|
ELVENKING: Era
English:
Nederlands:
Elvenking heeft altijd een apart plekje bekleed in de Italiaanse metalscène. Lang voor het folk metal genre populair werd, waren ze in de weer met folk melodieën en instrumenten om hun krachtdadige power metal een Keltisch tintje te geven, daarbij zelfs aangemoedigd door Skyclad zanger Martin Walkyier. Hij is niet de enige muzikant die onder de indruk was van Elvenking. De band ging meermaals op tournee met Jon Oliva’s Pain en dat resulteert (eindelijk, zoveel jaren later) in een dubbele gastbijdrage van The Mountain King.
Gitarist Aydan en zanger Damna zijn steeds de kernleden geweest om het Elvenking geluid te bepalen. De andere muzikanten werden in al die jaren allemaal wel eens vervangen maar ook de viool blijft belangrijk, nu het terrein van Lethien. Ditmaal heeft men ook Maurizio Cardullo van de Italiaanse folk band Folkstone gecontacteerd om doedelzak en fluitjes te spelen. Dat betekent dat de folk instrumenten een authentiek geluid hebben en niet zomaar uit een doosje komen.
‘Era’ is het zevende studioalbum van de sympathieke Italianen en start dramatisch met ‘The Loser’, een song waar ook de eerste videoclip voor geschoten werd. Opvallend wild nummer is dit, met toegankelijk refrein en een beklijvend duister gesproken intermezzo. ‘I Am The Monster’ etaleert aanvankelijk een geluid dat me een beetje aan Eluveitie doet denken, maar het is ook het eerste nummer waarin de stem van Jon Oliva de aandacht trekt. Een zeer fraaie gitaarsolo neemt het op tegen de fladderende vioolstrijkjes, terwijl de samenzang zeer herkenbaar is. Na de verhalende zang in ‘Midnight Skies, Winter Sighs’ schiet dit nummer los in uptempo power metal, zelfs een ruwe grunt fietst even voorbij, maar strakke gitaren en viool vormen wel de ruggengraat. Een uitgelaten folk sfeer heerst in ‘A Song For The People’. Voor het eerst krijgt zangeres Netta Dahlberg de kans haar kunnen te tonen. De moderne keyboards in het begin van ‘We, Animals’ zijn heel andere koek, maar weldra gaan toegankelijke harmonische vocalen en vioolklanken het roer overnemen. In het wild om zich heen hakkende ‘Walking Dead’ speelt Teemu Mantysaari van Wintersun een spetterende gitaarsolo. Anderzijds vind ik de ballad ‘Forget Me Not’ nogal melig. Met Netta en Jon Oliva op zang komt dit heel dicht bij het Savatage geluid in zijn meest Amerikaanse momenten. Dan liever de hupse folklore tijdens ‘Poor Little Baroness’ of de spontane weemoed tijdens het beschouwende ‘The Time Of Your Life’. Een knaller is ook ‘Chronicles Of A Frozen Era’: epische bombast, progressieve loopjes, grunts, bas intermezzo met viool en een vurige gitaarsolo: het passeert allemaal de revue op een opmerkelijk toegankelijke manier. En dan is er nog ‘Ophale’ om de intrede van dit nieuwe tijdperk op instrumentale wijze af te sluiten. Elvenking blijft een klasse apart en bewijst dit op ‘Era’ nog maar eens een keer! Lees ook het gesprek dat we met Aydan hadden hier.
Tracklist:
The Loser (4:58)
I Am The Monster (5:12)
Midnight Skies, Winter Sighs (4:33)
A Song For The People (1:46)
We, Animals (4:07)
Through Wolf’s Eyes (3:19)
Walking Dead (3:44)
Forget-Me-Not (5:39)
Poor Little Baroness (5:19)
The Time Of Your Life (4:20)
Chronicles Of A Frozen Era (6:40)
Ophale (2:46)
| Musicians:
Damna: vocals
Aydan: guitars
Rafahel: guitars
Lethien: violin
Jakob: bass
Symohn: drums
Guest appearances:
Jon Oliva: vocals on track 2 & 8
Netta Dahlberg: female vocals on track 4 & 8
Teemu Mantysaari (Wintersun): guitar solo on track 7
Maurizio Cardullo (Folkstone): bagpipes, tin and low whistles
Antonio Agate, Andrea Corona: keyboards & orchestration
Choir & string ensemble
|
Geplaatst door Vera op maandag 12 november 2012 - 00:28:28
Reageren is uitgeschakeld
|
