|
FINNR'S CANE: Wanderlust
English:
Nederlands:
Dit Canadese trio is een buitenbeentje in het (post) black metal tijdperk, maar zo hebben we de ontdekkingen van Prophecy Productions graag. In 2010 werd ‘Wanderlust’ – het debuut van Finnr’s Cane – uitgebracht in Canada, maar dit jaar werden ze getekend door Prophecy en is hun merkwaardige zwerftocht doorheen atmosferische klanktapijten ook in Europa verkrijgbaar.
Deze zwerftocht kunnen we letterlijk nemen, want Finnr’s Cane houdt niet vast aan geijkte songpatronen, maar houdt ervan om improviserend alles vast te leggen. We kunnen dus stellen dat de acht songs op ‘Wanderlust’ het product zijn van een jamsessie. Dat klinkt ouderwets, maar het resultaat is van deze tijd, of neen, van alle tijden. De band verschilt nog op andere gebieden van gewone stervelingen. Ze verbergen zich achter schuilnamen en in plaats van basgitaar gebruiken ze een cello.
‘The Healer’ is bedachtzaam en akoestisch, met heldere gitaarklanken die je de reinheid van de natuur doen proeven. Het geldt slechts als een veredelde intro, want tijdens ‘Snowfall’ komt het trio pas goed op dreef. Uitwaaierende gitaarklanken met veel vervorming knipogen naar black metal, al wordt alles vrij traag en slepend gespeeld, enkele pittige versnellingen te na gelaten. De sfeer van Opeth en Agalloch is aanwezig, alsook enige dissonantie. Een belangrijk kenmerk is dat de vocalen erg timide zijn. Sterker nog, de cleane zang is in ‘A Winter For Shut-Ins’ bij momenten amper te horen. De nummers en bijgevolg ook de instrumentale passages, worden nu langer. ‘The Lost Traveller’ begint met akoestische gitaar en een gure wind. Deze muziek is ijskoud en ook in de titels zien we dat dit voornamelijk over een ijskoude winter gaat. Maar de muziek is bovenal vloeiend, glijdend als een pak sneeuw dat tijdens de dooi het dak af dondert. Geen hoekige breaks hier, maar zelfs in het acht minuten lange ‘Glassice’ is alles eerder bedachtzaam (en akoestisch). Hier komt de cello het meest op de voorgrond. ‘The Hope For Spring’ is dan weer het nummer met de meeste black metal furie, ook in de zang, al zoekt men nogal vlug terug de geborgenheid van het neuzelen op. We noteren hier ook de enige echte elektrische gitaarsolo. De twee volgende songs zijn terug wat meer ingetogen. Deze plaat ademt vooral heel veel sfeer uit en is perfect om je te laten meeslepen in zijn pure existentie. Dit zal vanzelfsprekend niet aan alleman besteed zijn, maar wie de dreigende monotonie kan ombuigen tot een hypnotisch effect zit al op de goede weg. Verwant aan Agalloch, Drudkh, Ulver en Wolves In The Throne Room.
Tracklist:
The Healer (3:00)
Snowfall (4:51)
A Winter For Shut-Ins (6:14)
The Lost Traveller (6:30)
Glassice (8:22)
The Hope For Spring (6:03)
Eternal (7:03)
House Of Memory (6:15)
Bonus track:
Snowfall (demo version)
| Musicians:
The Bard (Darren Favot): vocals, guitars
The Slave: keyboards, cello
The Peasant: drums
|
Geplaatst door Vera op woensdag 13 juli 2011 - 21:17:30
Reageren is uitgeschakeld
|
