|
|
 |
|
|
|
KATLA: Modurástin
English:
We are truly enchanted that drummer Guðmundur Oli Palmason did not rest on his laurels after his emotional departure from Sólstafir and let his musical inspiration bubble up, just as the biggest volcano in his home country, named Katla. Right away he leant the name of that volcano for his new project. His new companion on this musical journey happens to be Einar Thorberg Guðmundsson (Fortið, Potentiam). And I can assure you that it’s amazing to enjoy these fluttering, yet powerful sounds with momentum on this debut album ‘Móðurástin’! Actually we can pigeonhole this style in the meantime simply as ‘Icelandic’ and those who are interested will immediately understand that it is all about otherworldly sounds akin to post/rock metal but with a signature approach.
This musical journey begins with ‘Aska’, with sounds that slowly develop and go in crescendo. This instrumental intro also includes melancholic piano and it is slightly psychedelic. In ‘Hyldypi’ we learn that the boyish voice is smooth and sonorous. Later we find out that Einar also goes to rougher areas, but for the time being the vocal lines are rather serene and storytelling. The music has a catchy tempo, but builds up tension in a familiar manner, yet always engrossing. Just like it is the case with some of the Sólstafir songs, ‘Natthagi’ and ‘Hvila’ have a kind of catchiness that give them a robust rock structure, in addition to that soaring timbre. In ‘Hvila’ cello adds a gloomy zest. Then longer songs start to come our way. It is then that the band reaches a higher level of art and comes (almost) on equal terms with its illustrious pre-history. In Iceland people have made more than one song about storm, but ‘Hreggur’ is one that instantly catapults us into another world. Sometimes spatial, now and then undefined mechanical rhythms, calm and captivating, but finally heading towards a marvelous climax. This is real art!
The title track also instantly blows you away. It is soon quite heavy, with conjuring chants and later it really gets sublime due to the contrast between normal vocals and excited screams. And there is even a snippet of female vocals, towards the end even a choir. Our respect keeps on growing, since we are immersed in a solemn speech (reminds me of Ãsatru) in ‘Kul’. Piano and bass oriented it is, with influences from classical music. A next Valhalla of enchanting sounds is presented to us in the nearly thirteen minutes long occluding track ‘Dulsmál’. That military voice gives me chills. Murky riffs and passionate vocals lead to atmospheric sounds that create an empyrean feel you cannot get rid of anymore. On one side it is catchy, on the other hand repetitive patterns that end up in ferocious fury. Then we hear harmony chants with a true Viking spirit that remind me of Skálmöld for a moment and finally we have an apotheosis with dark choirs, floating sounds and a solemn conclusion. What a statement this debut appears to be! Words cannot describe this!
Nederlands:
We zijn erg verheugd dat drummer Guðmundur Oli Palmason na het emotionele vertrek bij Sólstafir toch niet bij de pakken gaan zitten is en zijn muzikale inspiratie verder laat opborrelen, net zoals de grootste vulkaan van zijn thuisland, de Katla. Daar noemde hij meteen zijn nieuwe project naar. Zijn nieuwe metgezel op deze muzikale reis is gitarist Einar Thorberg Guðmundsson (Fortið, Potentiam). En het is genieten geblazen van de uitwaaierende, maar stuwende klanken op dit debuutalbum ‘Móðurástin’! In feite zouden we deze stijl inmiddels gewoon ‘Icelandic’ kunnen noemen en dan zouden de geïnteresseerden vast weten dat het om weidse klanken verwant aan post rock/metal gaat, maar wel met een eigenzinnige eigen benadering.
De muzikale reis vangt aan met ‘Aska’, met aanzwellende klanken die in crescendo gaan. Dit instrumentale intro bevat ook weemoedige piano en is licht psychedelisch. In ‘Hyldypi’ leren we dat de jongensachtige zang egaal maar helder is. Later zal blijken dat Einar ook ruwer tekeer kan gaan, maar voorlopig klinken zijn zanglijnen vrij sereen en verhalend. De muziek heeft een vlot tempo, maar stijgt naar spanningsbogen die meteen vertrouwd, maar blijvend boeiend zijn. Net als in sommige Sólstafir songs hebben ook ‘Natthagi’ en ‘Hvila’ een zekere aanstekelijkheid, wat hen naast een zwevend timbre ook een robuuste rockstructuur geeft. In ‘Hvila’ brengt cello een weemoedige sfeer teweeg. Dan beginnen de langere songs en het is daar dat de band naar een hoger niveau klimt en meteen (bijna) op gelijke voet komt te staan met zijn illustere voorgeschiedenis. Over storm zijn al meerdere songs gemaakt in IJsland, maar ‘Hreggur’ is er eentje dat ons meteen naar een andere wereld verplaatst. Soms ruimtelijk, soms ondefinieerbare mechanische ritmes, kalm en beklijvend, maar daarna weer naar een verrukkelijke climax evoluerend. Dit is kunst!
Het titelnummer grijpt ook meteen naar de keel. Het is spoedig vrij heftig, met bezwerende zang en later wordt het subliem vanwege het contrast tussen gewone zang en geëxciteerde schreeuwzang. En er is ook even vrouwenzang, op het einde zelfs een koor. Ons ontzag blijft groeien, want in ‘Kul’ worden we ondergedompeld in een plechtige speech (doet wat aan Ãsatru denken). Piano en basgericht is dit, met invloeden uit klassieke muziek. Een volgend walhalla van betoverende klanken wordt ons op een schaaltje aangeboden in de bijna dertien minuten durende afsluiter ‘Dulsmál’. Die militaire stem bezorgt me rillingen. Zompige riffs en passievolle zang leiden naar atmosferische klanken welke een verhevenheid creëren die je niet meer loslaat. Enerzijds is het catchy, anderzijds repetitief opbouwend naar woestheid, dan weer weerklinkt samenzang met onverminderd Viking gevoel dat me even aan Skálmöld doet denken en tenslotte is er een opgang met duistere koren, zwevende klanken en een plechtig besluit. Dit kan tellen als statement en debuut!!! Woorden schieten tekort!
Tracklist:
Aska (4:35)
Hyldýpi (5:00)
Nátthagi (4:48)
HvÃla (5:49)
Hreggur (9:49)
Móðurástin (6:15)
Kul (6:15)
Dulsmál (12:36)
| Musicians:
Guðmundur Óli Pálmason (ex-Sólstafir): drums, vocals
Thorberg Guðmundsson (Fortið, Potentiam): guitars, lead vocals
|
Geplaatst door Vera op vrijdag 29 december 2017 - 13:20:13
Reageren is uitgeschakeld
|
|
|
|
|
|
|
