|
The Eagles - Sportpaleis - Antwerpen - 25/05/2014
Tekst: Geert Ryssen
Foto: Tim Tronckoe
The Eagles zijn één van de grootste exponenten van de West-Coast rock en staan muzikaal in het centrum van de kruisbestuiving tussen alles wat Americana is: close harmony, country, rock en invloeden uit de zwarte muziekcultuur. Wat startte als een jongensdroom van twee muzikanten uit de begeleidingsband van Linda Ronstadt, groeide uit tot een van de grootste succesverhalen uit de Amerikaanse muziekgeschiedenis. Oprichters Glenn Frey en Don Henley leiden vandaag nog steeds de dans en hebben zich in de loop der jaren laten omringen door een stel iconische namen. Randy Meisner (Poco) en Bernie Leadon (Flying Burrito Brothers) verdwenen uit de groep en ook de later bijgekomen Don Felder is uit het verhaal geschrapt. Inmiddels zijn vervangers Joe Walsh (ex-James Gang en solo artiest) en Timothy B. Schmit (ex-Poco) respectievelijk sinds 1975 en 1977 trouwe groepsleden. Ook Bernie Leadon doet weer mee, zij het als ‘special guest’. Hij zal verschijnen om de nummers waaraan hij als Eagle heeft meegewerkt extra glans te geven.
Vijf jaar na hun eerste passage staan The Eagles opnieuw in een uitverkocht Sportpaleis dat vandaag een volwaardige muziekarena is met een goede akoestiek en mooi zicht op het podium. Onder het publiek spotten we in onze buurt o.a. Els Pinoo (Vive La Fête) en onze bekendste rockjournalist Serge Simonart. Stipt om 8.30 uur gaan de lichten uit en betreden de twee oer-Eagles het podium voor een akoestische opening. Vanavond willen ze vooral het verhaal van de groep vertellen met vooraf ingestudeerde, maar meestal leuke bindteksten. De start lijkt echter meer op een kampvuurnummertje dan op een show van een megagroep. Gelukkig zal het verhaal snel worden opengetrokken en komen de andere leden er één voor één bij. The Eagles spelen hun eigen voorprogramma met een intimistische semiakoestische set waarbij het lijkt alsof ze in een club staan. Hun verbluffend samenspel en dito samenzang weet ons echter al behoorlijk te bekoren en helemaal mooi wordt het als het doek achter hen opgaat en zes extra muzikanten de groep versterken om de subtiele en gelaagde arrangementen volledig tot hun recht te laten komen. Zij laten ook toe dat Don Henley af en toe zijn drumstel kan verlaten om zich ten volle te concentreren op zijn zang. Een bijzondere vermelding geven we graag aan de uitstekende extra gitarist Steuart Smith. Het publiek volgt aandachtig en hangt letterlijk aan de lippen van de hemelse close harmony zangers. Muzikaal zijn de Eagles zeker schatplichtig aan Crosby, Stills & Nash, maar ook aan de hele countryrock beweging die eind jaren zestig op gang is gebracht en waar ze zelf een flink hoofdstuk van hebben meegeschreven. Maar hun muziek heeft ook een kruisbestuiving ondergaan met andere invloedrijke bands zoals Steely Dan of zelfs Pink Floyd. The Eagles zijn een verzameling singer-songwriters die dat solitaire hebben weten op te krikken tot een groepsgebeuren en een eigen groepssound. Het ligt steeds aan de grondslag van de grote bands uit de rockgeschiedenis: het principe dat het geheel groter is dan de optelsom van de delen. Het buitenbeentje van de groep is gitarist Joe Walsh. Je kan de muzikale geschiedenis van The Eagles gerust indelen als de periode voor en de periode met Joe Walsh. ‘Voor’ is meer Americana, ‘met’ is meer rock, al of niet gepolijst. Walsh krijgt naar het einde van de show meer ruimte en mag zijn kunstjes tonen. Met Walsh aan zet stijgt zowel het lolbroek- als het rock’n’roll gehalte. Het publiek lust dit duidelijk en Walsh mag schitteren in ‘Funk #49’ (een James Gang klassieker) en tijdens de bisnummers met zijn eigen ‘Rocky Mountain Way’. Ook ‘Hotel California’ wordt geserveerd als toegift. Uit de warme gloed die uit het publiek stroomt, voel je de tevredenheid en voldaanheid die na meer dan twee en een half uur topklasse muziek en dito performance in de zaal heerst. Onnodig te zeggen dat we alle hits hebben gekregen, maar ook veel minder bekende album tracks kwamen aan bod en het klonk allemaal even mooi en meeslepend. Met uitzondering van de wat knullige inzet hebben we het hele concert geen moment van verveling gevoeld bij dit prachtig opgebouwd concert. The Eagles zijn nog steeds een mega act en dat predicaat hebben ze in Antwerpen volledig waar gemaakt. De gepolijste podiumpresentatie nemen we er voor lief bij.
Aangemeld door Geert
Geplaatst door Vera op dinsdag 27 mei 2014 - 11:17:26
Reageren is uitgeschakeld
|
