|
TAD MOROSE: Revenant
English:
Nederlands:
Halverwege de jaren negentig begon mijn muzieksmaak met bands als Paradise Lost, My Dying Bride, Tiamat, Amorphis, Empyrium en Borknagar (om er maar een paar te noemen) uit te breiden naar het hardere werk, maar mijn collectie bevatte ook alle albums van Morgana Lefay, Tad Morose, Cemetary en Memento Mori. Ik herinner me nog als de dag van gisteren dat we na het werk rechtstreeks koers zetten naar het Duitse Trier om deze vier laatstgenoemde bands aan het werk te zien. Dit was immers het Black Mark festival, het label waarop ik ook ‘Crimson’ van Edge Of Sanity had leren kennen met Dan Swanö. Na de concerten konden we verbroederen met de bands en enkele dagen later zouden we naar het driedaagse Dynamo festival in Eindhoven trekken. Dat waren magische tijden.
Bij het lezen van de biografie van Tad Morose ter voorbereiding van de bespreking van hun nieuwste album ‘Revenant’ overvalt me dus een nostalgisch gevoel. Wat hebben die mannen een ontelbaar aantal keren gewisseld van bezetting en wat een wonder dat ze nog bestaan! Bovendien is het een wonder dat ze nog ongeveer hetzelfde klinken als toen en weer ben ik verkocht. Dit is namelijk geen gewone power/heavy metal, maar van een ander kaliber, vermengd met enige doominvloeden en gezongen met het grote gebaar à la Dio of Toni Martin. Hun eerste demo belandde trouwens in de handen van Leif Edling van Candlemass. Bestaat het leven niet uit voorbestemde toevallen…?
Het is maar liefst tien jaar geleden dat het vorige album ‘Modus Vivendi’ uitkwam van deze band. Sindsdien verliet eerst zanger Urban Breed de band, gevolgd door nog een paar kernfiguren en aldus werd er tien jaar aangemodderd om ‘Revenant’ tot stand te laten komen. Gelukkig is dat er niet aan te horen, maar het betekent wel dat enkel drummer Peter Morén en gitarist Christer ‘Krunt’ Andersson nog over zijn van de uit Bollnäs afkomstige band. In Ronny Hemlin (Steel Attack) hebben ze een zanger gevonden die het materiaal met passie vertolkt en ook de kwaliteiten heeft om er een performance van te maken in plaats van enkel maar te zingen. Althans, die indruk krijgen we al zonder beelden. Hij kan de hoogte in zonder moeite, hij gromt af en toe en hij kan eveneens een gevoelige start als dat van ‘Spirit World’ vorm geven. In de opener ‘Beneath A Veil Of Crying Souls’ etaleert hij dit al allemaal, geruggensteund door snel hakkende metal. In de powerdoom van ‘Follow’ doet ie me dan weer aan Candlemass denken. Let op de zwervende bas, gevolgd door een spetterende gitaarsolo. Progressief? Speed metal? Je vindt het dan weer in ‘Babylon’. Zowel frasering als taalgebruik ligt dikwijls dicht bij Black Sabbath, meest nog met Toni Martin, al durven we ook de naam Dio als invloed vernoemen. Een knaller die meteen mijn favoriet werd, is ‘Abscence Of Light’ met zijn stil, atmosferisch begin, geraffineerde achtergrondzang en episch als de neten. Een zweempje oosterse melodieën duikt ook wel eens op (‘Dance Of The Damned’), terwijl de duistere zangecho van meerdere stemmen bijdraagt tot magie in ‘Timeless Dreaming’. Dit album staat bovendien bol van de potige riffs en wat betreft prachtige solo’s schuiven we afsluiter ‘Gypsy’ op het voorplan. Dit is een meesterlijk album van een band die al jaren meer erkenning verdient dan ze ooit kregen!!! Hopelijk moeten we niet weer tien jaar wachten.
Tracklist:
Beneath A Veil Of Crying Souls (4:08)
Follow (4:12)
Babylon (3:51)
Within A Dream (4:06)
Ares (5:02)
Absence Of Light (4:49)
Death Embrace (4:38)
Dance Of The Damned (4:15)
Spirit World (4:20)
Timeless Dreaming (4:29)
Millenium Lie (3:56)
Gypsy (4:29)
| Musicians:
Ronny Hemlin: vocals
Christer ‘Krunt’ Andersson: guitars
Kenneth Jonsson: guitars
Tommie Karppanen: bass
Peter Morén: drums
|
Geplaatst door Vera op woensdag 11 december 2013 - 14:59:32
Reageren is uitgeschakeld
|
