|
CARL ROA: Eternity
English:
It’s not always easy to find the differences between the many guitar albums I reviewed but in this case it was quit clear when I first listened to the album. Carl Roa has its own style and not only that but this album would be also loved by many bass players, just because also Joe Ferlito seems to be a virtuoso on his bass. Of course Carl Roa is inspired by one or more guitar players but although he managed to get is own manner of playing and composing songs. If you listen to the album and listen very well you can hear some Satriani, a bit of Vaï, some Uli John Roth, Steve Morse, etc… but this guy isn’t copying licks and tricks, he learned from what he’s been listening to, to create his own style of playing. Roa is shredding notes out of his guitar at an incredible speed, but he also know how to play more balladic and acoustic ones and mixed many elements like Jazz, country, blues, rock and even classical music. Not only did I turned my Tone knob to a clear and bright sparkling sound on this album to get all the details out of his guitar playing, but also the Bass knob followed counter clockwise for that pumping bass vibe feel bumping through my speakers. These two string virtuosos are supported by Ricky Martinez which is also an incredible drummer that plays perfect timed and goovy rhythm with lots of variation in all of the songs. If you want a fusion guitar album you’ll get amazed by, this is one.
Nederlands:
Het is niet altijd gemakkelijk om tussen de vele gitaaralbums die ik al besprak de verschillen te vinden maar in dit geval was het al vanaf de eerste luisterbeurt duidelijk. Carl Roa heft zijn eigen stijl, en niet enkel dat maar dit album zou ook wel eens geliefd kunnen worden door de bassisten onder ons omdat ook Joe Ferlito een virtuoos blijkt te zijn op zijn bassnaren. Het spreekt voor zich dat Carl Roa beïnvloed zal zijn door andere bekende gitaristen maar ondanks dat slaagt hij er toch in een eigen manier van spelen en componeren te handhaven. Als je aandachtig naar dit album luistert merk je wel elementen op die je wat aan Satriani, in minder mate aan Vaï doen denken. Ook tref je wel elementen van Uli John Roth, Steve Morse en konsoorten op maar de man kopieert niets maar leerde van wat hij hoorde om zo zijn eigen stijl te ontwikkelen. Roa tovert noten uit zijn gitaar tegen een ongelooflijke snelheid maar weet ook het gaspedaal terug te houden in meer rustigere nummers en mix vele elementen zoals jazz, country, blues, rock en zelfs klassieke muziek. Bij elkaar. Tijdens het beluisteren van dit album ging niet enkel mijn toonknop van de installatie richting heldere sprankelend geluid maar ook mijn basknop volgde dezelfde richting om de pompende bas vibe uit mijn luidsprekers te voelen komen. Deze twee snaarvirtuozen worden verder nog bijgestaan door Ricky Martinez, een ongelooflijke drummer, die perfect getijde partijen neer weet te zetten in groovy ritmes en met veel variatie. Als je een fusion gitaaralbum zoekt, je gaat versteld staan bij deze.
Tracklist:
Risen (4:31)
Calling All Monsters (5:29)
Eternity (6:48)
Highway Song (3:51)
Swamp Stomp (4:39)
Giant Steps (5:04)
Captain’s Chair (4:02)
King Of Kings (4:37)
Lullaby (2:41)
Down With The Strip (6:03)
| Musicians:
Carl Roa: Electric & Acoustic Guitars
Joe Ferlito: Bass
Ricky Martinez: Drums
Lynn Roa: Vocals on Down With The Strip
| Discography:
Eternity (2007)
|
[Aangemeld door johan]
Geplaatst door Jany op vrijdag 16 november 2007 - 08:15:07
Reageren is uitgeschakeld
|
