 |
TENHI: Saivo
| Release: 2011-12-05
Style: atmospheric neofolk
Label: www.prophecy.cd
Website: www.tenhi.com
MySpace:
Country: Finland
Playing Time: 1h 10m 28s
Cat. N°: Pro
Review by: Vera
Translated by: Vera
Rating: 8,5/10
|
English:
Tenhi always guarantees graceful minimalist soundscapes, in which the magic and beauty of Finnish nature is transformed into a mostly acoustic, tranquil palette of sounds. The brain behind Tenhi, Tyko Saarikko, has been working hard for four years to finish ‘Saivo’ in optima forma. It is true, it is already five years ago since the release of ‘Airut: Aamujen’. It was a bit too relaxed for us, also because it was not so wealthy in instrumentation and mainly based on piano. That is completely different on ‘Saivo’ and I am glad with that. No less than eight other musicians did contribute to this album. Not only (acoustic) guitars have a bigger role in the front again (besides piano), but melancholic low-tuned cello resounds almost everywhere and I am also impressed by the massive choirs that pop up in some of the songs. For the first time one can hear contrabass. Percussion is rather minimal, but if used it pretty much leaps to the eye. Vocal-wise this is mainly an album with the warm, dark yet romantic voice of the leader of the pack.
This time Tyko did not choose to create a sound tape for the beloved beauty of nature, but he dug into an – if possible – even more ethereal subject. In the cultural world of the Sami people in Finland, ‘Saiva’ means one of the realms of the dead where people who passed away continue with their lives, even with their families and ancestors. The story goes that this parallel world can only be entered through secret holes under certain lakes. Well people, more enigmatic vibes cannot be offered, he seems like the brother of Neige from Alcest.
Thus melancholy and mystery reign during these seventy minutes atmospheric music. Even harmonium is used in this serene music. Harmony vocals in ‘Pojan Kiiski’ nearly sound pontifical while the Finnish language sounds kind of exotic out of Tyko’s mouth. It reminds me a bit of the latest album (‘Contro Luce’) of Italian band Canaan. When flutes join in during ‘Uloin’, it has a progrock flavour. This thoughtful, calm music is regaled with a church choir in ‘Sateen Soutu’, at least that’s how it seems. This choir is most impressive in ‘Sees’, really beautiful. Many songs have a considerable length and one of the lengthiest is ‘Vuoksi’, but it has momentum due to its percussion and mouth harp. The last track ‘Siniset Runot’ wanders through silenced and powerful moments. Firstly choirs and repetitive chants prevail, later piano and strings pass into a bit of a climax. These masters of dark neo-folk music have a precious album in their hands with ‘Saivo’, that will surely appeal to aficionados of Orplid, Neun Welten, Alcest and (acoustic era) Empyrium. They should check this out. A beautiful album for moments when you try to relax and heaviness is not your main purpose.
Nederlands:
Tenhi staat altijd garant voor minimalistische sfeerlandschappen, waarbij de pracht van de Finse natuur wordt omgezet in een veelal akoestisch, verstild geluidspalet. Het brein achter Tenhi, Tyko Saarikko, heeft er vier jaar hard werken opzitten om ‘Saivo’ tot een goed einde te brengen. Het is inderdaad al vijf jaar geleden eer voorganger ‘Airut: Aamujen’ nogal aan de te relaxte kant was voor ons, ook al omdat het niet zo rijk aan instrumenten was en voornamelijk gebaseerd op piano. Dat is helemaal anders op ‘Saivo’ en daar ben ik blij om. Maar liefst acht andere muzikanten droegen hun steentje bij. Niet alleen treedt (akoestische) gitaar terug op de voorgrond (naast piano), maar er is ook een hoofdrol weggelegd voor de weemoedige, lage klanken der cello, ik ben onder de indruk van de massieve koorzang die in sommige songs opduikt en voor het eerst is er ook contrabas te horen. Percussie is minimaal aanwezig, maar valt dan des te meer op. Vocaal is dit (naast de koorzang) vooral een album met de warme, donkere, maar romantische stem van onze leider.
Tyko verkoos ditmaal geen geluidsband voor de geliefde schoonheid der natuur te maken, maar zocht het in een, zo mogelijk, nog meer etherisch onderwerp. In de culturele beleving van de Sami volkeren in Finland betekent ‘Saiva’ één van de gebieden van het dodenrijk waar de gestorvenen hun verder leven voortzetten, net als op aarde, zelfs met familie en voorouders. Het gerucht doet de ronde dat deze parallelle wereld slechts te bereiken is via geheime ondergrondse ingangen onder bepaalde meren. Meer raadselachtigheid kan ik u niet aanbieden, het lijkt wel de broer van Neige van Alcest.
Mysterie en melancholie overheersen dan ook in deze zeventig minuten sfeervolle muziek. Zelfs een harmonium is soms te horen in de serene muziek. De samenzang in ‘Pojan Kiiski’ klinkt bijna pontificaal, terwijl de Finse taal uit Tyko’s mond soms exotisch klinkt en me doet denken aan het laatste album ‘Contro Luce’ van de Italianen van Canaan. Wanneer er fluit in ‘Uloin’ aan te pas komt, krijgt het een progrock tintje. De bedachtzame, rustige muziek wordt in ‘Sateen Soutu’ overmeesterd door een kerkkoor, althans zo lijkt het. Dit koor is het meest imposant in ‘Sees’, werkelijk prachtig. Vele songs hebben een aanzienlijke lengte en daarvan heeft ‘Vuoksi’ een bepaalde stuwkracht door percussie en mondharp. Afsluiter ‘Siniset Runot’ dwaalt doorheen verstilde en krachtdadige momenten, waarbij eerst koren en herhaalde zinnen en daarna piano en strijkers voor een beperkte climax zorgen. De meesters van de dark neofolk muziek hebben met ‘Saivo’ een kostbaar album in handen dat ook liefhebbers van Orplid, Neun Welten, Alcest en (akoestische periode) Empyrium maar eens moeten beluisteren. Een mooie plaat voor wanneer het even niet heavy hoeft te zijn.
Tracklist:
Saivon Kimallus (3:40)
Pojan Kiiski (6:46)
Uloin (8:08)
Pienet Purot (4:18)
Sateen Soutu (3:06)
Haaksi (9:15)
Surunuotta (5:44)
Savoie (3:02)
Vuoksi (6:09)
Paluu Joelle (5:02)
Sees (4:26)
Siniset Runot (10:30)
| Musicians:
Tyko Saarikko: lead vocals, guitar, harmonium
Ilmari Issakainen: guitar, bass, drums, piano, vocals
Tuukka Tolvanen: vocals
Paula Lehtomäki: viola
Jaakko Hilppö: vocals
Janina Lehto: flute
Heikki Hannikainen: contrabass
Jussi Lehtinen: vocals
Elisa Ollikainen: cello
|
Geplaatst door Vera op vrijdag 02 maart 2012 - 11:10:08
Reageren is uitgeschakeld
|
|
