Short List

Reviews, Interviews & Concertreviews
Metal-Nose
2021 / 2020 / 2019 / 2018 / 2017 / 2016 / 2015 / 2014 / 2013 / 2012 / 2011 / 2010 / 2009 / 2008 / 2007

Geen gebeurtenissen deze maand.

MaDiWoDoVriZatZon






1
2345678
9101112131415
16171819202122
23242526272829
3031




zaterdag 05 april 2014
ORDER OF ISAZ: Seven Years Of Famine



Release: 2014-03-14
Style: gothic metal
Label: www.season-of-mist.com
Website: www.orderofisaz.com
Facebook: www.facebook.com/orderofisaz
Country: Sweden
Playing Time: 51:16
Cat. N°: SOM327
Review by: Vera
Translated by: Vera
Rating: 8,5/10


English:

This debut album of Order Of Isaz has been in the making for a long time and that partly explains the title ‘Seven Years Of Famine’. We are dealing here with a band, founded in 2009, with bassist Johnny Hagel of Tiamat fame and singer/guitarist Tobias Sidegard, who used to be the front man of Necrophobic, as main eye-catchers. The album was recorded at the House of Voodoo studio of drummer Anders Bentell and this gothic collective is completed by guitarist Magnus Naess. These guys from Stockholm produce proper dark gothic rock in the vein of Sisters Of Mercy and Fields Of The Nephilim with a decadent touch. And they are doing it pretty well!

It instantly starts very strong with plucking guitars that pass into captivating doom metal. However, pace and timbre soon turns into gothic rock when the low-pitched, dark gothic voice of Tobias joins in. The catchy chorus really reminds us of Sisters Of Mercy, even the ‘cut short syllables’ are so typical to new wave/gothic. There is also a spoken fragment (sample) included and harmony vocals with guitar ornaments. Not all of the songs are that rich in layers, but ‘The Blackened Flame’ and the more resolute ‘Drowning’ can be categorised as catchy gothic rock anyway. The majority of the songs is slower and features atmospheric melancholy and grief. ‘Screeching Owl’ and ‘Dancing Shadows’ are nice examples of semi-ballads, regaled with any female backing vocals. Regret and remorse reign in the tear-jerker ‘Father Death’ with its pompous, dramatic vocals. The Dead Can Dance cover ‘Spirit’ is interpret in a wonderful manner and it even reminds us of 16 Horsepower for a moment. Nice violins included. The occluding, eight minutes long ‘Dying Star’ offers once again gloomy beauty full of drama and intense rendered chants at the edge of gothic and doom. Thus dark romanticism reigns supreme on ‘Seven Years Of Famine’; a record we can truly recommend to aficionados of Tiamat, Anathema and Sisters Of Mercy.


Nederlands:

Dit debuutalbum van Order Of Isaz was lang in de maak en dat verklaart deels de titel ‘Seven Years Of Famine’. Het betreft hier een band, opgericht in 2009, met als voornaamste blikvangers bassist Johnny Hagel die we natuurlijk van Tiamat kennen en zanger/gitarist Tobias Sidegard die o.a. in Necrophobic de dienst heeft uitgemaakt. Het album werd opgenomen in de House of Voodoo studio van drummer Anders Bentell en dit gotische collectief wordt gecompleteerd door gitarist Magnus Naess. Deze heren uit Stockholm produceren lekkere, donkere gothic rock in de trant van Sisters Of Mercy en Fields Of The Nephilim met een decadent randje. En dat doen ze prima.

Het begint meteen zeer sterk met tokkelende gitaren die verworden tot slepende doom metal. Het tempo wordt echter al vlug opgetrokken tot gothic rock waneer de lage, donkerbruine gothicstem van Tobias invalt. Het gedreven refrein doet echt aan Sisters Of Mercy denken, zelfs de afgekapte lettergrepen zijn zo typisch aan new wave/gothic. Er wordt ook nog een gesproken stuk op sample geïntroduceerd en koorzang met gitaarornamenten. Niet alle songs hebben zoveel om het lijf, maar ‘The Blackened Flame’ en het kordatere ‘Drowning’ kunnen we zondermeer als vlotte gothic catalogiseren. Het gros van de songs is echter trager en haalt atmosferische weemoed en smart op de voorgrond. ‘Screeching Owl’ en ‘Dancing Shadows’ zijn mooie voorbeelden van semi-ballades, waarbij enige vrouwenzang op de achtergrond voorkomt. Berouw en spijt heersen in de tranentrekker ‘Father Death’ met gewichtige, dramatische zang. De Dead Can Dance cover ‘Spirit’ wordt erg beklijvend gebracht en doet door zijn stuwend timbre zelfs even aan 16 Horsepower denken. Een viooltje fietst even langs. Het afsluitende, acht minuten lange ‘Dying Star’ biedt eveneens melancholieke schoonheid vol dramatiek en doorleefde zang op de grens van gotiek en doom. Zwartgallige romantiek viert dan ook hoogtij op ‘Seven Years Of Famine’ dat we kunnen aanraden aan liefhebbers van Tiamat, Anathema en Sisters Of Mercy.


Tracklist:

The Coalesce (5:12)
The Blackened Flame (5:10)
Screeching Owl (5:09)
Dancing Shadows (4:35)
Drowning (4:50)
Umbra Sombra (6:10)
Father Death (6:11)
Spirit (Dead Can Dance cover) (5:28)
Dying Star (8:14)

Musicians:

Tobias Sidegård: vocals, guitars
Magnus Naess: guitars
Johnny Hagel: bass
Anders Bentell: drums




Geplaatst door Vera op zaterdag 05 april 2014 - 11:02:54
Reageren is uitgeschakeld

Nieuwscategorieën

 
Banners

 

 

Welkom

Inlognaam:

Wachtwoord:


Vergeet me niet

[ ]
[ ]
[ ]
Cd & Dvd Reviews

01. CD reviews 2021
NEGURA BUNGET: Zau
With respect for the late Negru!
01. CD reviews 2021
THE TEA PARTY: Blood Moon Rising
Exceptional A class as usual!
01. CD reviews 2021
AEPHANEMER: A Dream Of Wilderness
A seminal self-willed band...
01. CD reviews 2021
DER WEG EINER FREIHEIT: Noktvrn
Simply brilliant, their best album so far!
01. CD reviews 2021
SWALLOW THE SUN: Moonflowers
A world of grief and beauty...
Taal



Zoeken Metal-Nose

Date / Time

 
Verwijs naar ons

Verwijs naar ons
Website in order to promote heavy-metal & hard-rock to a broader audience in Flanders but also in the entire world.
No part from this website may be used in any other publication whether in print or on the world wide web without the editor's consent.
All material is exclusive to Metal-Nose and copyright protected. All rights reserved. Copyright © Metal-Nose 20/05/2004. - www.metal-nose.org