 |
CRONIAN: Erathems
English:
The complex, progressive dark metal with obvious avant-garde overtones of Cronian always demands an extra effort from the listener, but later it develops into an eclectic experience. That is no wonder when we mention that Oystein G. Brun (Borknagar) and Andreas “Mr.V†Hedlund (Vintersorg) appear to be the moving spirits from this in 2000 engendered side project. We treat their respective bands also with respect and patience, before putting pen to paper. I use to call this true progressive stuff, originating from the black metal scène, although even the raucous voice of V does not come close to typical black metal screams. But one thing is for sure: this has momentum and drive.
‘Erathems’ is the third studio album from Cronian, yet it is the first one with real team spirit between the guys, writing the new material together. The strapping lengthy songs are along the lines of earlier works like ‘Terra’ (2006) and ‘Enterprise’ (2008), yet they are regaled with a better production. The new contract with Season Of Mist (great news that reached us in May) assures a better worldwide distribution. Furthermore, all I have written for ‘Enterprise’ is tenable here as well.
Right away with opener ‘Cold Wave Eruption’ we get a quite complete blueprint from what this duo has to offer. Wavering guitar sounds and a vast plains atmosphere are followed by an epic outburst. Raucous, yet intelligible vocals are surrounded by capricious musical patterns, yet the mellotron and twisting riffs bring on a change of mood. Then V goes all the way with his typical clean chants, it even gets a bit catchy if you hear it often enough. There is also a quiescent passage and a wild guitar solo. In brief: what Cronian puts in one song, is enough to write a complete album for some bands. Songs like the springy avant-garde rock of ‘Ecocracy’ or the ferocious ‘Drifting Station’ (with spoken passage, whisperings and lots of drama in between its heaviness) work well with climaxes and peaceful parts. There is a lot going on. ‘Moments And Monuments’ is built on stately, classical music tinged arrangements, while the guitars have a day off and vocals are mainly clean and sonorous. As contrast, ‘Blackwater Horizon’ turns out heavy and fast. The parade of polyphonic parts comes to full bloom in ‘Core Resiliency’: juicy growls, solemn spoken contemplation and background vocals go hand in hand. We can also enjoy an opulence of magnificent guitar skills, although the beginning of a song is often introvert. The intellectual approach of the music is nicely illustrated by the avant-garde vocals in ‘Chemical Dawn’. It includes again a mighty eruption after a relative calm passage.
It was always hard to compare V’s voice with someone, but maybe we can mention very early Genesis. The third part of ‘End(Durance)’, a title that puts a link with former albums, is instrumental and fluent. The bonus track ‘Full Moon Inferno’ goes initially on in the same vein, until a firm scream makes the music going into crescendo towards the next ingenious wanderings. It is not easy to find your way in this comprehensive musical labyrinth, but it is amazing to get lost in it, until you start to see the woods for the trees. I wind up with a description from the creators themselves: “When Borknagar happens to be the philosopher that ponders about man and nature and everything going wrong, then Cronian is the creature that takes some action against all this and develops destructive rage to modern civilization.†Indeed, since ‘Erathems’ is more guitar-oriented and heavier than its predecessors. Consequently it has not that much to do with the congenial love for soundtracks, being the initial reason for starting this project. These anthems of this era are graced with a proper metal injection and it suits them well.
Nederlands:
De complexe, progressieve dark metal met sterk avant-garde sausje van Cronian vergt altijd een extra inspanning van de luisteraar, maar groeit later uit tot een eclectische belevenis. Dat is niet wonderlijk wanneer we meegeven dat Oystein G. Brun (Borknagar) en Andreas “Mr.V†Hedlund (Vintersorg) de bezielers zijn van dit in 2000 gestarte zijproject. Hun respectievelijke bands behandelen we ook met respect en geduld vooraleer in de pen te kruipen. Ik noem het altijd de ware progressieve muziek die voortgesproten is uit de black metal scène, al komt zelfs de ruwe stem van V niet echt in de buurt van het modale black metal gekrijs. Maar er zit wel een stevige drive achter.
