 |
DAWN OF DESTINY: F.E.A.R.
English:
What a tragic and dramatic concept story the German band Dawn Of Destiny has chosen for their fifth studio album ‘F.E.A.R.’! The title is the abbreviation of ‘‘Forgotten, Enslaved, Admired, Released’ and the album is telling about the very sad fate of a young girl who sits in a wheelchair since a car accident, done by her mother. Later it seems that the love of her life has a terminal disease and will die before her. What a trouble and strife, but naturally such a sentimental story gives enough inspiration to come up with an opulence of emotions. And be sure they do.
It does command respect how this story has been transferred into music and on top of this we can speak of an ultra perfect execution. The band plays power metal, a vigorous style indeed, but they also add influences from thrash, gothic and death metal. That results in proper heaviness, in female vocals and in incidentally grunts, although the latter ones are restricted to a minimum now in comparison with earlier albums. But there are much more clean male vocals. In addition the band managed to engage two eminent guest vocalists: Mats Levén (Therion, Candlemass and lots of other projects) and Jon Oliva (Savatage). Let me instantly remark that the theatrical approach of Oliva completely harmonizes with the rest of this album.
We are regaled with more than an hour intense music. The very pessimistic prologue of the girl/protagonist soon passes into a powerful track. ‘And With Silence Comes The Fear’ has an oriental flavour, driven by heavy guitars and is overall widely epic. This is naturally a perfect occasion for Mats Levén’s contribution with his unique throat besides the sure-fire vocals of Jeanette Scherff. Great! But there happens even more vocal-wise: some grunts and harmony vocals come along too. On this album they often sing in dialogue style, sometimes with a lively retort. ‘Waiting For A Sign’ is very vigorous as well, with fast soloing of guitarist Veith Offenbächer. It is like a whirlwind. Then we get the fetching rhythms of ‘My Memories’ (a bit Amon Amarth alike guitar accents), again a flawless song with diverse vocal lines and an excellent melodic guitar solo. ‘Innocence Killed’ starts like a ballad, but invigorates soon, although I also get a kind of variety show / musical for the first time. That feeling will increase during the next songs and consequently it might become too mainstream for some of you. Pompous drama prevails in ‘End This Nightmare’ and the splendid by Jon Oliva sung ‘No Hope For The Healing’. That song gets a theatrical feel with any Savatage alike passages in rhythm guitars and a fervent solo. Harmony vocals and choirs are manifold in many songs, in the end ‘Then I Found You’ even reminds me of Meat Loaf, while an influence as Queen in the vocal harmonies cannot be ignored either. ‘One Last Time’ is a ten minutes long epic in which we only hear male vocals, telling us that the lover from the girl will soon die. Ultimate dramatic! Emotional, touching despair reigns during the multiple twists and turns of this composition. Afterwards we mainly have female vocals in the resigning ‘Dying In Your Arms’ and the piano ballad ‘To Live Is To Suffer’. This modern Romeo and Juliet story may be a bit too mellifluent from time to time, yet it includes enough heavier metal moments to speak of the most prestigious album that Dawn Of Destiny has made until now. We think they have caught the essence and for those who have a soft spot for rock operas and musical alike metal, it is highly recommended.
Nederlands:
Wat een tragisch en dramatisch conceptverhaal heeft de Duitse band Dawn Of Destiny gekozen voor het vijfde studioalbum ‘F.E.A.R.’! De titel is de afkorting van ‘Forgotten, Enslaved, Admired, Released’ en het album verhaalt over het noodlot van een jong meisje dat door een auto ongeluk van haar moeder in een rolstoel zit. Later blijkt dat haar enige liefde ongeneeslijk ziek is en hij nog voor haar zal gaan. Je wordt er dus allerminst vrolijk van, maar zo’n sentimenteel verhaal geeft natuurlijk genoeg inspiratie om een karrenvracht emoties uit de kast te halen. En reken maar dat ze dat doen.
