|
SOURVEIN: Black Fangs
English: This is heavy stuff for aficionados of the most ponderous kind of doom metal, more precisely sludge (with a pinch of stoner, in the end both genres overlap each other a bit, look at the legendary Roadburn Festival). Pivotal man of Sourvein happens to be T-Roy, earlier known from infamous Buzzoven. We were slightly surprised to find out that Sourvein has been around since 1993, while ‘Black Fangs’ is only their third full length album. On the other hands they have regaled their fans with a large number of split EPs and common EPs in their career and we all know that those things are eagerly collected items in the scene.
There are a couple of characteristics that instantly leap to the eye at ‘Black Fangs’. Firstly: the songs are compact yet intense, there were doom bands love to come up with lengthy compositions. Secondly: the pace is surely not constantly snail slow and that is another advantage. From the moment the amplifier has been turned on ten, a ponderous bass sound prevails. Howling and tear-up guitars are a matter of course. However, vocals might be an obstacle for some of you: these are mixed way in the back, very distorted and kind of distant and… well a bit weird and sick as well. T-Roy ultimately rasps and screams in between the instrumental heaviness. This Walhalla of distortion and feedback was graced with an extremely sludgy production, as swampy as the place they hail from. For melody you also cannot knock on the door of those guys; except for a sole melodious bass run in ‘Flux’ and a brief guitar solo in ‘Nomadic’, this rolls over you as a ball of molten lead. As said before, from time to time they rock, surely in the songs ‘Gasp’, ‘Nomadic’ and ‘Gemini’. But above all this is mainly greasy, gritty and most likely only digestible for a select yet devoted fan-base. Check it out and maybe you'll get addicted...
Nederlands: Dit is zwaar spul voor de liefhebbers van het zwaarste soort doom metal, te weten sludge (met een ietsepietsje stoner, tenslotte overlappen beide genres elkaar, zie het befaamde Roadburn festival). Hoofdfiguur van Sourvein is T-Roy, eerder berucht in een band als Buzzoven. We waren wel verbaasd om te vernemen dat Sourvein al bestaat sinds 1993, terwijl ‘Black Fangs’ pas hun derde volledig album is. Maar daar staat tegenover dat ze de fans met een hele trits split ep’s bestookt hebben in hun carrière en we weten allemaal dat zulke ep’s gegeerde hebbedingetjes zijn in die middens.
Er zijn bepaalde eigenschappen die meteen opvallen bij ‘Black Fangs’. Zo zijn de songs kort maar intens, daar waar men in doom middens nogal graag uitpakt met lange composities. Verder is het ritme zeker niet heel de tijd tergend traag en dat is ook een pluspunt. Van het moment dat de versterker op tien wordt opengedraaid, komt er een zwaar basgeluid op ons af. Scheurende en piepende gitaren zijn schering en inslag. De zang kan echter een minpunt zijn voor sommigen: die staat achterin de mix, is vervormd en afstandelijk en wel… ook wel een beetje ziekelijk. T-Roy rochelt en schreeuwt zich het pleuris tussen het instrumentale geweld. Dit walhalla van distortion en feedback kreeg een bijzonder zompige productie mee, zo moerassig als de streek waar ze vandaan komen. Voor melodie moet je ook niet echt aankloppen bij de heren, buiten een leuk basloopje in ‘Flux’ en een kortstondige gitaarsolo in ‘Nomadic’ komt dit als een loden bol op je af. Hier en daar weet men wel te rocken, zeker in de songs ‘Gasp’, ‘Nomadic’ en ‘Gemini’. Maar het blijft vooral smerig, gruizig en waarschijnlijk besteed aan een select, maar toegewijd publiek. Geef het een kans en misschien wordt je er wel verslaafd aan...
Tracklist:
Fangs (4:32) Society’s Blood (4:13) Night Eyes (6:00) Gasp (3:08) Holy Transfusion (5:40) Flux (2:35) Nomadic (4:18) Gemini (4:34) Bleeding Charm (3:00) Nocturnal/Negative Phaze (6:37)
| Musicians:
T-Roy: vocals King James: guitars Ahmasi O’Daniel: bass Jeffrie “Kong†Moen: drums
|
Geplaatst door Vera op vrijdag 02 september 2011 - 16:20:19
Reageren is uitgeschakeld
|
|