 |
EDEN WEINT IM GRAB: Geysterstunde II
English:
Alexander Paul Blake is a multi-talented musician hailing from Berlin. We were really impressed when he released ‘Wanderungen Durch Dem Daemmerwald’ in 2013 with the progressive, atmospheric black metal outfit Aethernaeum. This appeared to be a sequel on his solo black metal project that started one year earlier with the album ‘Die Rueckkehr Ins Goldene Zeitalter’. But the man is most of all famous as composer and moving spirit of Eden Weint Im Grab since 2000, an innovative collective that has nearly no musical boundaries, but can be connected with gothic, dark horror, rock, cabaret, poetry and even a semblance of blackened metal. In brief, this is an artistic constellation that can take you anywhere.
Ten years after debut album ‘Traumtrophäen Toter Trauertänzer’, they come up with part two of ‘Geysterstunde’ (part one was released in 2011 and in the meantime they created an acoustic album ‘Nachtidyll’). Cellist and violinist of this acoustic enterprise have stayed to add a wonderful zest to ‘Geysterstunde II’. The album is seventy minutes long, but due to its broad musical spectrum it remains very engrossing and diverting from start to finish. However, an open mind for music is needed: the songs are little stories in German language with sturdy proper rock/metal as backbone, in three songs any black metal screams pop up, from which the almost eight minutes long ‘Die Sage Von Der Weissen Frau’ turned into a stunner that easily switches from sad cello to heavy riffs with hectic rhythms (very tight) plus clean and harsh vocals. The furious ‘Aurelia’ is most snappy of them. One can find seventeen songs on ‘Geysterstunde II’ and three of them are captivating monologues with poetic allures. Violins and cello really add an extra graciousness to the rocking songs. Some of them are truly playful and ultra catchy. Mark the swinging violins and harmony chants in ‘Nachsterben’ or the bizarre cabaret-folk of ‘Wesen Aus Dem Nichts’.
Frivolous and frisky, they come up with waltz rhythms and lightly elegance in ‘Tanz Auf Dem Ouija-Brett’ and ‘Seelenernte’. But a proper eerie atmosphere always prevails, quite logical when considering that we are dealing with the second part of a witch’s story. All lyrics deal with apparitions, haunting and spiritualism. Even influences from chamber music are not shunned in this dark romanticism. Vocals are regularly distorted, as if spoken through a megaphone and this increases the creepiness, while it sounds a bit arty-farty as well. A nice example of a dramatic trip to the past happens to be ‘Mein Geysterhaftes Grammophon’, while ‘Ein Wiegenlied In Angst-Moll’ breathes a burlesque atmosphere. Above all it all remains accessible and compelling, that’s why we can conclude that ‘Geysterstunde II’ is a wealthy varied coloured album on which everybody has to search for his personal highlights. And I bet every one will find more than enough exciting stuff.
Nederlands:
Alexander Paul Blake is een veelzijdig muzikant uit Berlijn. Wij waren danig onder de indruk toen hij in 2013 met Aethernaeum het progressieve, atmosferische black metal album ‘Wanderungen Durch Dem Daemmerwald’ uitbracht. Dit was een vervolg op zijn solo black metal project dat hij een jaar eerder gestart was met album ‘Die Rueckkehr Ins Goldene Zeitalter’. Maar de man is ook al sinds 2000 vooral bekend als componist en bezieler van Eden Weint Im Grab, een innovatief gezelschap dat amper muzikale grenzen kent, maar wel raakvlakken heeft met gothic, dark horror, rock, cabaret, poëzie en zelfs een snuifje black. Kortom, een kunstzinnig collectief dat alle kanten uitkan.
Tien jaar na hun debuutalbum ‘Traumtrophäen Toter Trauertänzer’ presenteren ze deel twee van ‘Geysterstunde’ (deel één kwam uit in 2011 en intussen deden ze een akoestisch album ‘Nachtidyll’). Cellist en violist van dat akoestisch gebeuren zijn gebleven om ‘Geysterstunde II’ nog meer élan te geven. Het album duurt zeventig minuten, maar vanwege het brede muzikale spectrum is het van begin tot einde erg boeiend en onderhoudend. Een open visie op muziek is vereist: vele songs zijn verhalend in het Duits met stevige rock/metal als begeleiding, in een drietal songs duiken enige black metal schreeuwerige lijntjes op, waarvan het bijna acht minuten durende ‘Die Sage Von Der Weissen Frau’ een pareltje is dat moeiteloos laveert tussen een droevige cello, zware riffs en een jachtig ritme (erg strak) plus cleane en ruwe zang. Het wilde ‘Aurelia’ is dan weer het meest bitsig. Zeventien songs prijken er op ‘Geysterstunde II’ waarvan drie beklijvende monologen met poëtische allures. Violen en cello brengen een extra textuur in de rockende songs. Sommige daarvan zijn speels en ronduit erg catchy. Let op de swingende violen en samenzang in ‘Nachsterben’ of de bizarre cabaretfolk van ‘Wesen Aus Dem Nichts’.
Frivool en hups worden walsritmes en luchtige zwierigheid tentoongesteld in ‘Tanz Auf Dem Ouija-Brett’ en ‘Seelenernte’. Maar er blijft altijd een zekere griezelige sfeer present, logisch wanneer je in acht neemt dat dit deel twee van het heksenthema is. Alle teksten gaan over verschijningen, jacht maken op en spiritualisme. Zelfs invloeden uit kamermuziek worden niet geschuwd in dit donkere romantisme. De zang wordt soms vervormd (alsof men door een megafoon spreekt), wat bijdraagt tot een griezelige sfeer en ook een beetje arty-farty is. Een mooi voorbeeld van een dramatisch uitstapje in het verleden is ‘Mein Geysterhaftes Grammophon’, terwijl ‘Ein Wiegenlied In Angst-Moll’ een burleske atmosfeer ademt. Bovenal is het allemaal toegankelijk en meeslepend, zodat we besluiten dat ‘Geysterstunde II’ een rijk geschakeerd album is waar iedereen zelf op zoek moet naar zijn persoonlijke hoogtepunten. En die zijn er genoeg voor iedereen.
Tracklist:
Die Jenseitsflugmaschine (4:20)
Nachtexpress Nach Nirgendwo (4:58)
Mein Geysterhaftes Grammophon (3:45)
Nachsterben (4:26)
Tanz Auf Dem Ouija-Brett (4:47)
Rad Der Reinkarnation (1:57)
Wesen Aus Dem Nichts (4:11)
Leuchtturm (4:21)
Der Ewige Bergmann (3:42)
Ein Wiegenlied In Angst-Moll (4:47)
Radio Totenfunk (2:02)
In Der Lichtferne (4:25)
Seelenernte (4:04)
Aurelia (3:44)
Schattenwesen (2:58)
Die Sage Von Der Weissen Frau (7:42)
Somnambule (3:58)
| Musicians:
Alexander Paul Blake: vocals, bass, piano, keyboards
Dr. Eckstein: lead guitars
Nimmermehr: rhythm guitars
Zeus X. Machina: drums
Additional musicians:
Meyster M. Melicus: cello
Kalila Karussell: violin
|
Geplaatst door Vera op woensdag 03 september 2014 - 11:52:31
Reageren is uitgeschakeld
|
|
