|
SATURNUS: Doemdenkers met kwaliteitslabel
Interview met zanger Thomas A.G. van Saturnus door Vera in November 2012
Dit jaar bestaat Saturnus twintig jaar. De Deense melodieuze doom metalband heeft na al die jaren een ware cultstatus verworven. Nieuwe albums of concerten zijn eerder schaars, maar telkens van een kwaliteit die we zelden ervaren in de door vluchtig succes beheerste wereld. We hebben er toch weer zes jaar op moeten wachten, maar eind november lag ‘Saturn In Ascension’ dan toch in de winkels. Een goede reden voor een lang gesprek met zanger/bezieler Thomas A.G. Jensen, het enige bandlid dat alle woelige perioden van nabij heeft meegemaakt.
Verschillende ambities
Het bestaan van Saturnus wordt gekenmerkt door pieken en dalen. Daar lijken ze voorbestemd voor. Omstreeks 2000, na de release van ‘Martyre’, verlieten drie leden de Deense doom metalband; na het uitbrengen van het magistrale ‘Veronika Decides To Die’ (2006) leek de geschiedenis zich te herhalen. Bedachtzaam legt Thomas uit: ‘Eind 2006 speelden we een aantal shows met Novembers Doom, Agalloch en Thurisaz in Europa. Dat was een belangrijke minitournee voor ons, want de vriendschap tussen de bands was sterk en het leverde ons in 2007 ook een tournee in de VS op. In 2007 deden we nog enkele festivals en clubshows, tot we in 2008 met Mar De Grises een langere tournee door Europa konden doen. Daarna gebeurde er eigenlijk niets meer. We oefenden niet. We schreven geen songs. Dat was erg frustrerend. Enkele leden verloren hun interesse in de band. Ze hadden andere zorgen, zoals een familie om te onderhouden en de band werd een blok aan hun been. Ze hadden niet meer dezelfde ambities als ik. Ik wou verder met de band en zoveel mogelijk albums maken en concerten spelen. Er was geen andere oplossing dan hen buiten smijten en dat gebeurde dan ook begin 2009.’ Thomas bleef alleen over. Gelukkig was het contact met bassist van het eerste uur Brian Hansen sinds 2007 hersteld en hij zag er wel wat in om samen met Thomas aan een ‘Mark III’-bezetting van Saturnus te werken.
Verre oorden
Saturnus mag dan allerminst bekend zijn voor uitgebreide tournees, men heeft wel al in de meest vreemde locaties opgetreden: Oekraïne, Rusland, Moldavië, Armenië… Ze werden zelfs de eerste internationale metalband die optrad in Georgië. ‘Ik heb een goed contact in Rusland en door hen kregen we aanbiedingen uit de omringende landen, zodat iedereen de kosten kon drukken. Het is een enorm voorrecht om dat allemaal te zien, al deze vreemde plaatsen waar je nooit op verlof zou gaan,’ lacht Thomas. ‘Georgië was fantastisch! We landden in Tbilisi en huurden een auto om door het gebergte tussen Georgië en Armenië te rijden. Die bergen hebben een trieste geschiedenis, omdat dit de grens vormt tussen de Arabische en de Russische wereld. Heel wat oorlogen hebben hier plaats gevonden. Voor moslims was het de poort naar het Westen, voor Rusland en Europa was het de grens met de Arabische wereld. We passeerden huizen die nog in puin lagen en in de meeste dorpen zag je alleen vrouwen, omdat al hun mannen gedood zijn in de oorlog. Dat was heel bevreemdend en het stemt tot nadenken. Maar natuurlijk is het landschap wel van een adembenemende schoonheid. Het was dan ook ongelofelijk om vast te stellen dat we in die verre landen fans hadden, die zelfs een handtekening wilden en onze songs kenden. Het maakt je nederig en dankbaar. Dit is waarom ik dit doe: mensen ontmoeten, andere culturen ontdekken en dan toch ervaren dat muziek ons verenigt.’
Het nieuwe album
Maar laten we eens inzoomen op het nieuwe album ‘Saturn In Ascension’. Voor de tweede maal zijn er een aantal kernleden van het toneel verdwenen en toch klinkt Saturnus geen sikkepit anders. Is Thomas soms de geheime ghostwriter? Hij grinnikt. ‘Neen hoor, maar voor mij is het erg belangrijk dat de nieuwe muzikanten het muzikale universum van Saturnus begrijpen. Ze moeten de oude albums kennen en er respect voor opbrengen. Ik vraag niet dat ze er evenveel van houden als ik, maar wel dat ze de algemene sfeer beet hebben. Er zijn bepaalde kenmerken, zoals het melodieuze gitaargeluid met veel solo’s en mijn stem, die nooit veranderd zullen worden. Niet dat we onszelf willen herhalen, maar een zekere herkenbaarheid is belangrijk. De nieuwe leden begrijpen dit en ik denk dat het resultaat een typisch Saturnus-album is. Zo is er ook op elk album een ballad te vinden. Omdat we ‘A Lonely Passage’ eerst schreven, wilden we ‘Call Of The Raven Moon’ aanvankelijk als bonustrack gebruiken, maar dit was zo mooi dat we van gedacht veranderden. Het maakt het album compleet, omdat je enerzijds de trage, lange songs hebt in de trant van ‘All Alone’, ‘Thou Art Free’ en ‘The Fall Of Nakkiel’ en anderzijds uptempo-songs als ‘A Fathers Providence’ wat dan weer meer gelijkenis vertoont met ‘Empty Handed’ en ‘Pretend’ uit vorige albums.
Terug in de tijd
In 1991 werd de band opgericht als Assesino. ‘Dat was een simpele death metalband in de stijl van Monstrosity en oude Morgoth, maar wel al met trage passages. Wat ons van stijl deed veranderen? Een optreden met My Dying Bride opende onze ogen. Dit was de muziek dat we wilden maken! We gooiden alles wat we tot dan toe geschreven hadden weg en begonnen opnieuw. Dat was in 1993.’ Met het fantastische debuutalbum ‘Paradise Belongs To You’ als resultaat. ‘Ik hou ook nog steeds van dat album, al speel ik in de band,’ lacht Thomas. Er moet ons nog iets van het hart. Rond 2000, na de release van ‘Martyre’, was er een – in die tijd uiterst zeldzaam – concert van Saturnus aangekondigd in een kleine club in Gent. Het ging niet door. Wat was er gaande? Thomas zucht. ‘Er gebeurde iets en Kim (Larsen – eerste gitarist, nvdr.) werd zo boos dat we bijna splitten. Muzikaal wilde een deel van de band een bepaalde kant op, de rest verkoos een andere richting. Er was ook onenigheid over geld. Niet dat we veel verdienden, maar het ging over copyrights en je weet dat geld veel kan vernietigen, in dit geval ook bijna de band. Dat was één van de redenen waarom toen drie leden opstapten. We hebben toen besloten er lang niet over te praten om onze vriendschap niet te schaden en ons enkel positief uit te laten. Het maakt deel uit van onze geschiedenis en dat is het. Maar dat is de reden waarom we niet opdaagden.’
Twintig jaar!
Voor de buitenwereld was er vervolgens een lange stilte tot ‘Veronika Decides To Die’. ‘Ja,’ verzucht Thomas. ‘Alleen Anders (Ro Nielsen – keyboards, nvdr.) en ik waren nog over. We gingen op zoek naar nieuwe leden en begonnen langzaam te componeren. Het was een moeilijke tijd. We traden wel eens op in Denemarken en op de Dutch Doom Days, maar het vergde drie jaar om de nieuwe leden in te werken en dan nog eens drie jaar om ‘Veronika Decides To Die’ helemaal af te werken. De rest van het verhaal ken je.’ En zo bestaat Saturnus twintig jaar. ‘De tijd vliegt. Twintig jaar is een lange tijd. Om dit te vieren plannen we vijf à zes shows in Europa. Dat is niet veel, maar we gaan er iets van maken dat de verplaatsing waard is. We denken aan een drie uur durende show met een korte break waarbij we materiaal uit heel onze carrière brengen. Wat we zeker gaan doen is songs spelen die we nog nooit live brachten, zoals ‘All Alone’ of ‘The Fall Of Nakkiel’. We zijn ook al lang van plan om een dvd samen te stellen. We hebben een volledig concert uit 2005 in Kopenhagen, waar we naast oude songs ook al enkele tracks uit ‘Veronika Decides To Die’ spelen, maar we overwegen zeker om één van de speciale shows voor ons 20-jarig bestaan op te nemen om eindelijk eens werk te kunnen maken van die dvd.’
Planetaire inspiratie?
Tot slot vragen we hoe men ooit op de naam Saturnus kwam. ‘Als Assesino waren we uitgenodigd om deel te nemen aan een metal battle. Een naamsverandering drong zich op, omdat onze stijl muziek veranderd was. We moesten snel zijn, want de competitie naderde en we hadden nog steeds geen nieuwe naam. We waren het erover eens dat het slechts één woord moest zijn. Iedereen dacht er over na en ik stootte op Satunus in een boek over toneel. Dat werd door iedereen goedgekeurd. Dit is het echte verhaal over de naam. We waren niet geïnspireerd door de Latijnse naam van de planeet of Griekse Goden, we vonden enkel dat het goed klonk.’ Om af te ronden vertelt Thomas ons nog dat de band zich vóór het festivalseizoen gaat concentreren op Denemarken en Scandinavië en pas in september een tournee op het Europese vasteland in de lijn der verwachtingen ligt. Men is in onderhandeling met de festivals, maar tot nu toe is enkel Brutal Assault in Tsjechië bevestigd.
www.myspace.com/saturnus www.facebook.com/pages/Saturnus/8935853109
Geplaatst door Vera op donderdag 17 januari 2013 - 00:21:29
Reageren is uitgeschakeld
|
|