 |
SMASH INTO PIECES: Unbreakable
English:
The Anglo-Saxon and proper US market already had to acknowledge the superiority of Scandinavian Europe for a while. In the US nu metal ruled or everything ending on –core, circus attractions travel the large continent; pretending that the audience happens to be ‘oh so open-minded’ for different styles and genres. On the other hand the UK comes up with an endless list of compulsive hypes about mediocre bands with flimsy expressiveness (some rare exceptions left aside). What about some youngsters from Sweden who rave about the American sound? Consequently they opted for a kind of mainstream sound that will always have its followers. We like to describe it as emotional grunge. Mark you, the genre is still alive. Alter Bridge, Creed, even Killswitch Engaged and Stone Sour aim for international sentiments with a familiar feel for everybody and they appear to be quite popular.
Smash Into Pieces is a band of modern times. They are proud on their number of ‘likes’ and engage the internet audience in every action they take. Yet we can simply label their diverting music as having the nearest approach to the grunge boom of the nineties. Every band recycles and so they do. It is only upgraded to modern times in every aspect. For example, one can hear modern keyboard loops in some of the songs, a kind of sound that their compatriots of In Flames use as well. May be not coincidence they have made it in the States too. For the rest ‘Unbreakable’ happens to be just another fetching rock album without breaking boundaries, yet it has its charms. This is the perfect material to listen to on high volume when crossing the interstates. The infectious single ‘Colder’ with its wild guitar extravaganza will instantly give you a better mood. Emo chants and smooth harmony vocals reign all over (‘Heroes (As We Are)’); that is why we think of earlier pseudo punk stars like Green Day from time to time.
A beautiful emotional moment cannot be missed either, and we find it in ‘A Friend Like You’. In some of the songs we also hear some rougher grunt-alike vocals, or at least a more raucous kind of throat. This gives more fervency to songs like ‘Crash And Burn’ (sung with that signature voice timbre akin to Pearl Jam), ‘I Want You To Know’ and ‘My Enemy’. As final track, ‘Fading’ happens to be very beautiful. You will have a genuine ‘déjà entendu’ feel when listening to this album, yet it is done to a turn. Final conclusion: ‘Unbreakable’ of Smash Into Pieces is like watching an American movie: you realize it will only focus on cheap sentiments, yet it works and there is nothing wrong with that. In the end you simply enjoy it for fun.
Nederlands:
De Angelsaksische en Amerikaanse markt heeft in Europa al een tijdje zijn meerdere moeten erkennen in Scandinavië. In de VS heerste nu metal of allerlei –core, circusattracties trekken het uitgebreide continent rond, pretenderende dat het publiek o zo ‘open-minded’ is voor allerlei stijlen en het VK probeert dwangmatig telkens een nieuwe hype te scheppen rond middelmatige bands met flinterdunne zeggingskracht, een aantal uitzonderingen daargelaten. Wat als enkele jonkies uit Zweden toch nog dwepen met een Amerikaans geluid? Dan kiezen zij voor een geluid dat het altijd wel zal doen en wij hier graag als emotionele grunge omschrijven. Let wel, het genre is nog steeds leefbaar. Alter Bridge, Creed, zelfs Killswitch Engaged en Stone Sour mikken op internationaal sentiment dat voor iedereen herkenbaar is en ze blijken populair te zijn.
Smash Into Pieces is een band van deze tijd. Ze pochen met zoveel ‘likes’ en betrekken het internetpubliek in elke scheet die ze laten. Desalniettemin kunnen we hun toch wel fijne muziek gewoon afdoen als aanschurkend tegen de grunge boom in de jaren negentig. Elke band recycleert, zij dus ook. Alleen opgetrokken naar moderne tijden met alle bijkomstigheden van dien. Zo horen we in verscheidene songs levendige moderne keyboardeffecten waar hun landgenoten In Flames ook wel eens gebruik van maken. Niet toevallig hebben die het ook gemaakt in de VS. Verder is ‘Unbreakable’ een aanstekelijke rockplaat die het wiel niet opnieuw uitvindt, maar toch zijn charmes heeft. Echt materiaal om op hoog volume te pluggen wanneer je een lange autorit aanvangt. De catchy single ‘Colder’ met wild gitaarwerk zal je dan meteen een beter humeur bezorgen. Emo zang en egale samenzang ontbreken evenmin (‘Heroes (As We Are)’) zodat we wel even aan de vroegere pretpunk van Green Day moeten denken.
Een mooi emotioneel moment mag evenmin ontbreken en dat vinden we in ‘A Friend Like You’. Wel horen we in sommige songs pittige grunts, of toch een ruwer vocaal intermezzo, dit geeft meer pit aan het op Pearl Jam (met zuinig mondje gezongen) gebaseerde ‘Crash And Burn’. ‘I Want You To Know’ en ‘My Enemy’ bevatten trouwens ook nog incidentele grunt passages, maar ‘Fading’ als afsluiter is erg mooi. Alleen hou je wel een déjà entendu gevoel over aan dit album en is het allemaal een beetje gepolijst, maar wel professioneel gedaan. Uiteindelijke conclusie: ‘Unbreakable’ van Smash Into Pieces is als het bekijken van een Amerikaanse film: je beseft dat dit simpelweg geproduceerd is om in te werken op goedkope sentimenten van de mens, maar stiekem geniet je ervan. Niets mis mee, toch?
Tracklist:
Colder (4:19)
Heroes (As We Are) (3:42)
A Friend Like You (4:26)
Crash And Burn (3:45)
Here To Stay (4:19)
Unbreakable (3:29)
Rockstar (3:41)
Come Along (3:58)
I Want You To Know (3:41)
My Enemy (3:39)
Fading (4:31)
| Musicians:
Chris Adam Hedman Sörbye: lead vocals/screams
Benjamin Jennebo: guitars
Per Bergquist: guitars, vocals
Viktor Vidlund: bass
Isak Snow: drums
|
Geplaatst door Vera op donderdag 03 april 2014 - 19:37:45
Reageren is uitgeschakeld
|
|
