|
|
 |
|
|
|
IHSAHN: Amr
English:
While Vegard Sverre Tveitan alias Ihsahn still regularly performs with Emperor all over the world, the multi accomplished Norwegian musician has built up a respectable career as solo artist too. In this respect, ‘Àmr’ happens to be his seventh studio album. The successor of the two years ago released ’Arktis’ offers us again rather progressive tinged yet heavy material to fathom. The balance between progressive experiments and raucous black metal is properly amazing and the catchier compositions in the vein of his previous album are also present on ‘Àmr’ in addition to the challenging parts.
As always this album is a true solo effort with Ihsahn doing everything except drums. As usual these were played by Tobias Ørnes Andersen (ex-Leprous) while the mastering was in the hands of Jens Bogren, with any tasteful strings as result. The album kicks off with jittery prog keyboards, next Ihsahn sings the title of ‘Lend Me The Eyes Of The Millennia’ with his familiar raspy raucous voice. An epic outburst with accelerating drums leads towards a soaring melody and calmer instrumental passages. The repetitive riffs of ‘Arcana Imperii’ are cleaved through by rough chants, but suddenly the chorus sounds smooth and clean. There is a strong interaction between harsh and clean vocals, with a wide range of prog related textures and a beautiful, fervent solo of Opeth’s Fredrik Åkesson as surplus.
The song ‘Sà mr’ happens to be slower, with inventive bass patterns and muffled vocals. This song is completely sung clean and thoughtful and towards the end it has a sensitive Pink Floyd-ish guitar solo. Guitars are dissonant and stamping in ‘One Less Enemy’ and there is an undercurrent of despair in the harsh vocals. Again thoughtful – yet very beautiful – is ‘Where You Are Lost And I Belong’ with again only clean vocals and a menacing touch in the calm music. This musical journey continues rocking, with jazzy timbre and experimental keyboards in ‘In Rites Of Passages’. The next three songs have an agreeable shifting between harsh and clean vocals (chorus), so that this album includes complex parts, but all in all it is rather accessible. On top of that the guitar solos in the catchy ‘Twin Black Angels’ and ‘Wake’ are really magnificent! Those who purchase the version with the bonus track will find the poem ‘Alone’ from Edgar Allan Poe as gift: thirteen minutes performance with intense raucous voice on a bed of soaring keyboards and strings. Ihsahn remains an ultimate fascinating artist with huge inventive skills.
Nederlands:
Terwijl Vegard Sverre Tveitan alias Ihsahn ook met Emperor nog steeds regelmatig op wereldpodia te bekijken is, heeft de multi getalenteerde Noor een eerbiedwaardige carrière uitgebouwd als soloartiest. In die hoedanigheid is hij met ‘Àmr’ reeds toe aan het zevende studioalbum. En ook de opvolger van het twee jaar terug verschenen ’Arktis’ biedt uiterst lekker progressief edoch heavy voer om je in vast te bijten. Het evenwicht tussen progressieve experimenten en ruwe black metal is mooi aanwezig en de iets meer te behappen composities van vorig album zijn ook hier aanwezig, naast de uitdagende passages.
Zoals steeds is dit een echt soloalbum waarop Ihsahn alles doet, behalve drums. Die vertrouwde hij toe aan Tobias Ørnes Andersen (ex-Leprous) zoals gewoonlijk en Jens Bogren stond in voor de mastering, wat her en der summiere strijkers oplevert. Het album gaat met springerige progtoetsen van start, waarna Ihsahn ruw de titel van ‘Lend Me The Eyes Of The Millennia’ uit zijn strot perst. Een epische uitval met snelle drums leidt naar een zwevende melodie en kalmere instrumentale stukken. De repetitieve riffs van ‘Arcana Imperii’ worden doorklieft door ruwe zang, maar dan klinkt het refrein plots clean en zalvend. Sterke interactie tussen ruwe en cleane zang, met een keur aan progstructuren en een mooie, vurige solo van Opeth’s Fredrik Åkesson als extra.
De song ‘Sà mr’ is slepend, met inventieve baspatronen en omfloerste zang. Deze song is helemaal clean en bedachtzaam gezongen en kent op het einde een sensitieve Pink Floydiaanse gitaarsolo. Nadat de dissonante gitaren stompend weerklinken in ‘One Less Enemy’ is de zang hier meestal ruw en wanhopig. Ook bedachtzaam – maar zeer mooi – is ‘Where You Are Lost And I Belong’ met weer enkel cleane zang en een dreigend timbre in de kalme muziek. Rockend vervolgt deze muzikale reis, met jazzy timbre en experimentele keyboards in ‘In Rites Of Passages’. Ook de drie volgende songs kennen een aangename afwisseling van ruwe zang met clean refrein, zodat dit album complexe passages bevat, maar toch een zekere toegankelijkheid heeft. Bovendien zijn de gitaarsolo’s in het catchy ‘Twin Black Angels’ en ‘Wake’ prachtig! Wie de versie met de bonustrack aanschaft, krijgt het gedicht ‘Alone’ van Edgar Allan Poe cadeau: dertien minuten lang uiterst intens met ruwe stem voorgedragen op een bedje van zwevende keyboards en strijkers. Ihsahn blijft een bijzonder fascinerende artiest met een grote inventiviteit.
Tracklist:
Lend Me The Eyes Of The Millennia (5:48)
Arcana Imperii (4:53)
SÃ¥mr (5:27)
One Less Enemy (5:18)
Where You Are Lost And I Belong (5:13)
In Rites Of Passage (4:04)
Marble Soul (4:04)
Twin Black Angels (4:40)
Wake (4:25)
Bonus track:
Alone (poem by Edgar Allan Poe) (11:12)
| Musicians:
Ihsahn: vocals, guitars, keyboards, bass
Tobias Ørnes Andersen: drums
Fredrik Ã…kesson: guitar on track 2
Angell Solberg Tveitan: marching drums on track 5
|
Geplaatst door Vera op maandag 09 juli 2018 - 20:43:00
Reageren is uitgeschakeld
|
|
|
|
|
|
|
