 |
KARMA TO BURN: V
English:
In the wake of my Kyuss adoration in the nineties I surely discovered a couple of other bands. One of them was Karma To Burn and especially their version of ’24 Hours’ gave me goose-bumps. Not coincidently a song with vocals, and then we come to the point: Karma To Burn creates mainly instrumental music and even though we always keep focused due to their exceptional talent to put down a true rifforama with punch, one might find it quite monotonous. But remember: Karma To Burn is one of the best bands in that style. It was once again illustrated when they appeared on stage after their hiatus (2002-2009 – due to serious quarrels) at Graspop 2009, followed by a tour with Monster Magnet. Damned, this was an excellent band, better than so many others we can watch in that style!
It is true, titling your songs just with a number does create a kind of distance between band and audience, that’s a point of criticism. Independent from that, they always managed to regale their orgy of riffs with some guest singers. No less a person than Daniel Davies (son of The Kinks guitarist Dave Davies) is present in three songs again, besides his membership in Year Long Disaster.
It fills a hole of never ending instrumental exposure and completes the image of Karma To Burn. Besides delicious heavy songs, incidental covers (what do you think about Black Sabbath’s ‘Never Say Die’? Go for it!) and a whole bunch of groove-laden entertainment, fixed by Dave Grohl (Nirwana, Foo Fighters, Them Crooked Vultures) it might be obvious by now that we are in good company. This hypnotic sound cosmos still enchants us more than all exuberant try outs after that in the genre. Let us put it straight: if you want a blueprint of stoner rock in the year 2011, go and dig deeper into Karma To Burn! It is definitely one of those bands that go beyond boundaries in that style and still essential in the genre. Consequently a kicking successor of their comeback record ‘Appalachian Incantation’. Hell yeah!
Nederlands:
In het kielzog van mijn Kyuss adoratie in de jaren negentig heb ik nog wel wat bands ontdekt. Eén daarvan was Karma To Burn en vooral hun versie van ’24 Hours’ bezorgde me kippenvel. Niet toevallig met zang en dan zijn we bij de bron: Karma To Burn maakt voornamelijk instrumentale muziek en ook al blijven we bij de les door hun uitzonderlijk talent om een waar rifforama met punch neer te zetten, toch gaat het al eens de eentonige kant uit. Toch is Karma To Burn één van de beste bands in dit genre. Dat werd me nogmaals duidelijk toen ze na een stilte (2002-2009 - door onenigheden) plots terug live aanwezig waren op het podium (Graspop – 2009, later gevolgd door tour met Monster Magnet). Verdorie, dit was toch wel een gave band, beter dan zovele anderen die we nadien aanschouwden in het genre.
Je songs nummeren schept een afstand tussen band en publiek, dat is een puntje van kritiek. Onafhankelijk daarvan zorgden zij er telkens voor om hun orgie op te smukken met enkele gastzangers. Niet de minsten, want bijvoorbeeld Daniel Davies (zoon van The Kinks gitarist Dave Davies) is hier ook weer aanwezig in drie songs, naast zijn lidmaatschap van Year Long Disaster. Het brengt afwisseling in het instrumentale palet dat de band ons biedt en dat maakt het plaatje compleet, want naast zalig heavy songs, incidentele covers (wat te denken van Black Sabbath’s ‘Never Say Die’? Ga ervoor!) en een heel assortiment groovy entertainment dat vastgelegd werd door Dave Grohl (Nirwana, Foo Fighters, Them Crooked Vultures) mag het duidelijk wezen dat we ons in goed gezelschap bevinden. Deze hypnotische geluidskosmos kan ons nog altijd meer bekoren dan de exuberante try-outs van vele anderen in het genre. Laat het duidelijk wezen: wil je een degelijke blauwdruk van waar stoner rock anno 2011 voor staat, ga en verken Karma To Burn! Eén van de eerste grensverleggende bands in het genre en nog steeds essentieel in het genre. Bijgevolg een kickende opvolger van de comebackplaat ‘Appalachian Incantation’. Hell yeah!
Tracklist:
47 (4:49)
50 (4:48)
48 (5:46)
The Cynic (4:29)
49 (4:54)
51 (4:39)
Jimmy Dean (4:25)
Never Say Die (3:54)
| Musicians:
Rich Mullins: bass
Will Mecum: guitars
Rob Oswald: drums
Guest appearance:
Daniel Davies: vocals on track 4, 7 & 8
|
Geplaatst door Vera op zaterdag 10 september 2011 - 18:46:04
Reageren is uitgeschakeld
|
|
