ZODIAC: A Hiding Place
English:
Nederlands: De mannen van het instrumentale Long Distance Calling blijken nog geheime talenten te hebben, althans toch de drummer, want Janosch Rathmer richtte in 2010 samen met zanger/gitarist Nick van Delft de band Zodiac op. De meeste retro bands kunnen goed door de beugel, maar deze is gewoonweg verbluffend en ontroerend. Ze wijken ook stilistisch af van hun genregenoten door resoluut te kiezen voor aangrijpende heavy blues rock. Veel blues inderdaad en ik had niet verwacht dat het lichtjes belegen genre me nog zo zou kunnen verrassen en begeesteren.
Ik sta niet alleen versteld. Hun debuut ep werd al meteen door verschillende Duitse magazines, waaronder Rock Hard, tot demo van de maand gebombardeerd. Het eerste volledige album ‘A Bit Of Devil’ bevestigde hun talent. Nu is de band getekend door Napalm Records en brengt het tweede album ‘A Hiding Place’ uit. Wat hebben we daar met plezier naar geluisterd!
In ‘Downtown’ horen we jaren 70 rock, nogal gewoontjes, tot plots een huilende bluessolo weerklinkt. We spitsen de oren en genieten van hoe de song spontaan wilder wordt. Vlotte riffs met afgemeten zang is waar het zeven minuten durende ‘Free’ mee aanvangt. Opmerkelijk is later het echoënde gitaareffect dat me aan The Who in ‘Won’t Get Fooled Again’ doet denken. Maar na vier minuten is er weer zo’n prachtig moment dat me kippenvel bezorgt met gevoelige Pink Floydiaanse gitaar en orgel (gespeeld door bassist Ruben Claro). Een zalig lange solo volgt. ‘Underneath My Bed’ is dan weer een soulvol swingend nummer met zelfs enige funky invloeden. Topklasse wordt het terug in de pianoballade ‘Leave Me Blind’. De fatale toon in Nick’s lagere stem is hier gewild dramatisch en de uitval met strijkers na een gesproken stukje is passend. Het rockende ‘Moonshine’ (bekijk de video) heeft ook weer een bluesmoment waarna men vuriger uitpakt. Maar de song die me het meest inpakte was ‘Believer’. Het refrein mag dan wat knullig klinken in vergelijking met de rest, wat Zodiac hier doet is solliciteren om de nieuwe Trouble te worden (in hun hoogtijdagen welteverstaan). En ze slagen daarin. Het wordt zelfs even psychedelisch met een bibberend reverb effect op zang en gitaren. En wat een uitfreakende solo alweer. Wanneer Nick zijn gitaar laat spreken, bezorgt dit telkens kippenvel. En dat gaat zo verder in het uit twee delen bestaande ‘I Wanna Know’ om dan in oneindige schoonheid te eindigen met de Neil Young cover ‘Cortez The Killer’. Dat is natuurlijk Kunst. Daar vinden we geen woorden voor en sluiten de ogen om te genieten van deze gepassioneerde uitvoering van een klassieker. Dit alles is voortreffelijk geproduceerd door Martin Meinschäfer, een man die van wanten weet in dit genre, terwijl het album deels live in de studio is opgenomen. De echte live belevenis kan je ook in 2014 meemaken. Na een Europese tournee in maart 2014 met Grand Magus, Audrey Horne en The Vintage Caravan (welke België niet aandoet, schande!) gaat Zodiac de VS onveilig maken in het kielzog van Monster Magnet. Dave Wyndorf heeft ook oren aan zijn kop natuurlijk…
Tracklist:
Downtown (4:51) Free (7:20) Underneath My Bed (3:42) Leave Me Blind (4:46) Moonshine (5:20) Believer (7:37) I Wanna Know part 1 (1:37) I Wanna Know part 2 (6:12) Cortez The Killer (Neil Young cover) (8:38)
| Musicians:
Nick van Delft: vocals, lead guitars Stephan Gall: rhythm guitars Ruben Claro: bass, organ Janosch Rathmer (Long Distance Calling): drums, percussion
|
Geplaatst door Vera op zaterdag 21 december 2013 - 15:24:34
Reageren is uitgeschakeld
|