 |
CREMATORY: Antiserum
English:
It is really remarkable how German band Crematory sounds different on every album, yet it is always very recognizable as being Crematory. In the nineties they put themselves on the metal map as doom/gothic metal band with grunts, after a break they surprised everybody with the jumpy ‘Revolution’ (2004) where electro elements overwhelmed their rough nature. Soon it resulted in a couple of club hits. After the very doom-like ’Pray’ (2008) and the bit faster ’Infinity’ (2010), they decided that the time had come for a new experiment. ‘Antiserum’ continues where ‘Revolution’ stopped. They even engaged an EBM producer (Elmar Schmidt of Centhron) to record the foundation of the album on keyboards with Katrin Jüllich, long before real drums or guitars were used. Let us hope that this goes well…
Well, we cannot ignore it: on ‘Antiserum’ cheerful electro melodies and industrial influences prevail. Actually Crematory has written an album full of chart busters/singles, a bit rougher than disco freaks are used to, but above all infectious and catchy. Rammstein surely pops up in the back of my head as point of reference, when the stamping rhythms, heavy riffs and synth ornaments resound in ‘Until The End’. Something used more than ever, is the interaction between the gruff growls of Felix and the smooth clean vocals of guitarist Matthias. The singles ‘Shadowmaker’ and ‘Kommt Näher’ are even more commercial (if we are allowed to use a dirty word). ‘If You Believe’ on the other hand is typical Crematory, with grunts in German lyrics and the kind of emo chants in English. I admit I had to put up with it, but I confess that sing along choruses like the light ‘(Nothing To See) Inside Your Eyes’ (a tribute to disco freaks?) or the fetching gothic/death in ‘Irony Of Fate’ really stay in your mind. The EBM invasion is again there in ‘Virus’, while ‘Welcome’ appears to be one of the fastest songs. Fortunately old style Crematory with a kind of dark edge also remains present. More precisely in ‘Irony Of Fate’, ‘Back From The Dead’ and especially the final highlight ‘Antiserum’ (with clean vocals akin to Amorphis, sensitive piano and a dark spoken fragment) we obviously hear that doom/gothic touch. No matter what genre Crematory chooses, they always do it genuinely and professional. Consequently this is mainly a record for Crematory fans that have a liking for their stamping hits and swinging electro elements. And in the end… when Samael is allowed to do that, why not Crematory?
Nederlands:
Het is merkwaardig hoe het Duitse Crematory telkens anders klinkt op een plaat, maar toch kan je er onafwendbaar Crematory in herkennen. In de jaren negentig braken zij door als doom/gothic metal band met grunts, na een rustpauze verrasten ze iedereen met het springerige ‘Revolution’ (2004) waarop electro elementen hun ruwe inborst aanspekte. Het leverde hen al vlug enkele clubhits op. Na het bijzonder doomy ’Pray’ (2008) en het hardere ’Infinity’ (2010) vond men de tijd rijp voor een nieuw experiment. ‘Antiserum’ gaat verder waar ‘Revolution’ ophield. Men nam zelfs een EBM producer (Elmar Schmidt van Centhron) onder de arm om de basis van het album vast te leggen op keyboards met Katrin Jüllich, nog voor er echte drums of gitaren aan te pas kwamen. Als dat maar goed gaat…
We kunnen er niet omheen: op ‘Antiserum’ zijn zwierige electro melodietjes en industrial invloeden ruim in de meerderheid. In feite heeft Crematory een album vol hitsingles geschreven, iets ruwer dan het discopubliek gewend is, maar bovenal aanstekelijk en catchy. Een naam als Rammstein doemt zeker bij me op, wanneer de stampende ritmes, stevige riffs en tierlantijntjes op synths weerklinken in ‘Until The End’. Iets wat meer dan ooit terugkomt, is de wisselwerking tussen de barre grunts van Felix en de zalvende cleane vocalen van gitarist Matthias. De singles ‘Shadowmaker’ en ‘Kommt Näher’ zijn zelfs nog ‘commerciëler’ (om maar eens een vies woord te gebruiken). ‘If You Believe’ is dan weer typisch Crematory, met grunts in het Duits en de emozang in het Engels. Het was soms even slikken, maar ik betrap mezelf erop dat meezingrefreinen zoals in het luchtige ‘(Nothing To See) Inside Your Eyes’ (een ode aan discotheekbezoekers?) of de toegankelijke gothic/death in ‘Irony Of Fate’ best wel blijven hangen. De EBM invasie is ook weer volop aan de gang in ‘Virus’, terwijl ‘Welcome’ één van de snelste nummers is. De oudere stijl Crematory met een donker laagje glazuur is gelukkig ook nog present. Met name in ‘Irony Of Fate’, ‘Back From The Dead’ en vooral afsluitend hoogtepunt ‘Antiserum’ (met cleane zang dat me aan Amorphis doet denken, gevoelige piano en een duistere spreekstem) herkennen we duidelijk deze doom/gothic toets. Welk genre Crematory ook aanpakt, ze doen het altijd grondig en met kennis van zaken. Dit is dus vooral voor de Crematory fans die hen graag stampend en met swingende electro invloeden bezig horen. En zeg nu zelf… als Samael dat mag, waarom Crematory niet?
Tracklist:
Apocalyptic Vision (2:16)
Until The End (4:48)
Shadowmaker (3:39)
If You Believe (3:56)
Inside Your Eyes (4:07)
Kommt Näher (4:25)
Irony Of Fate (3:57)
Virus (3:43)
Back From The Dead (3:33)
Welcome (3:57)
Antiserum (5:04)
| Musicians:
Felix Stass: vocals (harsh)
Matthias Hechler: guitars, vocals (clean)
Harald Heine: bass
Katrin Jüllich: keyboards, samples
Markus Jüllich: drums
|
Geplaatst door Vera op vrijdag 14 maart 2014 - 22:48:48
Reageren is uitgeschakeld
|
|