Wel dwingt het respect af hoe dit verhaal in muziek omgezet is en we kunnen tevens van een griezelig perfecte uitvoering spreken. De band speelt power metal, op zich een vinnig gebeuren, maar sleept er ook invloeden uit thrash, gothic en death metal bij. Dat vertaalt zich in heftigheid, in vrouwelijke vocalen en in sporadische grunts, al zijn deze laatste tot een minimum beperkt in vergelijking met voorgaande albums. Er is echter veel meer cleane mannelijke zang. Bovendien wist het vijftal twee eminente gastzangers te strikken: Mats Levén (Therion, Candlemass en vele andere projecten) en Jon Oliva (Savatage). Laat me meteen even opmerken dat de theatrale aanpak van Oliva naadloos past bij de rest van dit album.
Meer dan een uur intense muziek komt aan ons voorbij. De weinig opbeurende inleiding van het meisje/protagonist verandert weldra los in een krachtige track. ‘And With Silence Comes The Fear’ heeft een oosters tintje, drijft op harde gitaren en is breed episch. Dit is natuurlijk de gedroomde track voor Mats Levén om zijn unieke strot te laten horen naast de pittige zang van Jeanette Scherff. Sterk! Maar er gebeurt vocaal nog meer: enkele grunts en samenzang komt ook langs. Er wordt op dit album veel in dialogen gezongen, soms met erg levendige repliek. Ook ‘Waiting For A Sign’ is erg energiek, met snelle solo’s van gitarist Veith Offenbächer en komt over als een wervelwind. Maar dan is er het aanstekelijke ritme van ‘My Memories’ (beetje Amon Amarth gitaaraccentjes), ook een sterke song met differentiële zangpartijen en een knappe melodieuze gitaarsolo. ‘Innocence Killed’ begint als een ballade, maar wint aan kracht, al krijg ik hier voor het eerst ook een variété / musical gevoel. Dat gevoel zal in de volgende songs sterker worden en bijgevolg kan dit voor sommigen misschien teveel mainstream worden. Geladen dramatiek staat namelijk centraal in ‘End This Nightmare’ en het door Jon Oliva voortreffelijk gezongen ‘No Hope For The Healing’. Dat nummer krijgt een theatrale uitwerking met enige Savatage passages in ritmiek en een vurige solo. Samenzang en koren eisen in vele songs een flink deel van de koek op, uiteindelijk doet ‘Then I Found You’ me zelfs aan Meat Loaf denken, terwijl een invloed als Queen voor de vocale harmonieën uiteraard ook niet weg te denken is. ‘One Last Time’ is een tien minuten durend epos waarin enkel mannelijke cleane zang te horen is om mede te delen dat de man van het meisje weldra zal sterven. Super dramatisch! Emotioneel aangrijpende radeloosheid heerst in de vele wendingen tijdens deze compositie. En dan is er voornamelijk nog de vrouwelijke zang in het berustende ‘Dying In Your Arms’ en de pianoballade ‘To Live Is To Suffer’. Dit moderne Romeo en Juliette verhaal mag dan op sommige momenten wat melig worden, toch bevat het genoeg heftigere metal momenten om te spreken van het meest prestigieuze album dat Dawn Of Destiny tot hier toe maakte. Geslaagd wat ons betreft en voor mensen die houden van rockopera’s en musicalachtige metal een heuse aanrader.
Tracklist:
And With Silence Comes The Fear (5:37)
Waiting For A Sign (3:22)
My Memories (4:29)
Innocence Killed (5:37)
End This Nightmare (3:51)
No Hope For The Healing (6:18)
Rising Angel (4:33)
Finally (4:34)
Prayers (3:58)
Then I Found You (4:14)
One Last Time (9:58)
Dying In Your Arms (3:40)
To Live Is To Suffer (3:49)
| Musicians:
Jeanette Scherff: lead & backing vocals
Veith Offenbächer: guitars
Jens Faber: bass, lead growls & backing vocals, piano, orchestration
Dirk Rackiewicz: keyboards & synths
John S.: drums
Guest appearances:
Mats Levén: vocals on track 1
Jon Oliva: vocals on track 6
|
Geplaatst door Vera op vrijdag 23 mei 2014 - 12:19:44
Reageren is uitgeschakeld
|
|
