 |
NORTHERN OAK: Of Roots And Flesh
English:
Northern Oak was founded in 2006 by some students at the University of Sheffield (UK). Guitarist Chris Mole happens to be the pivotal man who still rules the roast these days. His preference for black metal and folk finds its way in quite long compositions with a slightly progressive touch. The band released two self-financed albums earlier: ‘Tales From Rivelin’ (2008) and ‘Monuments’ (2010) and they established their name by several live gigs, among them an acoustic as well as an electric set at the renowned Bloodstock festival. You notice that they have well thought-out plans to gain recognition step by step.
That approach also improves the result of ‘Of Roots And Flesh’ which will be released pretty soon. They put up a fund – recommended by Mael Mordha – to collect some money for their recordings. This success made it possible for them to enter the new Skyhammer studios from producer Chris Fielding (known from his work for Winterfylleth, Primordial and Electric Wizard to name a few). Although progressive (innovative) and folk (traditional) might sound like a contradiction in terminus, yet it is exactly what these guys and lady play. The songs are rooted in black metal, but include many calmer, atmospheric parts in which mainly the flute play of Catie Williams has a prominent role. However, her contribution does not bring in a cheerful danceable folk flavour – we are saved from too cheerful folk tunes – but she rather adds a kind of classical music timbre to the songs.
Just take opener ‘The Dark Of Midsummer’ as example: a strong entry that begins with sounds of nature, while soon the heavy riffs are regaled with flutes. The band reminds me a bit of Mael Mordha from time to time, although the raucous vocals of Martin Collins are initially quite indistinct. You get used to that, but the instrumental parts are top notch quality. Those atmospheric passages with semi-acoustic guitars and flutes always create fine breaks, while violin adds a gracious zest from ‘Marston Moor’ on. Another thing that deserves an extra compliment is the emotive guitar soloing of Mole. Keyboards are used as background or during an intro, like in ‘Nerthus’ which is ultra tight. It even gets still better when they come up with the calm, mysterious ‘Isle Of Mists’ as a kind of preamble for a doom-like stunner of seven minutes long. Without any doubt, this ‘Taken’ is one of the highlights of the album where they go in crescendo towards a climax with momentum. After a short intermezzo with a roaring crowd and speech (‘Requiescant In Pace’) follows the raging heaviness of ‘The Gallows Tree’. With dramatic violin and aggressive shouts they really swallow the bait here. It seems like Jethro Tull with black metal overtones. Next the album gets a very epic continuation with some well-balanced tracks such as ‘Of Roots And Flesh’ and ‘Only Our Names Will Remain’. Of course the band has a genuine love and respect for nature and history. Thus the outro appears to be a captivating spoken word track with melancholic violins. Quite impressive. Northern Oak is the evidence that folk metal can be well-thought and even complex in structures and they do that in an excellent manner.
Nederlands:
In 2006 werd Northern Oak opgericht door enkele studenten aan de universiteit van Sheffield (VK). Gitarist Chris Mole is het kernlid dat ook vandaag nog aan het roer staat. Zijn liefde voor black metal en folk vindt zijn neerslag in vrij lange composities met een progressief tintje. Eerder bracht de band twee albums uit in eigen beheer: ‘Tales From Rivelin’ (2008) en ‘Monuments’ (2010) en ze vestigden hun naam met tal van live optredens, waaronder zelfs een akoestische en elektrische set op het gerenommeerde Bloodstock festival. Je merkt dat alles goed doordacht en uitgewerkt is.
Die aanpak komt eveneens het resultaat ten goede dat nu uitgebracht wordt. Ze zetten – de raad volgend van Mael Mordha – een fonds op om geld in te zamelen voor de opnamen. Dit succes maakte het mogelijk dat het zestal zijn intrek nam in de nieuwe Skyhammer studio van producer Chris Fielding, die we o.a. kennen van Winterfylleth, Primordial en Electric Wizard. Hoewel progressief (vooruitstrevend) en folk (traditioneel) een schijnbare contradictio in terminis vertoont, is dat toch wel wat de heren en dame ten gehore brengen. De songs wortelen in black metal, maar bevatten heel wat ingetogen, atmosferische stukken waarin vooral het fluitspel van Catie Williams een prominente rol inneemt. Haar bijdrage nodigt echter niet ten dans uit, zodat we gespaard blijven van te vrolijke folk deuntjes, maar ze brengt eerder een klassiek aandoend timbre aan.
Neem opener ‘The Dark Of Midsummer’ als voorbeeld: een sterke binnenkomer die start met natuurgeluiden, terwijl even later gedecideerde riffs het gezelschap krijgen van fluitjes. De band doet me soms aan Mael Mordha denken, al is de ruwe zang van Martin Collins aanvankelijk nogal onduidelijk. Later wen je er wel aan, terwijl de instrumentale stukken van topkwaliteit zijn. Die atmosferische passages met semi-akoestische gitaren en fluitspel zorgen telkens voor knappe breaks, terwijl er vanaf ‘Marston Moor’ ook nog fraai vioolwerk bijkomt. Wat eveneens een pluim verdient is het emotionele gitaarspel van Mole. Keyboards zorgen voor ondersteuning of een intro, zoals in ‘Nerthus’ dat bijzonder strak is. Nog mooier wordt het wanneer men het ingetogen, geheimzinnige ‘Isle Of Mists’ de voorbode laat zijn van een doomachtige kanjer van zeven minuten. Dit ‘’Taken’ is ongetwijfeld één van de hoogtepunten van dit album waarop men toewerkt naar een stuwende climax. Na een kort intermezzo met joelende mensenmassa en toespraak (‘Requiescant in Pace’) volgt het heftige nummer ‘The Gallows Tree’. Met dramatische viool en fel schreeuwen gooit men hier alle remmen los. Het lijkt wel Jethro Tull met een black sausje. Het album krijgt vervolgens een erg episch verloop met enkele flink uitgebalanceerde tracks als ‘Of Roots And Flesh’ en ‘Only Our Names Will Remain’. Want natuurlijk heeft de band een voorliefde voor de natuur en geschiedenis. De outro is dan ook een beklijvend gesproken toespraak met weemoedige viool. Best indrukwekkend. Northern Oak is het bewijs dat folk metal erg doordacht en zelfs complex van opbouw kan zijn en dat doen ze voortreffelijk.
Tracklist:
The Dark Of Midsummer (8:48)
Marston Moor (4:23)
Gaia (5:12)
Nerthus (5:12)
Isle Of Mists (3:55)
Taken (7:01)
Requiescant In Pace (0:26)
The Gallows Tree (4:36)
Bloom (5:04)
Of Roots And Flesh (4:57)
Only Our Names Will Remain (6:50)
Outro (1:36)
| Musicians:
Martin Collins: vocals
Chris Mole: guitars
Catie Williams: flute
Richard Allan: bass
Digly Brown: keyboards
Paul ‘Wib’ Wibberley: drums
|
Geplaatst door Vera op vrijdag 14 november 2014 - 15:05:53
Reageren is uitgeschakeld
|
|
