|
Thin Lizzy & Vanderbuyst - 013 - Tilburg - 08/02/2012
Tekst & pics: Geert Ryssen
De kernfiguur van Thin Lizzy waar het allemaal om draaide is niet meer onder ons. Te veel rock’n roll lifestyle eiste in 1983 het leven van Phil Lynott, maar zijn muzikale erfenis wordt in leven gehouden door enkele andere leden van de band. Sinds 2010 is originele drummer Brian Downey opnieuw van de partij wat de groep op dezelfde lijn plaatst als pakweg Deep Purple, ook daar is de drummer de enige overlevende van alle bezettingen. In 2009 gooide gitarist John Sykes de handdoek in de ring wat Thin Lizzy betreft. Hij had samen met gitarist Scott Gorham sinds 1996 de groep nieuw leven ingeblazen en zich consequent beperkt tot het originele repertoire met Lynott. Sykes was blijkbaar de sleur beu en alles was een beetje verwaterd tot een routineklus. Dat heeft Gorham aan het denken gezet en hij besliste om de band terug op en top professioneel op poten te zetten. De terugkeer van ex-leden Brian Downey en Darren Wharton (keyboards en achtergrondzang) was al een uitstekend begin. Ook Marco Mendoza - de eerste bassist van de post-Lynott line-up – keerde terug en de ondertussen terug verdwenen Def Leppard gitarist Vivien Campbell vatte post als tweede gitarist. Als zanger werd niemand minder dan Ricky Warwick (ex-The Allmighty) aan getrokken en de aldus ontstane Iers-Schots-Welsh-Amerikaanse bezetting moest de Thin Lizzy klassiekers nog maar eens alle eer aan doen. Het moet gezegd dat ze daar ook in zijn geslaagd, al vinden we de huidige tweede gitarist Damon Johnson (ex-Alice Cooper) niet altijd even adequaat; maar dat is gezeur van een kniesoor. Ricky Warwick zingt de nummers met overgave en de juiste feel. Downey is nog steeds de koning van de shuffle en de groep heeft ‘présence’ voor tien. Neem daar nog het slangenlijf van Mendoza bij als extra visuele attractie en je bent klaar. De groep werkt zich alles behalve routineus twee uur lang doorheen het schitterende repertoire van Thin Lizzy en doet daarmee Phil Lynott alle eer aan die hij als muzikant en songwriter verdient. Opvallend is wel dat er geen ‘Thunder and Lightning’ of ‘Cold Sweat’ de revue passeren, maar wel de oerhit ‘Whisky In The Jar’ die de Ierse muzikale roots van de band mooi in de verf zet. In grote lijnen speelt de groep het repertoire dat ze ook speelden op het Londens High Voltage festival deze zomer, maar dat is een prachtige set waarnaar we zonder verpozen geboeid bleven luisteren. Deze bezetting heeft overschot van bestaansrecht!
We waren speciaal vroeg afgezakt naar de 013 om het Nederlandse power trio Vanderbuyst niet te missen. Zij mochten de zaal een half uurtje opwarmen en dat deze ze met verve. Hun op seventies en eighties hardrock gestoelde nummers bruisen van de energie en de groep brengt ze strak. Ze zouden echter spankracht winnen door wat meer afwisseling in de set brengen, nu waren het - op het laatste lange en gevarieerde nummer na - allemaal snelle rockers. Dat ze wat in hun mars hebben getuigde het afsluitende nummer dat ons deed denken aan UFO in de hoogtijdagen van het dubbele ‘Strangers In The Night’ album. Met twee voortreffelijke cd’s/lp’s achter de kiezen en het enthousiasme dat ze in de 013 ten toon spreidden, gaan we nog zeker van hen horen. Samen met Thin Lizzy zorgden ze voor een memorabele classic rock night!
Aangemeld door Geert Ryssen
Geplaatst door Vera op vrijdag 10 februari 2012 - 22:20:31
Reageren is uitgeschakeld
|
