|
|
 |
|
|
|
CLOUDS: Destin
| Release: 2017-09-01
Style: doom metal
Label: Independent
Website: /
Facebook: https://www.facebook.com/Clouds.Visions
Country: International
Playing Time: 1h 1m 5s
Cat. N°: /
Review by: Vera
Translated by: Vera
Rating: 8,5/10
|
English:
Recently we had our first encounter with Clouds during Darken The Moon VIII, an international collective with members from Eye Of Solitude, Shape Of Despair and Funeral. This year they have released an EP independently, called ‘Destin’, but it turned into more than an hour music. They have recorded four lengthy new tracks with different guest vocalists, but they also added acoustic versions of two older songs (‘You Went So Silent’ and ‘Even If I Fall’) and the eleven minutes long ‘Errata’ which was only a digital release before. That explains the length of this disc.
The vocalists Pim Blankenstein (Officium riste) and Jon Aldara (Hamsferð) belong more or less to the core of the band. When the slow plucking guitars and violin of ‘The Wind Carried Your Soul’ resound, followed by a gracious doom outburst and graceful emotive leads, we cannot help but thinking of Saturnus and Officium Triste. Thus their place on the bill of Darken The Moon (and one day later at Dutch Doom Days) appears to be a suitable choice. In this song velvet chants of Ana Carolina (Mourning Sun) are the guest appearance and we can categorize that as being akin to Trees Of Eternity. During the raucous outburst we also hear male grunts and towards the end even serene clean male vocals. The second song ‘Fields Of Nothingness’ bathes in a Swallow The Sun vibe (all these bands are naturally of the same ilk) and the vocal contribution of Mikko Kotamäki is a perfect match. His growls are scorching and clean chants are magnificent, surrounded by howling soloing. This album – and the broader concept of Clouds – is dedicated to all the beloved ones we have lost in our lives. It remains calm for a long time in ‘Nothing But A Name’, with piano, guitar, melancholic clean voice and slow solos. Only after four minutes, there is an eruption with grunts. Here Mihu from Romanian Abigail happens to be the guest singer. The following solos get slowly but surely more fervent and vigorous. Well done! Again classical piano to start ‘In This Empty Room’. The female singer in charge – Gogo Melone (Aeonian Sorrow) – sings more powerful than the first one and she even ends with a kind of ethnic chants. She is prominently present, although any grunts occur as well. The acoustic versions of the two older songs are striking and captivating. One with acoustic guitars, the second one sung on a bed of classical piano. ‘Errata’ is mostly calm and introvert as well, but it gains heaviness and momentum when some grunts join in. This is a magnificent atmospheric doom metal album, performed with far-reaching integrity!
Nederlands:
Onlangs maakten we tijdens Darken The Moon VIII kennis met Clouds, een internationaal gezelschap met leden van o.a. Eye Of Solitude, Shape Of Despair en Funeral. Zij bleken dit jaar in eigen beheer een EP uitgebracht te hebben: ‘Destin’, maar die klokt vrolijk boven het uur af. Men heeft vier lange nieuwe tracks opgenomen met verschillende gastvocalisten, maar voegt er ook akoestische versies van de eerder verschenen songs ‘You Went So Silent’ en ‘Even If I Fall’ aan toe en het elf minuten durende ‘Errata’ dat eerder enkel digitaal verkrijgbaar was. Dat verklaart de speelduur.
Tot de min of meer vaste kern behoren de zangers Pim Blankenstein (Officium riste) en Jon Aldara (Hamsferð). Wanneer de trage tokkelende gitaren met viool van ‘The Wind Carried Your Soul’ weerklinken, gevolgd door een doomuitval en sierlijke emotionele leads, kunnen we niet anders dan aan Saturnus en Officium Triste denken. Hun plaats op Darken The Moon (en een dag later op de Dutch Doom Days) was dus welgekozen. In dit nummer heeft de fluwelen zang van Ana Carolina (Mourning Sun) een gastrol en dat kunnen we plaatsen in de nabijheid van Trees Of Eternity. Tijdens de ruwe uitbarsting horen we ook mannelijke grunts en naar het einde toe zelfs serene cleane mannenzang. Het tweede nummer ‘Fields Of Nothingness’ baadt in een Swallow The Sun sfeertje (al deze bands zijn natuurlijk muzikaal verwant met elkaar) en daar past de vocale bijdrage van Mikko Kotamäki perfect bij. Zijn growls zijn verschroeiend en de cleane zang is prachtig en omringd door huilend gitaarwerk. Dit album – en bij uitbreiding Clouds – is dan ook een eerbetoon aan alle geliefden die we verloren hebben. In ‘Nothing But A Name’ blijft het lang kalm met piano, gitaar, weemoedige cleane zang en trage solo’s. Pas na vier minuten is er een eruptie met grunts. Hier is Mihu van het Roemeense Abigail de gastzanger. De solo’s die volgen worden langzaam maar zeker vuriger. Puik! Weer klassieke piano om ‘In This Empty Room’ aan te vangen. De zangeres van dienst – Gogo Melone (Aeonian Sorrow) – zingt krachtiger dan de eerste en eindigt zelfs met wat etnische zang. Ze is prominent aanwezig, al zijn er ook even grunts. De akoestische uitvoeringen van de twee oudere songs zijn pakkend en aangrijpend. Het ene met akoestische gitaar, het tweede met piano begeleid. Ook ‘Errata’ is overwegend kalm en introvert, maar wint toch wat aan heftigheid als de grunts eraan komen. Dit is een prachtig atmosferisch doom metal album, gebracht met verregaande integriteit!
Tracklist:
The Wind Carried Your Soul (9:19)
Fields Of Nothingness (8:49)
Nothing But A Name (9:23)
In This Empty Room (7:21)
You Went So Silent (acoustic) (8:36)
Even If I Fall (acoustic) (8:36)
Errata (11:09)
| Musicians:
Jón Aldará: vocals
Pim Blankenstein: vocals
Daniel Neagoe: drums, vocals
Déhà : guitars, bass
Jarno Salomaa: guitars
Kostas Panagioutou: keyboards
Guest appearances:
Mikko Kotamäki (Swallow The Sun): vocals track 2
Ana Carolina (Mourning Sun): vocals track 1
Gogo Melone (Aeonian Sorrow): vocals track 4
Mihu Ilie (Abigail): vocals track 3
|
Geplaatst door Vera op vrijdag 08 december 2017 - 20:22:28
Reageren is uitgeschakeld
|
|
|
|
|
|
|
