VANISHING POINT: Fourth Season
English: ASAP
Nederlands: Het Australische Vanishing Point is met Fourth Season intussen aan zijn vierde album toe, toch leuk dat we hier ook eens een album van Down Under kunnen bespreken. De groep werd vroeger steevast in het hokje van de ‘progressieve metal’ geplaatst, maar met hun laatste album kunnen we er eerder het predicaat van ‘melodieuze heavy AOR met Metal-invloeden’ op plakken.
Toegegeven, bij een eerste beluistering was ik niet helemaal overtuigd, een soms wat stereotiepe dubbele basdrum doet de nummers wat op elkaar lijken, vooral in de eerste helft van het album. Maar gaandeweg leer je de muziek meer en meer appreciëren: goede vocalen met stevige ‘metal-klinkende’ riffs op gitaar en catchy refreinen. De solo’s op keyboards en gitaar zijn niet bepaald vingervlug te noemen, maar liggen meer in het verlengde van typische AOR van de jaren 70. In die optiek is er zeker een evolutie in vergelijking met vorige albums, waarin meer pure metal aanwezig is. ‘Tyranny Of Distance’ start met een vrij herkenbare gitaarriff, ik zou mijn ganse collectie moeten doornemen om te weten van welke groep, maar er zijn zeker raakpunten met Royal Hunt te ontwaren. Heel vaak starten de nummers met een gothic intro à la Epica zoals in Surrender, maar verandert de sfeer verder eerder in melodieuze progmetal, dit is wellicht het meest herkenbare nummer met zelfs hitpotentie. De productie is meer dan behoorlijk en gezien de goede zang van Silvio Massaro (blijkbaar geëvolueerd in gunstige zin) zou de groep meer kunnen in de stijl van Ayreon overgaan.
In ‘Gaia’ bewijzen ze ook het wat rustiger aan te kunnen doen met piano en melodieuze gitaarsolo, de keyboards hebben vooral een ondersteunende rol en komen niet echt sterk op de voorgrond, maar dat is blijkbaar een bewuste keuze. ‘Ashen sky’ bevat duidelijk meer symfonische passages en is daardoor heel wat gevarieerder dan het eerste deel van het album. En ook in Tyranny Of Distance is er heel wat te beleven met veel afwisseling tussen harde en zachte passages. Het album eindigt op een vrij mysterieuze en intense manier met ‘A Day Of Difference’, verweven rond de dialogen van Man of la Mancha van een charismatische Peter O’Toole.
‘Fourth Season’ kan zeker een groot publiek aanspreken, van de fans van Kamelot over Saga naar Savatage. In die optiek is er voor Vanishing Point wellicht een grote toekomst weggelegd.
Tracklist: 1. Embodiment 4:06 2. Tyranny of Distance 5:25 3. Surrender 4:09 4. Hope Among the Heartless 5:13 5. Gaia 1:37 6. I Within I 4:03 7. Behind the Open Door 4:44 8. Ashen Sky 5:00 9. One Foot in Both Worlds 5:32 10. Wake Me 4:32 11. A Day of Difference 4:52
| Musicians: Silvio Massaro : Vocals Tommy Vucur : Guitars Chris Porcianko : Guitars Adrian Alimic : Bass Christian Nativo : Drums
|
Geplaatst door Clayreon op zaterdag 13 oktober 2007 - 14:03:56
Reageren is uitgeschakeld
|