|
MARIENBAD: Werk 1: Nachtfall
| Release: 2011-05-27
Style: epic dark metal / doomy gothic
Label: www.massacre-records.com
Website: none
Country: Germany
Playing Time: 45:43
Cat. N°: MAS CD 0712
Review by: Vera
Translated by: Vera
Rating: 9/10
|
English:
Nederlands:
Gefascineerd door een stadje in het vroegere Sudetenland (toen nog Duitsland, nu in Tsjechië) Marienbad, besloten de kernleden van Eisregen, Michael Roth (concept en zang) en Yantit (composities, gitaar en keyboards) een nieuw project op te zetten. Zij doopten dit naar het verzonken plaatsje en schreven er een gedramatiseerd verhaal bij. Feiten en fictie lopen in elkaar over op dit debuut ‘Werk 1: Nachtfall’. Achttien maanden werkten ze aan dit concept in de eigen studio, om dan wel met een Duitstalige en Engelse versie op de proppen te komen. Zij kregen daarbij hulp van Allen B. Konstanz (drummer, The Vision Bleak) en bassist West van Panzerkreutz en Hämatom. Bovendien werd het geheel van een passende eindtoets voorzien door de mix en mastering door Markus Stock (Empyrium, The Vision Bleak en vele anderen) in zijn Studio E.
Mijn verwachtingen over dit duistere werkje waren dus hooggespannen en het is een fantastische muzikale trip met enige horrorkantjes geworden. Is The Vision Bleak ook niet zo van start gegaan? Inderdaad, fans van deze band kunnen met een gerust hart ‘Werk 1: Nachtfall’ aanschaffen. Aan U de keuze of je het in oorspronkelijke Duitse vorm (met rollende r) wilt of toch maar de Engelse versie verkiest. Het acht minuten durende ‘Komm Nach Marienbad’ is alvast imposant. Na de klassieke piano intro valt men uit in slepend gitaargeweld, terwijl de griezelige zang me aan het ondergewaardeerde Magazine doet denken, een band uit de jaren tachtig die flegmatieke horror schreef, maar zich vast hechtte in je geheugen als een radeloze spin. Fluisterende passages creëren een geheimzinnige sfeer, terwijl slepende gitaren voor een gedecideerde uitval zorgen. Orkestrale toevoegingen (strijkjes) zetten dit aan met een episch tintje. ‘Roslins Fluch’ is dan weer vlotte gothic in de goede zin van dat woord. De griezelige vocalen blijven verwant aan black metal, hetzij meer verhalend.
Progressieve tendensen (synths) geven de fluisterende passages meer élan. Luister naar het lijzig en traag uitgevoerde ‘Sieben Im Teich’ en je waant je in een omgeving vlak voor de vloed zal plaatsvinden. Scheurende gitaren enerzijds, ernstige pianoklanken anderzijds. Zo weet Marienbad met vlotte gothic en gezwollen geladenheid ons hart in te palmen. Want het verhaal laveert van bittere herinneringen (‘Endbahnhof’) naar de stugge vastberadenheid van een aantal inwoners die samen met de stuwdam ten onder wilden gaan. Zelfmoord? Inderdaad. Gefluister en ziekelijke black metal vocalen wisselen elkaar af wanneer het drama zich voltooit: let op de cabaretachtige versnelling in ‘Die Gelbe Villa Der Selbtstmörder’ (met surrealistische piano melodie) of het met gewone stem gezongen ‘Wasserwall’ dat eindigt in beklijvende dramatiek. De zang is vooral verhalend en dat komt nog het meest op de voorgrond in ‘Unter Dammkrone’, waar koorzang en de grote trom een bombastisch einde breien aan dit meesterwerk. Niet te vergeten: de scheurende gitaren die frivool meanderen tussen dit flirten met de ondergang. Een fantastisch album dat ieders aandacht verdient!
Tracklist:
Komm Nach Marienbad (8:16)
Roslins Fluch (5:12)
Sieben Im Teich (6:25)
Flammnacht (3:30)
Endbahnhof (6:13)
Die Gelbe Villa Der Selbstmörder (4:54)
Wasserwall (5:09)
Unter Dammkrone (5:46)
English version:
1. Come to Marienbad (08:16)
2. Roslins Curse (05:11)
3. Seven in the Lake (06:25)
4. Night of Flames (03:29)
5. Last Terminal (06:13)
6. The yellow Mansion of Suicide (04:54)
7. Wall of Water (05:09)
8. Under Dam Crest (05:46)
| Musicians:
M. Roth: vocals
Yantit: guitars, keyboards
West: bass
Allen B. Konstanz: drums
|
Geplaatst door Vera op zaterdag 03 september 2011 - 14:05:35
Reageren is uitgeschakeld
|
