IQ wel kan zijn. Ondanks een niet aflatende stroom van heruitgaven en live-registraties is het immers al vijf jaar geleden dat ‘Frequency’ verscheen en we nieuw werk van de Britse symforockers konden exploreren. ‘The Road Of Bones’ was echter het wachten meer dan waard. Nu 4/5 van de originele band (uit 1981!) terug verenigd is, lijkt men een hernieuwde bevlogenheid gevonden te hebben. Dat uit zich in een donkerder en harder werkstuk met vijf lange composities.
Elk van deze opussen is een avontuurlijke muzikale reis door filmische landschappen en verhalende contemplaties, helder maar expressief gezongen door Peter Nicholls en verfraaid door een batterij synths van nieuwkomer Neil Durant om U tegen te zeggen. Want we moeten het componist/gitarist Mike Holmes nageven: hoewel hij op velerlei gebied de touwtjes in handen heeft, gunt hij zijn medemuzikanten voldoende ruimte om zich te ontplooien. Echo’s van Genesis en Yes zijn nog steeds aanwezig, maar IQ weet de luisteraar meer dan ooit te boeien met een eigen visie. Het freewheelen tussen ingetogen passages en robuuste uitvallen wordt tot in de puntjes beheerst in ‘From The Outside In’, terwijl het titelnummer aanvankelijk een oefening in beheersing is met klassiek timbre, maar op een weergaloze manier open bloeit met stuwende bas en brede toetsen. Zelfs het bijna twintig minuten durende ‘Without Walls’ bevat zoveel dramatiek, ja zelfs pathos, dat je onverminderd meegesleurd wordt in een maalstroom aan ravissante klanken. Daarbij gaan keyboards en gitaren een pact van vriendelijk duelleren aan terwijl de oorspronkelijke ritmesectie (Paul Cook op drums en bassist Tim Esau) hen onverminderd bij de les houden. Op die manier is ‘The Road Of Bones’ niet enkel een toonbeeld van de virtuositeit der muzikanten, maar blijft het ten allen tijde toegankelijk. Je moet van goeden huize komen om dit te presteren!
Tracklist:
From The Outside In (7:26) The Road Of Bones (8:32) Without Walls (19:16) Ocean (5:58) Until The End (12:01)
Musicians:
Peter Nicholls: vocals Mike Holmes: guitars Tim Esau: bass Neil Durant: keyboards Paul Cook: drums
Geplaatst door Vera op dinsdag 08 juli 2014 - 12:58:40
Of course Mayhem is one of the most important founders and representatives from the black metal genre. That’s why every true blackie now eagerly looks forward to the release of ‘Esoteric Warfare’, the fifth studio album in the history of this much discussed band. They have guided their drakkar many times through heavy waters, but in the end they always strike back strongly. There are seven years gone since the previous album ‘Ordo Ad Chao’ came out and again some counters have been replaced (if we may express us in this way). Guitarist Rune ‘Blasphemer’ Eriksen – the recently most important writer of compositions for the Norwegians – left the band in 2008, which resulted in a search for replacement while only some occasional live gigs were played. Bassist Necrobutcher, vocalist Attila Csihar and drummer Hellhammer got to know Morten ‘Teloch’ Iversen (Nidingr) and he turned into their suitable partner in crime. Consequently the compositions on the new record come from his hand.
It marks a return to the early days, to raucous, icy grim black metal without experiments in melodious areas. Diehard fans of the first years will be glad with that. Nevertheless, this return to the past is also relative. You will soon find out that more matured musicians are doing the job now, compared to those ‘early days’. The complexity of the material even has the nearest approach to progressive intricacies, which is the reason why ‘Esoteric Warface’ happens to be everything but easygoing, accessible stuff. With the single ‘Psywar’ and the recently launched ‘Trinity’, we could already prepare ourselves for a true merciless Blitzkrieg from the North. That assault starts with ‘Watcher’ in which fluttering guitar sounds are splintered by a venomous scream from Attila. This man really goes to extremes, with screams, solemn explanations and even low guttural grunts. From wandering guitar sounds it goes in one second to maximum velocity, but never mind, this racing car remains on the road. Mark you, this album is anything but only focused on speed. Just listen in a row to the cautiously built up tension in ‘Mylab’ and the conjuring ‘Six Seconds’ and you will bath in an opulence of enchanting twists and turns which are rather of a sinister and compelling nature. Yet they always brim with discomfort-like feelings and extremity. Contrasts between, on one side, an undercurrent of threatening and creepiness and on the other hand blackened fury, make a scorching ‘radio play’ of this album. Yet the production is rather bare, something that initially did not please the undersigned, but after several listens you realize that it was done on purpose and well, it finally works. It is an essential feature in the entire atmosphere. A heavy challenge and huge responsibility was put on the shoulders of Teloch, but he smoothly brings Mayhem into the next decennium. Mayhem’s black metal for advanced listeners will always remain a matter of ‘love it or hate it’, but I guess our Norwegian echelons do not mind this.
Nederlands:
Mayhem geldt natuurlijk als één van de belangrijke grondleggers en vertegenwoordigers van het black metal genre. Vandaar dat elke rechtgeaarde blackie reikhalzend zal uitkijken naar de release van ‘Esoteric Warfare’, het vijfde studioalbum in de geschiedenis van de veelbesproken band. Zij loodsten hun drakkar menigmaal door woelige wateren, maar kwamen uiteindelijk sterk terug. Ook nu is er in de zeven jaren die verstreken zijn sinds het voorgaande album ’Ordo Ad Chao’ weer enkele pionnen verzet (als we het zo mogen uitdrukken). Gitarist Rune ‘Blasphemer’ Eriksen – de recente belangrijkste leverancier van composities voor de Noren - verkoos in 2008 de band te verlaten, wat resulteerde in een zoektocht naar vervanging terwijl er alleen maar occasionele live concerten gespeeld werden. Bassist Necrobutcher, zanger Attila Csihar en drummer Hellhammer leerden Morten ‘Teloch’ Iversen (Nidingr) kennen en vonden in hem de geschikte partner in crime, zodat de composities op de nieuweling van zijn hand zijn.
Het betekent een terugkeer naar de beginperiode, naar ruwe, ijzige black metal zonder experimenten in melodische sferen. Daar zullen de fans van het eerste uur tevreden over zijn. Al is die terugkeer naar vroeger een relatief begrip, want je merkt hier natuurlijk dat er veel meer gelouterde muzikanten aan het werk zijn dan vroeger. De complexiteit van het materiaal neemt zelfs progressieve vormen aan, zodat ‘Esoteric Warfare’ zeker geen gemakkelijk te verslinden kost is. Met de single ‘Psywar’ en de onlangs vrijgegeven track ‘Trinity’ konden we ons al opwarmen voor een ware meedogenloze Blitzkrieg vanuit het hoge Noorden. Deze start met ‘Watcher’, waarbij uitwaaierende gitaarklanken doorkliefd worden door een venijnige schreeuw waarbij Attila alle lucht uit zijn longen blaast. De man put zich op bestiale wijze uit in kreten, plechtige verklaringen en zelfs een lage putgrunt. Van aarzelende klanken gaat het in een fractie van een seconde naar maximum snelheid, maar deze bolide blijft op de weg. Let wel, dit album is allesbehalve enkel op snelheid belust. Luister achtereenvolgens naar het zorgvuldig opgebouwde ‘Mylab’ en het bezwerende ‘Six Seconds’ en je baadt in een weelde aan verrukkelijke wendingen die eerder sinister en slepend van aard zijn, maar altijd onbehaaglijke extremiteit in het vaandel dragen. Contrasten tussen onderhuidse dreiging en griezeligheid enerzijds en zwartgeblakerde furie anderzijds maken van dit album een verschroeiend hoorspel. Toch is de productie eerder kaal, iets waar ondergetekende het aanvankelijk wat moeilijk mee had, maar na tig luisterbeurten besef je dat de heren het niet anders gewild hebben en dat dit bijdraagt aan de algemene stemming. Teloch rustte een zware taak en grote verantwoordelijkheid op de schouders, maar hij brengt Mayhem zonder verpinken naar het volgende decennium. Mayhem’s black metal voor gevorderden zal altijd een kwestie van ‘love it or hate it’ blijven, maar daar hebben de Noorse echelons na al die jaren van turbulentie vast lak aan.
Tracklist:
Watcher (6:19) Psywar (3:25) Trinity (3:58) Pandaemon (2:54) Mylab (6:04) Six Seconds (4:13) Throne Of Time (4:07) Corpse Of Care (4:06) Posthuman (6:55) Aion Suntalia (5:25)
Musicians:
Attila Csihar: vocals Teloch: guitars Necrobutcher: bass Hellhammer: drums
Live musician: Charles Hedger: guitars
Geplaatst door Vera op maandag 07 juli 2014 - 22:33:40
Reageren is uitgeschakeld
zondag 06 juli 2014
DOT LEGACY: Dot Legacy
Release: June 2014 Style: progressive rock Label: Setalight Website: www.dotlegacyband.com Facebook: n/a Country: France Playing Time: Cat. N°: n/a Review by: Geert Ryssen Translated by: Geert Ryssen Rating: 8/10
English:
Dot Legacy is a French band with a debut album that scores immediately as a quality record. Their hometown is Paris and they have been playing a lot of live concerts in the area. Musically they manage to produce an exciting fusion of stoner-, post- and noise rock. They wrap these styles in progressive structures, which results in exciting music. There’s enough variation to hold the attention and this band shows that it is still possible to cook a new tasty dish with well known ingredients. Dot Legacy is a name to remember.
Nederlands:
Dot Legacy is een Franse band die met deze cd zijn debuut presenteert en daarmee meteen ook kwalitatief scoort. De uitvalsbasis is Parijs en er werd al flink wat ervaring opgedaan in het live circuit. Muzikaal brouwen ze een opwindende fusie van stoner, post- en noise rock. Die stijlen worden verpakt in songs met een progressieve structuur en alles resulteert in negen origineel klinkende stukken. De afwisseling zorgt ervoor dat onze aandacht wordt vastgehouden. Het is blijkbaar nog altijd mogelijk om met bestaande ingrediënten nieuwe gerechten samen te stellen die smaken naar meer. Dot Legacy is een naam om te onthouden.
Tracklist:
Kennedy Think Of A Name Days Of The Weak The Passage Pyramid Gorilla Train Station Rumbera The Midnight Weirdos 3AM
Musicians:
Arnaud Merckling: guitar, organ and backing vocals Damien Quinard: bass and vocals Jean-Suliac Defontaine: guitar and backing vocals Romain Mottier: drums and backing vocals).
Geplaatst door Vera op zondag 06 juli 2014 - 10:40:13
