|
Dimmu Borgir, Amon Amarth, Engel in 013 Tilburg 24/09/2007
The Invaluable Darkness Tour – 24/09/2007 – 013 Tilburg (NL)
Text & Pics: Vera
 Op 23 september 2007 ging in Amsterdam een extensieve tournee van start die twee bands in de aanbieding had die erg populair zijn: de eminente Noorse black metal band Dimmu Borgir en de woeste Zweedse Vikingen van Amon Amarth die overal een zaal vol verhitte toeschouwers nalaten. Een beetje metalfan heeft beide bands natuurlijk deze zomer al gezien op een festival, maar omdat ze ook tijdens die marathon van decibels een beste indruk maakten, was het de moeite om beide bands nog eens met volle aandacht in een zaal te bekijken. De tweede dag van de Invaluable Darkness tour stopte de karavaan in Tilburg waar de grote Dommelschzaal van 013 flink volliep en dit zelfs op een maandagavond.
 Op de valreep bereikte me het nieuws dat zanger Jacob Bredahl Hatesphere verlaten had. Deze zomer waren ze nog te zien als 100% gevende band op de festivals, nu spatte de droom uit elkaar als een zeepbel. Goed nieuws echter voor ENGEL, een jonge Zweedse band die in november pas hun debuut ‘Absolute Design’ op de wereld gaat loslaten. Voor de meeste mensen in de zaal is het dus afwachten geblazen. De flink gevulde zaal ontvangt hen echter goed, en het dient gezegd te worden: ze spelen een aanstekelijk stukje moderne metal met zowel rauwe grunts als heldere vocalen die ook live goed overkwamen. De band komt uit Gotenburg, maar mixt zowat alle Scandinavische invloeden gaande van melodieuze death tot lichte metalcore invloeden tot atmosferische passages in hun nagelnieuwe nummers. Het blijft nog niet meteen hangen, dit totaal onbekend materiaal, maar ik zag al slechtere bands om de avond te beginnen. Engel bestaat uit rasmuzikanten, dat werd al vlug duidelijk: neem nu drummer Mojjo: een tenger ogende figuur met brilletje en kale knikker… maar de meppen die hij heel het concert uitdeelde konden tellen. Gitarist en componist Niclas Engelin speelde trouwens ooit in Gardenian en daarna in In Flames, terwijl ze als laatste telg om van start te gaan ook nog even ex-Evergrey bassist Michael Hakansson ingelijfd hebben om de band voltallig te maken. Met deze erg lange tournee met twee absolute top acts in het vooruitzicht was de euforie van de gezichten af te lezen.
 Maar natuurlijk is iedereen gekomen voor de twee hoofdbands van vanavond. Als eerste mag AMON AMARTH uitrukken. Ja hoor, het woord uitrukken is hier niets te veel gezegd want de joelende menigte wordt zonder pardon overrompeld door de magistrale intro, gevolgd door de aanstekelijke riffs van ‘Valhalla Awaits Me’. Daar zijn ze weer, de flink van jetje gevende gitaristen op de rand van het podium, een bijna relaxte en immer wandelende Johan Hegg die zijn glorieuze teksten met tevreden grijns het publiek in spuwt (de drinkhoorn blijft nog even in de achtertas) en we zijn vertrokken voor een strijdlustig Vikingfeest, dat vandaag naar mijn gevoel veel te vlug voorbij was.
 Dat komt natuurlijk omdat ik Amon Amarth het afgelopen jaar wel viermaal als hoofdact zag, waaronder met Vikingschip en Jomswikinger act in Summer Breeze en dan was dit een vrij sober concert. Desalniettemin was het uitzinnig genieten van de klassiekers op een rijtje: het mediumtempo ‘Runes To My Memory’, een stapje terug met ‘Fate Of Norns’, het geweldige ‘Death In Fire’; de hysterie in de zaal kende geen limieten! Reeds veel te vlug besef ik dat ze al bijna aan de climax toe zijn, want daar is het onovertroffen Viking epos ‘Victorious March’ al. Als afsluiter krijgen we nog ‘Pursuit Of Vikings’ en dan is het feest alweer over. Aan de stralende gezichten om me heen merk ik dat Amon Amarth ook deze keer weer voor een drie kwartier fantastisch vertier gezorgd heeft!
 Setlist Amon Amarth:
Vahall Awaits Me
Runes To My Memory
Death In Fire
Cry Of The Black Birds
Asator
Fate Of Norns
Victorious March
Pursuit Of Vikings
|
 DIMMU BORGIR gaat al jaren mee en heeft zich intussen waargemaakt als veelzijdige act die het strakke keurslijf van de eerste black metal golf uit Scandinavië al lang ontgroeid is. Van in het begin was er trouwens ruimte voor atmosferische passages met gezwollen toetsen en een bijna progressieve injectie van het messcherpe black metal genre. Bovendien hebben de Noren live steeds minder steekjes laten vallen dan hun Engelse genregenoten Cradle Of Filth. Ik ben de tel kwijt hoe dikwijls ik Shagrath en de zijnen in vol ornaat aan het werk zag, maar het kippenvel dat ze me bezorgden tijdens een nachtelijk concert op Brutal Assault 2006 vergeet ik nooit. Die verpletterende indruk is vandaag niet overtroffen, maar toch was dit best een sfeervol concert.
 Het begon allemaal met een lang bombastisch intro waarbij schaarse verlichting en enige weinig beweeglijke figuren in duivelse monnikspij het podium bezetten en zich bezigden met onduidelijke ceremoniële handelingen. Samen met de immense projecties op het scherm achteraan creëerde dit een spannende sfeer. De band stormt het podium op en zet het sinistere ‘Progenies Of The Great Apocalypse’ in. Het geluid zit nog niet helemaal goed – vooral de cleane zangpartijen van bassist Vortex klinken aanvankelijk voor geen meter – maar gelukkig komt dit later wel goed. Eerder dit jaar bracht Dimmu Borgir zijn nieuwe studioalbum ‘In Sorte Diaboli’ uit en na enkele opwarmnummers uit ‘Death Cult Armageddon’ en ‘Puritanical Euphoric Misanthrope’ krijgen we dan ook een drietal nieuwe songs.
 Meesterdrummer Hellhammer kan er niet bij zijn op deze tournee, maar vervanging is gevonden in ex-Nile drumbeest Tony Laureano die echter minder strak klinkt dan mister von Blomberg. Ik vergeef hem echter dat hij er een paar keer naast zat; dit is het begin van de tour en de complexiteit van Dimmu’s muziek in acht genomen is het al een klein wonder dat ze dit live kunnen waarmaken. Na enkele nummers was het geluid echter prima in de 013 en de melodieuze gitaarpartijen, alsook de belangrijke toetsen van Mustis stonden prima in de mix. Deze avond greep de band terug naar bijna elk album dat ze ooit maakten en dat leverde een boeiende setlist op, waarin enkel de hit ‘Spellbound’ een beetje gemist werd. Opvallend daarbij is dat ‘A Succubus In Rapture’ en het weergaloze ‘Mourning Palace’ – beiden afkomstig uit de doorbraak cd ‘Enthrone Darkness Triumphant’ - nog steeds op het meeste gejuich onthaald worden. Uiteindelijk werd het een geslaagd feest dat na een uur en een kwartier eindigde met het nieuwe ‘The Fallen Arise’ als fade out.
 Setlist Dimmu Borgir:
Intro
Progenies Of The Great Apocalypse (**)
Vredesbyrd (**)
Puritania (***)
Sympozium (***)
The Serpentine Offering (*)
The Chosen Legacy (*)
The Sinister Awakening (*)
A Succubus In Rapture (*****)
Fear And Wonder (***)
Blessings Upon The Throne Of Tyranny (***)
Sorgens Kammer Del II (******)
The Insight & The Catharsis (****)
Sacrilegious Scorn (*)
Grotesquery Conceiled (****)
Mourning Palace (*****)
The Fallen Arise (outro) (*)
(*) uit ‘In Sorte Diaboli’
(**) uit ‘Death Cult Armageddon’
(***) uit ‘Puritanical Euphoric Misanthrope’
(****) uit ‘Spiritual Black Dimensions’
(*****) uit ‘Enthrone Darkness Triumphant’
(******) uit ‘Stormblast’
|
Geplaatst door Vera op woensdag 03 oktober 2007 - 22:21:44
Reageren is uitgeschakeld
|
