 |
ULVER: Wars Of The Roses
English:
Ulver is the standard for bands of the Norwegian black metal scene that eventually developed into a complete different approach. Moving spirit of Ulver, Garm (Kristoffer Rygg), might go just a little bit further in this than his congenial souls of the Norwegian scene. Ulver does not belong to the metal – or even rock - scene anymore for a long time: this is free expression of an artist who denies every attempt to put him in pigeonholes. As listener you are swept away by this unworldly musical experience; an open-minded attitude is needed.
Since two years Ulver’s cherished hermit’s existence has changed. They faced the challenge of live performances, and as we may expect, this happened on quite unusual places like the Norwegian theatre of Opera and Ballet. The undersigned managed to attend a – at that time rather rarely – concert of Ulver at Brutal Assault. This nocturnal performance had a kind of estranged bliss, but at the same time it was very intriguing and of unworldly beauty. ‘Wars Of The Roses’ is – in Ulver’s perspective – quite accessible, but at the very least common stuff. Several eminent musicians of the avant-garde scène contributed to this exceptional piece of art.
One might call ‘February MMX’ prog jazz with smooth Opeth-alike chants, mainly driven by classical piano, but regaled with any psychedelic sounds. By the time of ‘Norwegian Gothic’, violins are added to the instrumentation. This is a mysterious song with introvert, half-spoken chants. I am always on tiptoe of expectations about the lengthy pieces. ‘Providence’ (eight minutes long) includes contemplative vocals and piano of Garm, but in addition female vocals (think of the way that Antimatter includes female vocals). Violin and percussion have an eerie timbre. Atmospheric sounds lead you towards another world. Soaring synthesizers and smooth vocals create a peaceful atmosphere in ‘September IV’, but later on this goes extremely psychedelic in crescendo towards a spatial rise. The music of Ulver always has an apocalyptic feel. It illustrates the decline of civilisation in a world spinning round without consciousness. After the rather quiescent ‘England’, this feeling is mainly illustrated by ‘Island’. Mark the magnificent clearness of guitars and drawling vocals. This peaceful beauty floats into (musically) flying towards infinity. It even gets more surrealistic when uneasy sounds loom up, disturbing the dream while experiments prevail. ‘Stone Angels’ is a story at itself: 15 minutes long ultimate goose-bumps. This is a poem of Keith Waldrop, performed by Daniel O’Sullivan (entry in the band in 2009). He appears to be a genuine elocutionist, surrounded by diverse sounds from the centre of the earth. Guitar, sax, percussion: all instruments are focused on creating a captivating musical spectrum for prosperity on the wings of soaring organ sounds. Ulver is unique and producer John Fryer regaled ‘Wars Of The Roses’ with a transparent mix.
Nederlands:
Ulver is het prototype van bands uit de Noorse black metal scène die zich later ontwikkelden in een experimentele richting. Bezieler van Ulver, Garm (Kristoffer Rygg), gaat hierin misschien wel het verst van heel de Noorse scène. Ulver heeft allang niets meer te maken met metal of zelfs rock; dit is vrije expressie van een kunstenaar die weigert in hokjes te denken. Als luisteraar wordt je meegesleept in een onwerelds hoorspel; een open geest is van groot belang.
Sinds twee jaar is Ulver’s gekoesterde heremietenbestaan veranderd. Men begon live te spelen, maar zoals te verwachten was gebeurde dit eerst op onverwachte plekken zoals het Noorse theater van Opera en Ballet. Ondergetekende sloeg er toch in een – toen nog zeldzaam – concert van Ulver mee te maken op Brutal Assault. De nachtelijke performance had iets bevreemdend, maar was ook erg intrigerend en van een onaardse schoonheid. ‘Wars Of The Roses’ is naar Ulver normen vrij toegankelijk, maar allerminst gewoon. Zo werken verschillende eminente kopstukken uit de avant-garde scène mee aan dit werkstuk.
‘February MMX’ kan men progjazz noemen met omfloerste Opethachtige zang, vooral klassieke piano, maar ook enige psychedelische klanken. Bij ‘Norwegian Gothic’ voegen zich violen bij het instrumentarium. Dit is een geheimzinnig nummer met zachte, half gesproken zang. Naar de langere stukken ben ik altijd benieuwd. ‘Providence’ (acht minuten) voert naast beschouwende zang en piano van Garm ook vrouwelijke zang ten tonele (denk aan de manier waarop Antimatter vrouwenzang aanwendt). Viool en percussie hebben een akelig timbre. Atmosferische klanken voeren je naar een andere wereld. Zwevende synthesizers en gelijkmatige zang maken van ‘September IV’ een vredig stukje muziek, maar later gaat dit bijzonder psychedelisch in crescendo naar een wereldvreemde opgang. De muziek van Ulver heeft steeds een apocalyptisch gevoel. Het illustreert de ondergang van de beschaving in een wereld die onverminderd doordraait. Na het vrij rustige ‘England’ komt dit gevoel het meest aan bod in ‘Island’. Let op de prachtige helderheid van de gitaren en de lijzige zang. Deze schoonheid kent een kentering wanneer men muzikaal de oneindigheid lijkt tegemoet te vliegen. Het wordt nog meer surrealistisch wanneer ongemakkelijke geluiden deze droom verstoren en het experiment de boventoon voert. ‘Stone Angels’ is een verhaal apart: 15 minuten kippenvel. Dit is een gedicht van Keith Waldrop, voorgedragen door Daniel O’Sullivan (entree in de band in 2009). Hij gedraagt zich als een serene voordrachtkunstenaar, omgeven door diverse klanken uit het middelpunt der aarde. Gitaar, sax, percussie: het staat allemaal in functie om een beklijvend muzikaal palet vast te leggen voor het nageslacht op een bedje van orgel. Ulver is uniek en producer John Fryer gaf ‘Wars Of The Roses’ een transparante mix.
Tracklist:
February MMX (4:09)
Norwegian Gothic (3:35)
Providence (8:12)
September IV (4:39)
England (3:57)
Island (6:05)
Stone Angels (14:53)
| Musicians:
Kristoffer Rygg: vocals, programming
Tore Ylwizaker: keyboards, programming
Jorn H. Svaeren: miscellaneous
Daniel O’Sullivan: guitars, bass, keyboards, narration, mixing track 7
Guest musicians:
Tomas Pettersen
Drums
Ole Aleksander Halstensgård
Electronics
Trond Mjøen
Electric guitar (tracks 1, 4), bass (tracks 3, 4), acoustic guitar, lap steel guitar (track 6)
Stian Westerhus
Bowed electric guitar (tracks 2, 3, 7), electric guitar (track 6)
Daniel Quill
Violin (tracks 2, 3, 5)
Alex Ward
Clarinet (tracks 2, 3)
Steve Noble
Drums, percussion (tracks 2, 7)
Attila Csihar
Vocals (track 3)
Siri Stranger
Vocals (track 3)
Emil Huemer
Guitar (track 4)
Anders Møller
Percussion (track 6)
Stephen Thrower
Clarinet (track 7)
|
Geplaatst door Vera op zaterdag 07 mei 2011 - 22:06:28
Reageren is uitgeschakeld
|
|
