ZODIAC: Sonic Child
English:
Nederlands: Vorig album ’A Hiding Place’ was meteen een schot in de roos voor ons. De uit het hart en met veel gevoel gespeelde bluesrock van het Duitse Zodiac – met als drummer Janosch Rathmer van Long Distance Calling – was niet zomaar een flirt met het verleden, maar getuigde van een eerlijke en beklijvende aanpak van rock. Het alweer derde album ‘Sonic Child’ trekt deze lijn onverdroten verder, maar weer zijn er tal van momenten dat we er kippenvel van krijgen. De manier waarop dit viertal het soms oubollige imago van bluesrock opsmukt, dient vermeldt te worden!
Het is bijna ontroerend hoe men ons in de intro meegeeft dat de liefde voor muziek eeuwig en diepgaand is. Dit doet men op een bedje van synths met gewichtige stem, waardoor ik glimlachend aan Georgio Moroder moet denken. Maar dan is er de swingende rock van het zes minuten durende ‘Swinging On The Run’: het lijkt leuk, maar gewoontjes, tot op het moment dat zanger/gitarist Nick van Delft begint te soleren. Dan gaan je haren rechtop! Dat heerschap zingt voor sommigen misschien nogal op een matte manier, maar het is passend en wordt ruim goedgemaakt door het gitaarspel. Zodiac grossiert ook in vlotte, uptempo rocknummers. Het titelnummer en ‘Holding On’ (bijzonder aanstekelijk) zijn daar goede voorbeelden van. ‘Sad Song’ doet zijn titel alle eer aan met tranentrekkende tekst en gebroken stem, plus fijne, zweverige solonoten. Weet je, de band geeft The Free, ZZ Top en Thin Lizzy aan als grote inspiratiebronnen, maar ik vind dat hun gitaargeluid op Steppenwolf lijkt in ‘Out Of The City’ (dat eerder op een split met andere oerrockers Audrey Horne te vinden was) en de sfeer van Monster Magnet waait ook al eens over. Daarmee hebben ze trouwens al getoerd in de VS. Naast een fiks aantal uptempo rockers, vinden we nog twee lange bluesy tracks die het waard zijn om even apart toe te juichen. Het smekende ‘A Penny And A Dead Horse’ presenteert ons slide gitaar en ruimtelijke, uitwaaierende passages met prachtige solo’s. Let op het ondersteunende orgel van bassist Ruben Claro. Die warme Hammond sound is ook aanwezig in ‘Rock Bottom Blues’ (negen minuten lang zwevend op een wolkje!) waarbij het gevoelige Pink Floydiaanse gitaarwerk ons weer kippenvel bezorgt. Dit door Martin Meinschäfer in de Megaphon Tonstudios geproduceerde album is dus werkelijk wat de heren zeggen: dit gaat over leven voor de muziek. Het is alleen maar muziek, maar welke! De ondernemende band deed in oktober vorig jaar een eerste headlinetour en nam reeds voor drie songs videoclips op, dus check it out!
Tracklist:
Intro Who I Am (3:30) Swinging On The Run (6:14) Sonic Child (3:01) Holding On (4:02) Sad Song (3:47) Out Of The City (4:51) A Penny And A Dead Horse (7:09) Good Times (4:23) Rock Bottom Blues (9:16) Just Music (6:11) Not Fragile (4:38) Shine (3:40)
| Musicians:
Nick van Delft: vocals, lead guitars Stephan Gall: rhythm guitars Ruben Claro: bass, organ Janosch Rathmer: drums
|
Geplaatst door Vera op vrijdag 19 december 2014 - 11:47:46
Reageren is uitgeschakeld
|