‘Erathems’ is het derde studioalbum van Cronian, maar wel het eerste waarvoor beide heren zoveel teamspirit aan de dag legden om het materiaal te schrijven. De uit de kluiten gewassen songs liggen in de stijl van eerdere werkjes ‘Terra’ (2006) en ’Enterprise’ (2008), maar kunnen bogen op een betere productie. Het nieuwe contract met Season Of Mist (heuglijk nieuws dat ons in mei bereikte) staat borg voor een betere wereldwijde distributie. Verder geldt alles wat ik schreef over ‘Enterprise’ ook hier.
Met opener ‘Cold Wave Eruption’ krijgen we al een vrij volledige blauwdruk van wat dit duo te bieden heeft. Aarzelende gitaarklanken en een weidse sfeer worden gevolgd door een epische uitval. Ruwe, maar verstaanbare zang wordt omgeven door wispelturige muzikale patronen, maar de mellotron en draaiende riffs vormen een sfeerwending. Dan gaat V voluit met de typische cleane zang, het wordt zelfs een beetje catchy als je het dikwijls hoort. Er is ook een verstilde passage en een wilde gitaarsolo. Kortom, wat Cronian in één nummer stopt, daar schrijven sommige bands een album mee. Songs als de springerige avant-garde rock van ‘Ecocracy’ of het woeste ‘Drifting Station’ (met gesproken passage, gefluister en veel drama tussen de ruwe heftigheid) werken met voorbijgaande climaxen en vredige stukken. Er komt heel wat op je af. ‘Moments And Monuments’ is dan weer gebouwd op statige, klassiek aandoende arrangementen, terwijl de gitaren in de kast blijven en de zang voornamelijk helder is. Als contrast is ‘Blackwater Horizon’ hard en snel. De parade van veelstemmige partijen komt tot volle bloei in ‘Core Resiliency’: sappige grunts, plechtig gesproken contemplatie en achtergrondzang gaan hand in hand. We krijgen ook veelvuldig prachtig, melodieus gitaarwerk, al is men bij aanvang van een song dikwijls ingetogen. De intellectuele benadering der muziek wordt mooi geïllustreerd door de avant-garde zang in ‘Chemical Dawn’. Weer een overweldigende uitval na een schier rustig stuk.
Ik heb altijd moeite gehad om V’s stem ergens mee te vergelijken, maar misschien kunnen we heel vroege Genesis toch wel vernoemen. Het derde deel van ‘End(Durance)’, een titel die het verband legt met voorgaande albums, is instrumentaal en vloeiend. De bonustrack ‘Full Moon Inferno’ gaat aanvankelijk in dezelfde trant verder tot een ferme schreeuw de muziek weer in crescendo doet gaan naar vernuftige omzwervingen. Het is niet gemakkelijk om je weg te vinden in dit veelomvattende muzikale labyrint, maar het is heerlijk om erin te verdwalen tot je door de bomen het bos begint te zien. Ik eindig met een omschrijving van de heren zelf: “Wanneer Borknagar de filosoof is die mijmert over mens en natuur en alles wat er mis gaat, dan is Cronian de figuur die in opstand komt tegen dit alles en een destructieve woede tegenover de moderne beschaving ontwikkelt.†Inderdaad, want ‘Erathems’ is veel meer gitaargericht en heaviër dan zijn voorgangers. Aldus heeft het nog weinig te maken met de gezamenlijke liefde voor soundtracks waaruit dit project oorspronkelijk ontstaan is. Deze hymnen van dit tijdperk hebben dan ook een ruwe metalen injectie meegekregen en dat staat hen goed.
Tracklist:
Cold Wave Eruption (7:48)
Ecocracy (7:03)
Drifting Station (5:41)
Moments And Monuments (4:42)
Blackwater Horizon (7:03)
Core Resiliency (6:15)
Chemical Dawn (6:19)
End(Durance) part III (4:10)
Bonus track:
Full Moon Inferno (7:19)
| Musicians:
Øystein G. Brun: guitars, synthesizers
Vintersorg: vocals, guitars, bass, synthesizers
|
Geplaatst door Vera op woensdag 04 december 2013 - 12:05:22
Reageren is uitgeschakeld
|
|
