 |
THURISAZ: The Pulse Of Mourning
English:
In 2015 Thurisaz is in the spotlights again with delightful releases. Few months ago we could enjoy the live registration of an acoustic concert on the DVD ’Thurisaz: Live & Acoustic’, now it is time for proper new work in the quality of the fourth studio album ‘The Pulse Of Mourning’, a title with an important hint to what we can expect. The sound of Thurisaz brims with compelling melancholy, but there are lots of moments when rigorous raucousness prevails. The idiosyncratic features, recognizable out of thousands, such as screams (Mattias) and grunts (Peter) contra the smoothening, thoughtful vocals of keyboardist Kobe or the semi blastbeats in opposite to piano interludes are omnipresent in the nine new songs. After the release of ’The Cimmerian Years’ in 2011, Thurisaz played many gigs in Belgium and abroad, even in the US, India (!) and Turkey, but at home they constantly worked out new ideas until everybody was satisfied and ready to record.
If we detected a slightly increase of doom influences on ‘The Cimmerian Years’, one could recommend ‘The Pulse Of Mourning’ as an album with huge diversity. It shows the band at top notch level in every discipline they stand for: harsh and merciless, fragile and introvert, classical influences (violins). Doom, death, black… it is a ravishing blend always captivating due to their talent for writing strong melodies. On top of that a couple of songs are graced with (quite long) ultra emotive guitar solos (think of Pink Floyd and/or Saturnus) and that never got a chance so much before. Actually ‘Longing…’ and ‘…For A Change’ (with the first screams and soaring keyboards) are a kind of introduction to the first single ‘Patterns Of Life’. After a menacing beginning it opens in a fetching manner with juicy growls and fluent guitar lines. Beautiful is the switch to melancholic clean vocals, while we soon find ourselves in the midst of a hectic speech. The contrast between heavy riffs and keyboard ornaments builds up tension in a masterful manner. It is the same catchiness, mixed with heaviness and gloominess that makes a compelling track of ‘Rays Of Light’ as well. The instrumental ‘Tangram’ moves you in an introspective way with classical piano and strings, but most of all infectious melodies. It brings us to the highlight of the album: the eight minutes long ‘One Final Step’, including fervent riffs with rough vocals passing into magnificent Pink Floydish guitar solos. It gave me goose-bumps! A fluent momentum leads to a climax with harmony vocals as grand finale. The music of Thurisaz often has an epic, empyrean timbre. That goes also for the synthesizers at the start of ‘In All Remembrance’, followed by an alternation of snappy and calm passages. Above all a huge sadness reigns in these compositions and the summit of that can be found in the fragile last track ‘Stargaze’ with thoughtful vocals, violin and piano. This is the most complete piece of art Thurisaz has ever made. In a production of guitarist Peter Theuwen with Kris Belaen and Nick Mettez at the CCR studio and a mastering at Swedish Tailor Maid studio, everything sounds crystal clear and impressive. What a stunner; top notch class!
Nederlands:
Thurisaz staat in 2015 volop terug in de schijnwerpers met verrukkelijke releases. Enkele maanden terug konden we genieten van de live registratie van een akoestisch concert op de DVD ’Thurisaz: Live & Acoustic’, nu is het dan de beurt aan het echt nieuwe werk in de vorm van het vierde studioalbum ‘The Pulse Of Mourning’, een titel die trouwens een belangrijke hint is. De sound van Thurisaz bulkt immers van meeslepende weemoed, maar er zijn tal van momenten wanneer rigoureuze ruwheid het roer overneemt. De uit duizend herkenbare kenmerken zoals screams (Mattias) en grunts (Peter) tegenover de zalvende, beschouwende clean zang van toetsenist Kobe of semi blastbeats tegenover piano interludia zijn weer rijkelijk aanwezig in de negen nieuwe songs. Nadat ’The Cimmerian Years’ in 2011 verscheen, deed Thurisaz tal van concerten in binnen- en buitenland, tot in de VS, India (!) en Turkije toe, maar steeds werd er thuis geschaafd aan nieuwe ideeën tot iedereen tevreden was.
Konden we op ‘The Cimmerian Years’ een lichte toename van doominvloeden detecteren, dan zouden we ‘The Pulse Of Mourning’ willen aanprijzen als een album met een grote diversiteit. Het toont de band in bloedvorm in elke discipline waar ze voor staan: keihard en meedogenloos, breekbaar en ingetogen, klassieke invloeden (viool). Doom, death, black,… het is een ravissante mix die toch steeds beklijft door het aanwenden van sterke melodieën. Bovendien zijn er een paar songs verfraaid met (vrij lange) super emotionele gitaarsolo’s (denk aan Pink Floyd en/of Saturnus) en dat kwam nooit eerder zo uitgebreid aan bod. In feite vormen ‘Longing…’ en ‘…For A Change’ (met de eerste screams en zwevende toetsen) een introductie tot de eerste single ‘Patterns Of Life’. Na een dreigend begin opent dit aanstekelijk met sappige grunts en vloeiende gitaarlijnen. Mooi is de overgang naar weemoedige cleane zang, terwijl we even later middenin een geëxciteerde speech zitten. Het contrast tussen zware riffs en keyboards ornamenten drijft de spanning nog op. Het is diezelfde toegankelijkheid, gekoppeld aan heftigheid en weemoed die ook van ‘Rays Of Light’ een beklijvende track maakt. Het instrumentale ‘Tangram’ ontroert op een introspectieve wijze met klassieke piano en strijkers, maar vooral pakkende melodieën. Het brengt ons bij het hoogtepunt van dit album: het acht minuten durende ‘One Final Step’ dat vinnige riffs met ruwe zang laat verglijden in bloedmooie Floydiaanse gitaarsolo’s. Kippenvel! Een vloeiende opbouw leidt naar een climax met samenzang als grande finale. De muziek van Thurisaz heeft dikwijls een episch, verheven timbre. Zo ook de synthesizers in het begin van ‘In All Remembrance’, waarna snibbige en ingetogen passages elkaar afwisselen. Er spreekt veelal een diepe tristesse uit deze composities en het summum daarvan vinden we in het fragiele sluitstuk ‘Stargaze’ met bedachtzame zang, viool en piano. Dit is het meest complete werkstuk van Thurisaz tot nog toe. In een productie van gitarist Peter Theuwen met Kris Belaen en Nik Mettez in de CCR studio en een mastering in de Zweedse Tailor Maid studio komt alles helder en imposant uit de boxen gerold. Wat een klasse!
Tracklist:
Longing… (3:06)
… For A Change (2:39)
Patterns Of Life (7:00)
Rays Of Light (6:25)
Tangram (4:16)
One Final Step (8:02)
Enslaved Dreams (1:21)
In All Remembrance (6:49)
Stargaze (4:31)
| Musicians:
Peter Theuwen: grunts, clean vocals, guitars
Mattias Theuwen: screams, guitars
Nick Meganck: bass
Kobe Canniere: keyboards, clean vocals
Pepijn De Raeymaecker: drums
Guest appearance:
Els Blieck: female vocals
|
Geplaatst door Vera op woensdag 22 april 2015 - 17:32:26
Reageren is uitgeschakeld
|
|
