|
NAMI: Fragile Alignments
| Release: 2011-09-01
Style: progressive death metal
Label: Kaiowas Records/Season of Mist/Klonosphere/Scratch The Surface
Website: www.namiofficial.com/
MySpace: www.myspace.com/namiband
Country: Andorra
Playing Time: 58:30
Cat. N°:
Review by: Vera
Translated by: Vera
Rating: 9,5/10
|
English:
Nederlands:
De kruisbestuiving tussen extreme metal en invloeden uit progressieve rock uit de jaren zeventig heeft ons de voorbije jaren al veel moois opgeleverd. Nu kunnen we Nami aan dat lijstje toevoegen, een vooralsnog obscure band uit Andorra, dat dwergstaatje in de Pyreneeën. Bijna een uur hoogstaande progressieve death metal vinden we op het debuut ‘Fragile Alignments’, waarin invloeden van Cynic en Opeth het meest in het oog springen. Bovendien nam het vijftal de gerenommeerde producer Jens Bogren (Fascination Street Studio – Opeth, Katatonia, Soilwork, Amon Amarth) onder de arm om hun technische capriolen een perfecte klank te geven. Dat wordt smullen!
En dit vanaf het eerste nummer ‘Awakening From Lethargy’. Die titel kunnen we letterlijk nemen, want we worden op een rustige, maar betoverende manier met akoestische gitaren dit album ingeleid. Het ontplooit zich langzaam om dan los te barsten in de harde, onrustige patronen van ‘The Inner Man: Materia’. Hoekige structuren worden gesublimeerd door melodieuze leads en dit alles wordt van een ruwe grom voorzien door Roger Andreu. In ‘The Growing: Earth’ maken we kennis met zijn cleane, weemoedige zang en die is mooi (en beter dan de grunts om eerlijk te zijn). In ieder geval zijn deze wisselende vocalen een pluspunt. Harde complexiteit met ook een tragere passage heersen in ‘Oppression And Understanding – Fire’. Er is een goed evenwicht tussen opgefokte, technische stukken en heel vredige, bijna reinigende stukken. Daarom blijven langere tracks als ‘Cosmical Beginning – Air’ en het zelfs helemaal kalme ‘Conscience Of The Void (From Oblivion To The Renew – Water’ boeiend van begin tot einde. Krabbels op de gitaarhals à la Cynic, een sinistere waterval van akkoordenreeksen à la Opeth en de sereniteit der beschouwende stukken krijgen bovendien nog een mysterieus tintje door plechtig gesproken fragmenten in ‘Loop Of Truth (The Link)’. Naar het einde toe zijn de zachtere passages in de meerderheid, maar dat maakt het niet minder mooi. De contemplatieve eenvoud in ‘The Inner Man: Antimateria’ wordt nog even verscheurd door vinnige tempowisselingen, maar ‘The Pattern’ eindigt het album even vredig als het begonnen is met een repetitieve zin die vanaf de eerste keer in mijn hoofd blijft hangen. Een ware belofte voor de toekomst, maar eerst uitgebreid genieten van ‘Fragile Alignments’, want dit is een grote ontdekking!
Tracklist:
Awakening From Lethargy (4:15)
The Inner Man: Materia (6:13)
The Growing – Earth (8:02)
Oppression And Understanding (5:41)
Loop Of Truth (The Link) (6:30)
Cosmical Beginning – Air (8:41)
Conscience Of The Void (From
The Inner Man: Antimateria (6:20)
The Pattern (3:59)
| Musicians:
Roger Andreu: vocals
Bernat Argemi: guitars
Filipe Baldaia: guitars
Ricard Tolosa: bass
Sergi Verdeguer: drums
|
Geplaatst door Vera op maandag 19 december 2011 - 11:00:31
Reageren is uitgeschakeld
|
