|
|
 |
|
|
|
GAZPACHO: Soyuz
English:
Concept albums are typical in the progressive rock genre, and so they are for the Norwegian breed of this music style Gazpacho, but this time they really came up with a concept that intrigues me. A man experiences a moment of ultimate happiness. To continue this feeling, time is frozen for him and that leads to bizarre experiences. From out of this frozen situation, he can watch the way of the world going by. ‘Soyuz One’ and ‘Soyuz Out’ deal with the first Russian space capsule and its doomed captain Komarov.
This time our favourite cold soup is served with an unusual producer/mixer John Rausch as cook. The man comes from the pop scène and helped the band with developing more refined rhythms in their music. Naturally we were a bit skeptical about that and indeed, it leaves some traces. The drums sound as if they come out of a rhythm box and the dry percussion often invokes an ambient feel. That’s why the calm music of these Norwegian outfit became even more sophisticated. The album opens with ‘Soyuz One’, giving us a soaring experience with calm guitars, but most of all piano and vocals. The dream-like voice of Jan Henrik Ohme is often dominant, most of the songs are obviously composed on piano by main writer Thomas Andersen and you can hear that. Only few prominent guitars on this album. In the opening track there are any more energetic outbursts, but for the rest this album is mainly dreamy and atmospheric. ‘Emperor Bestoke’ happens to be inspired by the fairytale ‘The New Clothes of the Emperor’ from H.C. Anderson and it turns into my instant favourite of the album. Here we hear (a bit) more violin and mandolin and that’s really nice. On top of that the vocal lines are just a little bit more fetching and passionate than elsewhere.
Intriguing song is ‘Sky Burial’ which leads us to a Tibetan Buddhist funeral with eerie voices and a repetitive piano theme that creates a menacing atmosphere. In some of the songs we hear a bit orchestration, while the drums remain dry and ambient, even in the nearly fourteen minutes long ‘Soyuz Out’ which is very atmospheric. It misses a bit more tension. Thus we have less rocking on this album and more dreaming. You have to get used to that, although the album as a whole shows an enigmatic beauty and isolation. For some of you, this successor of ’Molok’ (2015) will sound too calm.
Nederlands:
Conceptalbums zijn eigen aan het progressieve rock genre, alsook aan de Noorse telg van deze muziekstijl Gazpacho, maar ditmaal hebben ze toch wel een concept dat me bijzonder intrigeert. Een man beleeft op een moment een opperste gelukservaring. Om dat gevoel vast te houden wordt de tijd voor hem bevroren en daaruit vloeien vele bizarre gebeurtenissen voort. Hij kan immers de gang van de wereld volgen vanuit deze statische situatie. ‘Soyuz One’ en ‘Soyuz Out’ gaan dan weer over de eerste Russische ruimtecapsule en de gedoemde kapitein Komarov.
Onze favoriete koude soep wordt ditmaal opgediend met een ongebruikelijke producer/mixer John Rausch als kok. De man stamt uit de popmuziek en hielp de band met het ontwikkelen van meer geraffineerde ritmes in de muziek. We stonden daar uiteraard een beetje sceptisch tegenover en inderdaad, dit laat sporen na. De drums lijken soms uit een ritmebox te komen, de droge percussie geeft dikwijls een ambient gevoel. Hierdoor wordt de kalme muziek van de Noren nog meer gesofistikeerd. Het album opent met ‘Soyuz One’ dat ons met kalme gitaren en vooral veel piano en zang een uitermate zwevende ervaring geeft. De dromerige stem van Jan Henrik Ohme staat dikwijls op het voorplan, de meeste songs zijn op piano gecomponeerd door hoofdcomponist Thomas Andersen en dat merk je. Weinig prominente gitaren op dit album. In de openingstrack zijn nog enkele energieke uitvallen, maar dit album is toch vooral dromerig en atmosferisch. ‘Emperor Bespoke’ is geïnspireerd door ‘De nieuwe kleren van de keizer’, een sprookje van H.C. Anderson en komt uit de bus als onze favoriete track. Hier is ook (wat meer) viool en mandoline te horen en dat is bijzonder fraai. Bovendien zijn de zangpartijen hier net iets meer pakkend en vinniger dan elders.
Intrigerend is ‘Sky Burial’ dat ons meeneemt naar een Tibetaanse boeddhistische begrafenis met vreemde stemmen en een tingelend pianothema dat alsmaar herhaald wordt en een griezelige sfeer schept. In sommige songs horen we ook een beetje orkestratie, terwijl de drums droog en ambient blijven, ook in het bijna veertien minuten lange ‘Soyuz Out’ dat heel atmosferisch is en toch een beetje spanningsbogen mist. Er wordt dus minder gerockt en meer gedroomd en dat is even wennen, maar toch etaleert dit een raadselachtige schoonheid en verlatenheid, al zal deze opvolger van ’Molok’ (2015) voor sommigen te kalm klinken.
Tracklist:
Soyuz One (6:26)
Hypomania (3:46)
Exit Suite (3:42)
Emperor Bespoke (7:45)
Sky Burial (4:27)
Fleeting Things (4:25)
Soyuz Out (13:27)
Rappaccini (4:07)
| Musicians:
Jan Henrik Ohme: vocals
Jon-Arne Vilbo: guitars
Kristian Torp: bass
Thomas Andersen: piano, keyboards
Mikael Krømer: violin, mandolin
Lars Erik Asp: drums
|
Geplaatst door Vera op dinsdag 14 augustus 2018 - 11:03:10
Reageren is uitgeschakeld
|
|
|
|
|
|
|
