 |
A FOREST OF STARS: Beware The Sword You Cannot See
English:
A Forest Of Stars is an English band with a soft spot for the Victorian era. The black metal roots and ferocious heaviness is sublimated by ravishing other-genre elements one might call progressive, but most of the times it means more melodic passages. When this happens with accomplished musicians, you get true art and magic, music that happens to be – literally – innovative. The band says that they never make the same album twice and that is tenable for this one as well. The refined passages have increased and keyboard player Katheryne, Queen of the Ghosts even sings from time to time. I had my doubts, but the band does it in a wonderful manner. There’s no need in turning a blind eye to justify my superlatives.
Let me shine a light on my reasons for personal fascination. Of course we have the eye-catching Victorian image (well, you can as well be a Kiss fan for that reason, on another level), but the linguistic enchantment that the band gives you is one of the salient features. Moreover, the band name A Forest Of Stars instantly brought beloved universal images before my mind’s eye. I’d love to wander through that star-spangled wood! And you will loose your way at first encounter, that’s for sure. This month I need to say it over and over again: this is a record that grows after repeated spins. At the moment my personal balance shifts between delight and exploring.
That enchantment is surely tenable for the ten minutes long starting shot ‘Drawing Down The Rain’. In 2012 ‘Gatherer Of The Pure’ happened to be video clip of the year for me and this just equals this captivating vibe. Music-wise it also is a direct hit with all beloved elements we know in the meantime of this eccentric septet. The soaring, repetitive sonorous sounds, rhythms with momentum, even a folk melody as lovely extra, the intense blackened vocals and the violin that serpentines through the heaviness. Then they slacken down pace and melancholic, clean chants are coming. These are even catchy. It took a while before I realised it must be Katheryne. After an organ moment follows an ‘organised chaos’ with hectic, desperate spoken texts of Mister Curse. That guys sometimes has a nearly hysterical touch, but after the rollercoaster of sounds in the frantic ‘Hive Mindless’ and the proclaiming ‘A Blaze Of Hammers’ I’d like to conclude that vocals are akin to those of an elocutionist while having a theatrical aura. This is ultimately English, with avant-garde flavours in ‘Virtus Sola Invicta’ and a sudden switch to prog with flute and melodious guitar leads. We have to mention that the role of guitar solos is mainly replaced by violin and we have no objections against that. ‘Proboscis Master Versus The Powdered Seraphs’ (seems as if we are dealing with Bal Sagoth titles) gives us an uneasy, eerie feeling. It develops by fits and starts, violins produce a scraping sound and it is as if you are in the midst of turbulence. Mark the mighty climax with violin, this is brilliant! The final movement (yes sir, we are in the mood for notable words of eloquence) ‘Pawn In The Universal Chessboard’ is made up of six parts. We go from dreamy female vocals with soaring synths to heavy riffs with epic tinge, spoken parts, raucous black metal eruptions to captivating fragments with bass and percussion. After wild blackened fury, the last part appears to be quiet and proggy with smooth female chants. Katie, once in My Dying Bride for a short while, has found her mentors. What an adventure! Join the Gentlemen’s Club!
Nederlands:
A Forest Of Stars is een Engelse band met een voorliefde voor het Victoriaanse tijdperk. De black metal roots en woeste heftigheid wordt gesublimeerd door ravissante genrevreemde elementen die men progressief pleegt te noemen, maar veeleer wijzen op de melodieuzere stukken. Dat maakt het geheel juist subliem en boeiend. Als dit gebeurt met zulk een talent krijg je ware kunst, muziek die letterlijk innovatief is. De band meldt steeds nooit hetzelfde album te maken en dat is nu ook weer het geval. De verfijnde passages zijn talrijker en toetseniste Katheryne, Queen of the Ghosts mag zelfs af en toe zingen. Dan houden wij ons hart al vast, maar ook hier komt de band mee weg zonder dat ik even een oogje dicht moet knijpen om mijn superlatieven te verantwoorden.
Laat me even dieper ingaan op de redenen van mijn persoonlijke fascinatie. Natuurlijk is er het opvallende Victoriaanse imago (maar dan kan je ook Kiss fan worden, op een ander niveau), maar het linguïstische genoegen dat de band verschaft is een eerste sterke eigenschap. Trouwens, de bandnaam A Forest Of Stars toverde meteen geliefde universele beelden voor mijn geestesoog. Ik ging maar wat graag in dat met sterren bezaaid bos verdwalen! En verdwalen zal je bij de eerste luisterbeurten, dat verzeker ik je. Deze maand ga ik het dikwijls moeten zeggen, maar dit is een groeiplaat. Mijn persoonlijke balans zweeft momenteel tussen verrukking en op ontdekking zijnde.
Die verrukking geldt in ieder geval al voor het tien minuten durende startschot ‘Drawing Down The Rain’. In 2012 was ‘Gatherer Of The Pure’ videoclip van het jaar voor mij en deze doet daar niet voor onder qua beklijven. Muzikaal spreekt het ook meteen aan met alle geliefde elementen die we intussen kennen van het excentrieke septet. De zwevende, lillende klanken, de stuwende ritmes, zelfs een folkmelodie eventjes als sausje, de intense zwartgeblakerde zang en de viool die erover schuurt als een poezelige schaaf. Maar dan houdt men even in en volgen er weemoedige, cleane gezangen die zelfs catchy zijn. Het duurde even eer ik me realiseerde dat dit Katheryne moest zijn. Na een orgelmoment volgt een geordende chaos met hectisch, wanhopig gesproken tekst van onze Mister Curse. Dat heerschap komt soms bijna hysterisch over, maar na de roetsjbaan van klanken in het waanzinnige ‘Hive Mindless’ en het verkondigende ‘A Blaze Of Hammers’ houd ik het erop dat de zang veel weg heeft van een voordrachtkunstenaar en een theatraal aura heeft. Dit is erg Engels, met avant-gardistische trekjes in ‘Virtus Sola Invicta’ en plotse wendingen naar prog met fluit en melodieus gitaarspel. Wel dient gezegd dat de rol van de gitaarsolo’s voornamelijk overgenomen wordt door de viool en daar hebben we absoluut niets op tegen. ‘Proboscis Master Versus The Powdered Seraphs’ (het lijken wel titels van Bal Sagoth) bedelft ons onder een ongemakkelijk gevoel. Trekkend en stotend komt het op gang, de viool krast erop los en het is alsof je op een hobbelbaan zit. Let op de stuwende climax met viool, schitterend! De finale beweging (ja, je gaat er gevleugelde woorden door gebruiken) ‘Pawn In The Universal Chessboard’ bestaat uit zes stukken. We gaan van dromerige vrouwenzang met zwevende synths naar zinderende riffs met episch karakter, gesproken stukken, ruwe black metal uitbarstingen naar beklijvende fragmenten met bas en percussie. Na wilde zwartgeblakerde furie kent het laatste deel een rustig prog verloop met zalvende vrouwenzang. Katie, ooit even in My Dying Bride, heeft haar mentors gevonden. Wat een avontuur! Join the Gentlemen’s Club!
Tracklist:
Drawing Down The Rain (9:31)
Hive Mindless (7:29)
A Blaze Of Hammers (7:28)
Virtus Sola Invicta (6:16)
Proboscis Master Versus The Powdered Seraphs (7:18)
Pawn On The Universal Chessboard
Part I: Mindslide (2:22)
Part II: Have You Got A Light, Boy? (3:59)
Part III: Perdurabo (3:21)
Part IV: An Atomaton Adrift (4:13)
Part V: Lowly Worm (2:13)
Part VI: Let There Be No Light (5:14)
| Musicians:
Mr. T.S. Kettleburner: vocals, guitars
Mister Curse: vocals
Mr. William Wight-Barrow: guitars
Mr. Titus Lungbutter: bass
The Gentleman: synthesizers, percussion
Katheryne, Queen of the Ghosts: violin, flute
Mr. John “The Resurrectionist†Bishop: drums, percussion
|
Geplaatst door Vera op woensdag 08 april 2015 - 12:13:08
Reageren is uitgeschakeld
|
|
