 |
FALLS OF RAUROS: Believe In No Coming Shore
English:
This is really a grower. In the beginning you are afraid to get lost in sounds, but soon they truly flabbergast you. It is only logical that a first encounter might be rather confusing, because Falls Of Rauros (band name taken from Tolkien’s work) makes atmospheric metal with loads of soaring sounds and emotive leads, but on the other hand they cut your breath with misanthropic screaming vocals and fervent black metal. These harsh and desperately screamed chants might be a bit too much, but it is a fact that they never dominate the magnificent instrumentation. One might consider the vox as an additional factor to achieve the desired blend of atmospheric black metal and folk, in order to add a spiritual value to the undeniable rigorous genre. The folk elements are represented by acoustic guitars, with very beautiful, even moving melodies at the beginning of a song or as break with an introvert passage.
That’s the way how the long songs are built up, sometimes until eleven minutes long, while the initially very hazy impression we got during ‘Ancestors Of Shadow’ turned into a compelling comprehension. The meandering leads have such beauty that they are an inexhaustible source of delight and a feeling of standing in awe. This is music you should not unravel, but undergo. Just let it come over you. I have to admit I was sitting there once again with my pen and paper to take notes, but I have listened to the album again at dusk with the heart instead of the mind and that works better. It is amazing how they roll over you like a tank in ‘Ancestors Of Smoke’, while promptly change direction after five minutes with acoustic guitars, slow pacers and extremely beautiful solos. These are again abundantly present in the captivating ‘Spectral Eyes’. The four lengthy compositions with their blackened fury are preceded and followed by an instrumental acoustic song in which guitars caress instead of being aggressive. This is a true gem when you take the time to explore it…
The guys themselves reflect the mystical haze of their music in their personalities. The American band hails from Portland – just as Agalloch, this cannot be par hazard – and we only know that Aaron and Ray happen to be the motor of the band since the very beginning, assisted by Evan and Jordan on this album. In this case it does not matter who has played which instrument.
Nederlands:
Dit is weer zo’n groeidiamant waar je in het begin in verdwaalt, maar welke je spoedig niet meer loslaat. Nou is deze eerste kennismaking logischerwijze verwarrend, omdat Falls Of Rauros (naam geleend uit Tolkien’s werk) atmosferische sfeermuziek maakt met veel zwevende klanken en ontroerende leads, maar anderzijds je adem afsnijdt met misantropische krijsende zang en vlammende black metal. Die wanhopige screams mogen soms wat teveel van het goede worden, maar feit is dat ze nooit het prachtige instrumentarium overheersen. We kunnen de zang zien als een bijkomende factor om de gewenste mix van atmosferische black metal en folk te verkrijgen, teneinde een spirituele waarde toe te voegen aan het van oudsher rigoureuze genre. Het folkelement wordt vertegenwoordigd door akoestische gitaren, met prachtige, ja zelfs ontroerende melodieën aan het begin van een nummer of als break met een introverte passage.
Op die manier worden lange songs opgebouwd, soms tot elf minuten lang, waarbij de aanvankelijk erg wazige indruk die we kregen tijdens ‘Ancestors Of Shadow’ wordt omgezet in een meeslepend vatten. De meanderende leads zijn immers zo prachtig dat ze een onuitputtende bron van verrukking creëren. Dit is muziek die je niet moet proberen te ontrafelen, maar ondergaan en over je heen laten zweven. Ik zat er namelijk weer met pen en papier notities te nemen, maar heb het album bij valavond nog eens beluisterd met het hart in plaats van met het verstand en dat werkte veel beter. Het is immers fantastisch hoe men in ‘Ancestors Of Smoke’ over je heen walst om na exact vijf minuten het roer volledig om te gooien met akoestische gitaren, een traag tempo en ontzettend mooie solo’s. Die zijn eveneens in overvloed aanwezig in het beklijvende ‘Spectral Eyes’. De vier lange composities met hun zwartgeblakerde furie worden voorafgegaan en besloten met instrumentale akoestische songs waarin de gitaar zalft in plaats van geselt. Een parel wanneer je het enige tijd gunt…
De heren zelf reflecteren de mystieke waas van hun muziek op hun persoonlijkheden. De Amerikaanse band komt uit Portland – evenals Agalloch, dat kan geen toeval zijn – en we weten enkel dat Aaron en Ray van in het begin de motor van de band zijn, op dit album bijgestaan door Evan en Jordan. Wie wat speelt doet er in dit geval niet toe.
Tracklist:
Blue Misshapen Dusk (2:21)
Ancestors Of Shadow (5:37)
Ancestors Of Smoke (10:07)
Waxen Voices (10:51)
Spectral Eyes (8:34)
Believe In No Coming Shore (4:30)
| Musicians:
Aaron
Ray
Evan
Jordan
|
Geplaatst door Vera op dinsdag 16 december 2014 - 22:18:37
Reageren is uitgeschakeld
|
|
