|
|
 |
|
|
|
GAME OVER: Claiming Supremacy
English:
This is the fourth album of one of the most promising metal acts in Europe, counted among NWOTM best. According to the bio, this is harder and faster than the previous one’s… let’s have a listen!
This ‘Claiming Supremacy’ starts with a great semi-acoustic instrumental track which turns into metal after about two minutes, followed by the wild and furious riff treat of ‘Two Steps’, including rough vocals and shouted backings, fading softly in the finale. ‘The End’ chops equally ruthless thrashing, though a bit more melodic. Again with rough vocals meeting hardcore like backings, a trademark of these Italians, which surfaces in most tracks. Right from the start of ‘Nightmare’, the drums take over the role of driving force, without the guitar losing field … just listen to the rather HM oriented solos!
‘Heretics’ is the longest track on the album with royal instrumental HM start, before entering some hectic thrash with calmer spell in the break. ‘Eleven’ also starts as metal track with nervous drums, and it’s only halfway that the thrash gear is actioned. ‘Trails’ is pure thrash, but ‘Shattered Souls’ is mainly an acoustic moody track with only one short metal outburst, after which ‘Lysander’ opens with a bass line, moving to familiar furious thrash waters. The strong base riff of ‘Show Me’ disappears in the background due to the fury of the track and that’s a pity!
Anyway, this is a robust thrash album with hardcore and HM injection!
Nederlands:
Dit is het vierde album voor één van de meest belovende Europese bands, die onder de betere NWOTM groepen mogen geteld worden. Volgens de bio is dit harder en sneller dan de vorige … even luisteren!
Deze ‘Claiming Supremacy’ begint met een prachtig semi-akoestisch nummer dat omslaat in metal na ongeveer twee minuten, gevolgd door de wilde en razende riff traktatie van ‘Two Steps’, inclusief ruige strot en geschreeuwde backings, dat stilletjes uitdooft in de finale. ‘The End’ hakt er even meedogenloos thrashend op los, hoewel iets melodieuzer. Weer met strot versus hardcore aandoende backings, een handelsmerk van deze Italianen, dat in de meeste songs opduikt. Vanaf de intro van ‘Nightmare’ nemen de drums het drijvende heft in handen, zonder dat de gitaar veld prijsgeeft… luister naar de eerder HM aandoende solo’s!
‘Heretics’ is het langste nummer van het album met royale instrumentale HM start, vooraleer een hectische thrash neergezet wordt met een adempauze in de break. Ook ‘Eleven’ starts als metal track, met nerveuze drumroffel, om pas halverwege de thrash pedaal in te duwen. ‘Trails’ is onversneden thrash, maar ‘Shattered Souls’ is hoofdzakelijk een akoestisch sfeervol nummer met slechts één korte metal uitbarsting, waarna ‘Lysander’ opent met een baslijn, vóór de vertrouwde razende thrash waters op te zoeken. De sterke basisriff van afsluiter ‘Show Me’ verdwijnt grotendeels naar de achtergrond door furie van de track en da’s wat jammer!
Hoe dan ook, dit blijft een degelijke thrash schijf met fikse hardcore en HM injectie!
Tracklist:
Onward To Blackness (2’26â€)
Two Steps In The Shadows (3’56â€)
Last Before The End (3’37â€)
My Private Nightmare (3’57â€)
Blessed Are The Heretics (6’20â€)
Eleven (4’22â€)
Broken Trails (3’56â€)
Shattered Souls (1’50â€)
Lysander (4’08â€)
Show Me What You Got (3’00â€)
| Musicians:
Renato ‘Reno’ Chiccoli - vocals, bass
Alessandro ‘Sanso’ Sansone – guitars
Luca ‘Ziro’ Zironi – guitars, backing vocals
Anthony ‘Vender’ Dantone - drums
|
Geplaatst door Vera op maandag 18 december 2017 - 14:59:59
Reageren is uitgeschakeld
|
|
|
|
|
|
|
