|
|
 |
|
|
|
ETERNAL FLIGHT: Retrofuture
English:
Since their debut ‘Positive Rage’ in 2004 this new album is their fourth opus. In 2015 they revealed a new look - customized flying suits – to have an original visual identity on stage.
After a short intro, ‘Poison’ is a tight power track with some fine guitar soloing, with alas a singer which isn’t very convincing, though he demonstrates his ability to be a decent shouter. Follow up ‘The Journey’ is more versatile, sailing into progressive power waters, while the title track is tight, fast power with a fine vocal hook and sparkling solo. ‘Nightmare King’ is rather sombre, prog power with virtuoso guitar passage, followed by the pounding, threatening ‘Machine God’, where vocalist Gérard sounds a bit weak. A long fragile piano part opens ‘Routine’ before choosing the prog power path again, with still the piano in the background, pretty sympho really, till it finally fades gently away. ‘Sinner’ starts tight, a bit hectic prog, then alternating between calm and heavy with original drum patterns. After ‘Danger’, ‘Succubus’ is in fact the closing song, mainly power with some soprano added. The three last songs are dated 2015, recorded (but not released) with John Macaluso (Labyrinth) and appear here in a new version. Each one is longer and more inventive than the newer stuff and has heavier parts.
All in all fine stuff, but the vocalist is regularly disappointing.
Nederlands:
Sinds hun debuut ‘Positive Rage’ in 2004 is deze nieuwe schijf hun vierde werkstuk. In 2015 stelden ze hun nieuwe look voor, gepersonaliseerde vliegenierspakjes, om een originele visuele identiteit te hebben bij concerten.
Na een korte intro is ‘Poison’ een strakke power track met prima gitaarsolo, met helaas een zanger die weliswaar bewijst een goeie shout neer te kunnen zetten, maar verder niet erg overtuigend klinkt. Opvolger ‘The Journey’ is veelzijdiger en gaat richting prog power, terwijl het titelnummer strakke, snelle power met goeie vocale hook en spetterende solo. ‘Nightmare King’ is nogal sombere, prog power met virtuoos gitaar stukje, gevolgd door het dreunende, dreigende ‘Machine God’, waar zanger Gérard nogal slapjes klinkt. Een lange, fragiele piano passage opent ‘Routine’ vooraleer de prog power op te zoeken, met nog steeds die piano op de achtergrond, nogal symfo eigenlijk, om uiteindelijk stilletjes uit te doven. ‘Sinner’ begint strak, wat hectisch prog, daarna afwisselend kalm en heavy met originele drum patronen. Na ‘Danger’ sluit ‘Succubus’ eigenlijk af met hoofdzakelijk power en wat toegevoegde sopraanzang. De drie laatste nummers dateren van 2015, opgenomen (maar niet uitgebracht) met John Macaluso (Labyrinth) op drums en verschijnen hier in nieuwe versie. Stuk voor stuk langere, inventievere nummers dan het nieuwe materiaal en met heavier stukken.
Globaal gezien, fijn materiaal, maar met een geregeld teleurstellende zanger.
Tracklist:
Ante-dote (0’28â€)
Poison (3’39â€)
The Journey (6’01â€)
Retrofuture (4’34â€)
Nightmare King II (6’48â€)
Machine God (3’48â€)
Routine of Darkness (4’17â€)
Sinner (4’44â€)
Danger Calling (3’18â€)
Succubus (5’01â€)
Labyrinth (4’22â€)
Pandora’s Box (6’41â€)
Angels of Violence (4’34â€)
| Musicians:
Gérard Fois – lead vocals
Jérôme Fisher – guitars
Thibaud Ducrot – guitars
Cédric Nguyen – bass
Thibaud Pontet – drums
Guest:
John Macaluso – drums ( on the 3 last songs )
|
Geplaatst door Vera op zaterdag 06 januari 2018 - 23:19:41
Reageren is uitgeschakeld
|
|
|
|
|
|
|
