 |
THE FALLEN DIVINE: The Binding Cycle
English:
The Fallen Divine is one of those divine discoveries that make a day for every reviewer. This is top notch quality, hailing from Oslo, Norway! This young five-piece only embarked on their musical journey in 2009 and earlier they released an EP called ‘The Eternal Past And Future’, immediately followed by some live shows in Norway with bands like Kvelertak and Insense. You hear that they have worked intensively at the lengthy songs of their debut album ‘The Binding Cycle’. In addition to technical intricacies one might meet with fetching melodies, catchiness and genuine emotions in their music.
The Fallen Divine has progressive flavours, there’s no doubt about that. It is shown in sudden yet fluent turns, different textures and atmospheric transitions. That’s why they say that they are playing progressive metal. Indeed, but they do it the Opeth way. On the other hand we notice as much pieces with black metal (reminds me a bit of Vreid then), raucous death metal passages, a pinch of folk in the acoustic interludes and so on. This amalgamation of nearly everything is really addictive and astonishing innovative. They did not count on chance, since they entered the famous Sonic Train Studios of Andy LaRocque (King Diamond) for production, mix and mastering. It paid off, since the sound of every instrument is perfect. Vocalist Magnus Kvist – he also plays keyboards – has a rough, raspy voice a bit akin to Sture Dingsøyr of Vreid. His vocals mostly add a blackened zest to the music. But, then again, we have the opulence of switches and turns and changes in mood; making ‘The Binding Cycle’ a unique piece of music.
It already begins impressively with the more than seven minutes long ‘Dissension’. This is a stunner right away! Slow yet ponderous riffs are graced with meandering soloing, we have an introvert prog-like part, but the outburst with ferocious vocals is overwhelming. In between the complexity, beautiful solos give us a melodious grip. The intermezzos with acoustic guitars (‘Shades Of Oppression’) or a delightful spatial part (in ‘Fire Lights The Night (Self Ignition)’) always surprise you, but the heavier parts are engrossing and intelligent as well. ‘Northern Lights’ is another paradigm of their huge talent where they go to the utmost to offer us a wide spectrum of variegation. Here Opeth can be seen as source of inspiration, at least in the riffs. Also ‘Replenished’, the compelling slow ‘The Tormented One’ and the title track are compositions that make you take a deep breath from satisfaction, while they will charm every genuine music aficionado. What an album, and this is only a debut! Now they are ready to bring their music to the masses live (hello dear promoters!) and besides this they are looking for a label (hello labels! Check this out!).
Nederlands:
The Fallen Divine is één van die ontdekkingen die de recensent meteen een goede dag bezorgt. Dit is topkwaliteit uit Oslo, Noorwegen! Dit jonge vijftal startte pas in 2009 en bracht eerder de ep ‘The Eternal Past And Future’ uit, meteen gevolgd door een aantal live shows in Noorwegen met o.a. Kvelertak en Insense. Je merkt dat er intensief gewerkt is aan de vrij lange songs van het debuut ‘The Binding Cycle’, want naast technische complexiteit is er ook aanstekelijke toegankelijkheid en gevoel in de muziek.
The Fallen Divine heeft onmiskenbaar progressieve trekjes, vertaald in plotse maar vloeiende wendingen, verschillende texturen en atmosferische overgangen. Zij vermelden dan ook dat ze progressieve metal maken. Ja, maar dan wel op een manier dat Opeth dit placht te doen, maar we merken evenveel black metal à la Vreid stukken, ruwe death metal fragmenten, een snuifje folk in de akoestische stukken en ga zo maar door. Dit amalgaam van zowat alles werkt echter verslavend en is verbluffend innovatief. Men liet niets aan het toeval over, want men trok naar de befaamde Sonic Train Studios van Andy LaRocque (King Diamond) voor productie, mix en mastering. Dat loont, want het geluid van elk instrument is perfect. Zanger Magnus Kvist, die ook keyboards speelt, heeft een ruw, rasperig stemgeluid dat te vergelijken is met Sture Dingsøyr van Vreid. Deze zang geeft meestal een zwartgeblakerd randje aan het geheel. Maar daar zijn dan de vele wendingen en sfeerveranderingen die van ‘The Binding Cycle’ iets uniek maken.
Het gaat al indrukwekkend van start met het meer dan zeven minuten lange ‘Dissension’. Dit zit meteen goed! Trage maar zware riffs worden gesierd door meanderende solootjes, er is een ingetogen proggy stukje, maar de uitbarsting met ruwe zang is overweldigend. Tussen de complexiteit zorgt een keur aan mooi solowerk voor een melodieuze houvast. De intermezzo’s met akoestische gitaren (‘Shades Of Oppression’) of een betoverend ruimtelijk stuk (in ‘Fire Lights The Night (Self Ignition)’) maken dat je telkens verrast wordt, maar ook de hardere stukken zijn boeiend en intelligent. ‘Northern Lights’ is een ander staaltje talent waarin men alles op alles zet om ons in acht minuten een wijd spectrum aan variatie aan te bieden. Hier is duidelijk dat Opeth een inspiratiebron is, met name in het riffwerk. En zo zijn ook ‘Replenished’, het slepend trage ‘The Tormented One’ en het titelnummer composities die je diep adem doen halen van tevredenheid en elke oprechte muziekliefhebber zullen bekoren. Wat een album en dit is nog maar een debuut! Nu is men klaar om de massa’s live te bedienen (hallo heren organisatoren!) en bovendien is men op zoek naar een label. (Hallo labels! Check this out!).
Tracklist:
Dissension (7:31)
Shades Of Oppression (5:27)
Fire Lights The Night (Self Ignition) (5:29)
Patterns Through Eternity (3:49)
Northern Lights (8:03)
Replenished (6:25)
The Tormented One (4:58)
The Binding Cycle (6:35)
| Musicians:
Magnus Kvist: vocals, keyboards
Magnus Haugo: guitars
Markus Charras: guitars
Christoffer Wig: bass
Alex Stebbing: drums
|
Geplaatst door Vera op maandag 02 januari 2012 - 20:29:31
Reageren is uitgeschakeld
|
|
