 |
MOURNING BELOVETH: Formless
English:
This month it is exactly ten years ago that I got to know Mourning Beloveth and The Prophecy during the first Doomination of Europe tour 2003 with Morgion. It is a funny coincidence that both bands will release a brand new album this month. In the case of Mourning Beloveth, it even is a double CD! ‘Formless’ slaves away through eighty-one minutes jetty doom/death metal as only these Irishmen manage to create. Now that a drizzling rain torments these winter landscapes, this happens to be the perfect music to wallow in musical doom symphonies to rise again after this lustrated process.
The Foel Studios in Wales start to loom up in our field of vision more and more. Bands like Winterfylleth and Cnoc An Tursa recently recorded masterpieces over there and also our favourite Irish doom/death metal band contacted Chris Fielding to make ‘Formless’ an auditive spectacle. Indeed, that’s what it is. Although the five-piece remains rather close to their original sound, clean vocals and production are improved one more time and with the last track ‘Transmissions’ they even have a surprise for us. It is an album that needs some incubation in your system, but then it leads you through a captivating experience full of monumental riffs and bleak, yet beautiful quiescent passages. The heavy grunts of Darren Moore, in contrast with the typical clean vocals of guitarist Frank Brennan remain a trademark of this eminent doom metal band. This is the first album with guitarist Pauric Gallagher who replaced Brian Delaney since 2009, although he could be heard on the split CD with Wreck Of The Hesperus as well.
The compositions have a length of fourteen to seventeen minutes. Exception is ‘Old Rope’ that adds a spoken part in the midst of its muddy riffs and even shows any pugnacity with a proper chorus. But the true nature of the beast can be found in those compelling, lengthy tracks of course. ‘Theories Of Old Bones’ begins with sonorous sounds and Darren’s growls with any leads, but soon it gets more epic and vast. Clean chants are desperate and a bit phlegmatic. The eye-catcher is a long instrumental part, mainly based on riffing. ‘Ethics On The Precipe’ leans on echoing riffs, melodious guitar skills and the contrast between grunts and clean vocals as well. But in addition there are some passages of quiescent beauty! These minimalist semi-acoustic parts are magnificent! During ‘Dead Channel’, the improvement of clean vocals leaps to the eye once more, but there are even spoken parts and whisperings bringing in more grace and élan and a remarkable fervent (and fast!) guitar solo. ‘Nothing Has A Centre’ includes also some lively accelerations and the calm part finally ends in momentum with a delicious climax. It seems like an endless sea of pulsing riffs, while melancholic melodies float above our heads. The spoken parts accentuate the apocalyptic feel of the weighty lyrics. Doom aficionados cannot image a better parade of despair, surely not when ‘Transmission’ appears to hold a surprise for us. Open guitar sounds and elocutionary texts create a very intense atmosphere! It takes six minutes before drums join in and clean chants are partly wrathful, partly heart-warming. A text that sends shivers down your spine! When the last note fades away, you stare bewildered to the surrounding winter landscapes. Essential for doom fans!
Nederlands:
Deze maand is het exact tien jaar geleden dat ik Mourning Beloveth en The Prophecy leerde kennen tijdens de eerste Doomination of Europe tour 2003 met Morgion. Het is een leuk toeval dat beide bands deze maand een splinternieuw album uit hebben, in het geval van Mourning Beloveth is dat zelfs een dubbele CD. ‘Formless’ ploetert doorheen eenentachtig minuten gitzwarte doom/death metal zoals enkel deze Ieren ze kunnen creëren. Nu druilerige regen het koude winterlandschap teistert, is dit de perfecte muziek om ons te wentelen in muzikale doomsymfonieën om daarna gelouterd te herrijzen.
De Foel Studio in Wales begint meer en meer op te doemen binnen ons gezichtveld. Bands als Winterfylleth en Cnoc An Tursa namen er onlangs nog meester-werkjes op en ook onze favoriete Ierse doom/death metal band trok Chris Fielding aan de mouw om van ‘Formless’ een auditief spektakel te maken. En dat is het, want ook al blijft het vijftal redelijk trouw aan hun oorspronkelijk geluid, cleane zang en productie zijn nogmaals verbeterd en met hekkensluiter ‘Transmissions’ komt men zelfs verrassend uit de hoek. Het is een album dat langzaam moet inwerken op je systeem en je dan meevoert in een beklijvende ervaring vol monumentale riffs en sombere, maar mooie verstilde passages. De zware grunts van Darren Moore in contrast met de typische cleane zang van gitarist Frank Brennan blijven een handelsmerk van deze eminente doom metal band. Dit is het eerste album met gitarist Pauric Gallagher die sinds 2009 Brian Delaney vervangt, al was hij ook al te horen op de split CD met Wreck Of The Hesperus.
De composities hebben een lengte van veertien tot zeventien minuten. Uitzondering is ‘Old Rope’ dat temidden van zijn zompige riffs een gesproken fragment plaatst en zelfs strijdlustig is met een vrij herkenbaar refrein. Maar de ware aard van het beestje manifesteert zich natuurlijk is de slepende, lange tracks. ‘Theories Of Old Bones’ start met heldere klanken en grunts van Darren met enige leads, maar trekt al spoedig weids open. Cleane zang is wanhopig en een beetje flegmatiek. Centraal staat een lang instrumentaal stuk waarin vooral riffs gehanteerd worden. Ook ‘Ethics On The Precipe’ leunt op nazinderende riffs, melodieus gitaarwerk en het contrast tussen ruwe grunts en cleane zang. Wel zijn er enkele passages vol verstilde pracht. Deze minimalistische semi-akoestische fragmenten zijn prachtig! Tijdens ‘Dead Channel’ valt ons de verbetering der cleane vocalen eens te meer op, maar er zijn zelfs gesproken en gefluisterde stukjes om meer elan bij te brengen en eveneens een opvallend vurige (en snelle) gitaarsolo. Ook ‘Nothing Has A Centre’ werkt zich doorheen enige pittige acceleraties en de kalme passage mondt tenslotte erg stuwend uit in een heerlijke climax. Het lijkt wel een oneindige zee van pulserende riffs waar weemoedige melodieën boven zweven. De gesproken flarden accentueren het apocalyptische beeld van de zwaarmoedige teksten. Doom liefhebbers kunnen zich geen triestere parade van wanhoop voorstellen, zeker niet wanneer ‘Transmission’ nog een verrassing in zich blijkt te houden. Met open gitaarklanken en voorgedragen tekst is dit erg intens! Pas na zes minuten vallen de drums in en is de cleane zang deels toornig, deels hartverwarmend. Een tekst waarbij rillingen over je rug lopen is dit, terwijl je, als de laatste noot is weggestorven, verweesd naar het kale winterse landschap staart. Essentieel voor doom metal fans!
Tracklist:
CD1:
Theories Of Old Bones (14:51)
Ethics On The Precipe (17:23)
Old Rope (4:50)
Dead Channel (14:25)
Nothing Has A Centre (15:34)
CD2:
Transmissions (14:25)
| Musicians:
Darren Moore: lead vocals
Frank Brennan: guitars, clean vocals
Brendan Roche: bass
Pauric Gallagher: guitars
Timmy Johnson: drums
|
Geplaatst door Vera op zondag 07 april 2013 - 21:10:05
Reageren is uitgeschakeld
|
|
