|
SINAMORE: Seven Sins A Second
English:
Early 2006 we got to know Sinamore, who released the meritorious ‘A New Day’ as debut album, after a prehistory as Halflife and H/L. A rather modest gothic rock album, fine to listen to, but I remarked that things might have been a bit heavier. Isn’t it great that the men hailing from Hamina (Finland) actually did this on their sophomore release ‘Seven Sins A Second’?
You can hear it from the intro on, which is called… ‘Outro’. What a doomy and heavy sound! ‘Better Alone’ eructates in ponderous riffs, much heavier than expected. Those cutting riffs are graced with typical Finnish clean lead parts. In ‘Silence So Loud’, vocals are a bit more thoughtful, but again a monumental doom timbre looms up. After a few other songs in which clean, melancholic vocals contrast with very steady riffs, it dawned upon me. Sinamore has developed towards more maturity on this album, or they chose to make not a predictable record with ‘Seven Sins a Second’ anyhow.
How can I summarize these differences? Firstly it is a guitar-oriented album. No piano or keyboards anymore; on the debut one these instruments were played by session musicians. This album is plainly made with the intention of playing live. Furthermore one notice much more doom influences. The band has moved towards a sound in which Swallow The Sun reign masterly: stunning riffs and gloomy atmospheres. Any acoustic fragments and pure melancholic gothic rock elements occur, but no close-to-mellifluent songs. In addition ‘Dressed In White’ and ‘Far From A Dream’ include beautiful guitar solos. This time we are also surprised by ferocious grunts in one song. These are the merit of Markus Lanki and make a top notch song of the mainly peacefully ‘Unbreakable Calm’! It speaks for itself that they worked with devotion and inspiration on this second album and the so-called “step forward†has surely been made with ‘Seven Sins A Second’.
Nederlands:
Begin 2006 maakten we kennis met Sinamore, die na ettelijke demo’s en een voorgeschiedenis als Halflife en H/L, het verdienstelijke ‘A New Day’ als debuutalbum uitbrachten. Een vrij ingetogen gothic rock album dat aangenaam weg luisterde, maar waarbij ik de kanttekening plaatste dat het toch wat heftiger mocht. Is het niet leuk dat de mannen uit Hamina (Finland) dat dan ook gedaan hebben op hun tweede cd ‘Seven Sins A Second’?
Je merkt het als van bij de intro, dat eh… ‘Outro’ heet. Wat een doomy en zware klank! ‘Better Alone’ barst dan los in harde riffs, steviger dan verwacht is dit. De hakkende ritmes worden verfraaid met typisch Finse heldere solopartijen. In ‘Silence So Loud’ gaat het er qua zang wat bedachtzamer aan toe, maar ook hier weer dat zinderende doom timbre. Na nog enkele nummers waar de heldere, melancholieke zang het opneemt tegen erg stevige riffs, is het duidelijk. Sinamore is geëvolueerd naar een grotere maturiteit op dit album, of heeft er alleszins toch voor gekozen om van ‘Seven Sins A Second’ geen voor de hand liggende opvolger van het debuut te maken.
Hoe zal ik deze verschillen samenvatten? Ten eerste is het een gitaar georiënteerd album. Geen piano of toetsen meer, die op het debuut door sessiemuzikanten ingespeeld werden. Dit album is duidelijk gemaakt met het oog op live concerten. Verder zijn er veel meer doom invloeden. De band is opgeschoven naar een geluid dat ook Swallow The Sun zo meesterlijk beheerst: kanjers van riffs en donker textuur. Enkele akoestische fragmenten en puur melancholieke gothic rock elementen zijn er nog wel, maar het mierzoete is er gelukkig uit. Bovendien bevatten ‘Dressed In White’ en ‘Far From A Dream’ knappe gitaarsolo’s. Ook nu worden we in één nummer opgeschrikt door woeste grunts. Deze komen van Markus Lanki en maken van het doorgaans kalme ‘Unbreakable Calm’ een topnummer! Aan dit tweede album is duidelijk met liefde en inspiratie gewerkt en de zogenaamde “stap voorwaarts†is op ‘Seven Sins A Second’ zeker gemaakt!
Tracklist:
Outro (1:11)
Better Alone (3:37)
Silence So Loud (4:22)
Dressed In White (4:43)
Frozen Mile (4:36)
The Burning Frame (3:59)
Everything Ends (5:52)
Unbreakable Calm (5:23)
Far From A Dream (4:49)
Eyes Of May (5:03)
| Musicians:
Mikko Heikkilä: vocals, guitars
Tommi Muhli: guitars
Jarno Uski: bass
Miika Hostikka: drums
Guest:
Markus Lanki: additional growls on track 8
|
Geplaatst door Vera op dinsdag 18 december 2007 - 21:16:01
Reageren is uitgeschakeld
|
