|
|
 |
|
|
|
WORDS OF FAREWELL: A Quiet World
English:
After their debut (2011) and ‘The Black Wild Yonder’ (2013), this German sextet presents with ‘A Quiet World’ their third melodic death offspring.
The opener is a tight, slightly technical sample of death with ample melody and keyboards layers. In ‘Gaia Demise’ the grunt is a lot rougher, again with keyboards in the background, hectic technical with nevertheless space for melody. After an ambient intro, ‘Gallows’ continues with a tight delivery of their melodic technical death with some sharp guitar towards the end. After that ‘Cycle’ opens sombre brooding, a bit further guitar settles in with parlando grunt and electronic sounds, even some clean vocals emerge in this, in terms of arrangement, more sober track. In ‘Temperance’, the technicity is also more restrained, but the heavy melodic mix of electronics and death remains. Arrives ‘Life’ ( with a piece of acoustic guitar) and I feel the need for more, variation enough in structures, build, melody, with mastery of their instruments, but a strong riff or strong melody is still lacking. ‘Oversoul’ has a classically inspired intro which takes us into familiar realms of melodic technical heaviness with another fine guitar solo. After ‘Farthest Reach’ comes the closing epic opus ‘Shadow’ in which they again demonstrate their crafts for more than ten minutes with this time focus on prog rather than technicity.
Very impressive work, but alas not much catchy elements.
Nederlands:
Na hun debuut (2011) en ‘The Black Wild Yonder’ (2013) stelt het Duitse zestal met ‘A Quiet World’ hun derde melodieuze death worp voor.
De opener is een strak heavy, licht technisch staaltje death voorzien van melodie en keyboards sluiers. In ‘Gaia Demise’ is de grunt een pak ruiger, met weer de keyboards die op de achtergrond aanwezig zijn, hectisch technisch met niettemin plaats voor melodie. Na een ambient intro, gaat ‘Gallows’ verder met een strakke uitvoering van hun melodieuze technische death met flitsende gitaar naar het einde toe. Daarna opent ‘Cycle’ somber broedend, gitaar valt even later in met parlando grunt en elektronische geluiden, wat clean vocalen duiken eveneens op in dit, qua arrangementen, soberder nummer. In ‘Temperance’ is de techniciteit ook beteugeld, maar de heavy melodieuze mix van elektronica en death blijft. Bij ‘Life’ (met een stukje akoestische gitaar) gekomen begin ik toch op mijn honger te zitten, variatie genoeg qua structuren, opbouw, melodie, inclusief instrumentbeheersing, maar een markante riff of sterke melodie blijft uit. ‘Oversoul’ heeft een klassiek getinte intro die ons meetroont naar inmiddels vertrouwd melodieus technische heavy landschap met nog een fijne gitaarsolo. Na ‘Farthest Reach’ komt het lange afsluitende episch opus ‘Shadow’ waarin ze nogmaals hun kunnen demonstreren gedurende meer dan tien minuten met deze keer het accent op prog eerder dan techniciteit.
Erg indrukwekkend, maar helaas weinig catchy elementen.
Tracklist:
My Share Of Loneliness (5’45â€)
Gaia Demise (3’31â€)
Gallows Frame (5’10â€)
Limit Cycle (7’46â€)
Zero Temperance (4’07â€)
Momentary Life (4’46â€)
Oversoul (5’15â€)
The Farthest Reach (4’11â€)
This Shadow My Linkeness (10’45â€)
| Musicians:
Alexander Otto – vocals
Erik Gasmus – guitars
Robin Dirks – guitars
Konstantin Voshoff – bass
Leo Wichmann – keys & ambient
Tristan Wegner – drums
|
Geplaatst door Vera op maandag 30 januari 2017 - 10:11:54
Reageren is uitgeschakeld
|
|
|
|
|
|
|
