|
Darken the Moon VIII – Club Kamikaze – Mechelen – 28/10/2017
Tekst: Vera
Doom metal liefhebbers in België (en Nederland) hebben een regelmatig terugkerend indoor festival dat steeds georganiseerd wordt onder de naam Darken The Moon. Inmiddels is men toe aan de achtste editie en die vond plaats in Club Kamikaze in Mechelen, waar we eerder o.a. Isole en Ereb Altor aan het werk zagen. Op een regenachtige zaterdagavond begeven we ons dus naar de vernieuwde zaal.
De eerste band die we aan het werk zien is het Roemeense Abigail. Ze spelen melodieuze doom/death metal die niet al te zwaar op de maag ligt om dit doomgebeuren in te zetten. Zanger Mihu steelt de show, want de andere bandleden staan nogal statisch hun partijen te spelen. ‘Astral Sleep’, ‘Sweet Cruelty’ en ‘Voyage Within’ worden vanavond gespeeld en de band laat een overwegend positieve indruk na.
Daarna is het de beurt aan het Belgische Marche Funèbre, de initiatiefnemers van dit gebeuren. We zagen de band al meermaals aan het werk en telkens worden ze beter en lijkt de intensiteit van hun performance te groeien. Het is dan ook genieten geblazen van de selectie van deze avond, voornamelijk afkomstig uit de albums ‘Roots Of Grief’ en het in februari uitgekomen ‘Into The Arms Of Darkness’. Met ‘Lullaby Of Insanity’ als imposante kraker en doommeezinger (als zoiets al bestaat).
En plots stond daar Clouds hoog op de affiche. Dit blijkt een internationaal gezelschap te zijn waarvan de bezetting nogal wisselt naargelang het moment, vooral wat betreft zangers. In de rangen spotten we leden van Eye Of Solitude, Shape Of Despair, Funeral en Pantheïst. Vanavond zingt het boegbeeld van Eye Of Solitude en hij krijgt al vlug versterking van Mihu van Abigail. Het feit dat men een violist bij heeft is een absolute meerwaarde. Wij zijn onder de indruk! De atmosferische doom metal is uiterst breekbaar soms, maar weet perfect te spelen met contrasten. ‘In This Empty Room’ en ‘Fields Of Nothingness’ zijn nieuwe songs van het album (in feite een EP) ‘Destin’, maar beginnen doet men met het langzaam opbouwende ‘You Went So Silent’ en later in de set volgt ook nog ‘Even If I Fall’. Een interessante ontdekking!
Helemaal op een wolk belanden we natuurlijk voorgoed met Saturnus, onze Deense vrienden die we al meermaals aan het werk zagen, maar telkens begeesteren met hun constante stroom aan majestueuze gitaarsolo’s, de rollende grunt van Thomas A.G. Jensen of diens triest voorgedragen teksten. Ook vanavond was het anderhalf uur wentelen in de schoonheid der smart, met ‘Litany Of Rain’ en ‘Empty Handed’ als relatieve vlotte gotisch getinte songs, maar kanjers als ‘Forest Of Insomnia’, ‘I Love Thee’ en ‘I Long’ als ultieme voorbeelden van prachtige, meeslepende treurnis. Wanneer het uptempo ‘Christ Goodbye’ de set afsluit, hebben we wederom een avond om in te kaderen achter de kiezen!
Geplaatst door Vera op woensdag 15 november 2017 - 17:00:36
Reageren is uitgeschakeld
|
