 |
STEVE HACKETT: Wolflight
English:
Steve Hackett, brilliant guitarist of the best Genesis albums (from 1970 till 1977), has done quite some retrospective activities during the last years under the moniker ‘Genesis Revisited’ with albums and live appearances that honoured a large number of older Genesis songs. Yet in addition to this (healthy) dose of nostalgia – we also attended a glorious gig – the man keeps on writing new material as well. In this respect ’Out Of The Tunnel’s Mouth’ (2009) and ’Beyond The Shrouded Horizon’ happened to be the very meritorious predecessors of ‘Wolflight’.
On ‘Wolflight’ Steve Hackett shares his fascinating, intelligent contemplations about different cultures with the listener. Cultures once at the cradle of civilization… The photos of the artist accompanied with wolves are marvellous and illustrate the way of life of a man that looks beyond the material things on earth. For instance: he spent some time in the neighbourhood of wolves near Rome to learn more about these animals. Wolflight also happens to be the name for the hour before dawn arrives, the period between night and day. Many songs on this album are written during that early hour, when the world is not awake yet to start its hectic carousel. But well… we are not here to write a psychological plea about Hackett, so let us shine a light on the diverse pallet of sounds on ‘Wolflight’ while it has one huge feature: the soaring, emotive and sometimes heavy guitar solos of the genius.
Besides the rock instrumentation, authentic instruments like tar (of Azerbaijan), Arabic oud (lute) and duduk (Armenian woodwind instrument) are used on the album, but also lots of strings, mostly in an oriental menacing way like once done by Page/Plant. Violins, sax and didgeridoo are present as well, so that one might label this as world music. However it does not give you the feeling of being member of the Green Party, if you know what I mean. First track ‘Out Of The Body’ starts with howling wolves and dramatic tinged strings. The eight minutes long title song opens with tar and deals with the barbaric urge for conquest of the Mongols. In addition to acoustic guitar and the soft, storytelling voice of Hackett, we hear an opulence of vivid guitar soloing. The lengthy as well ‘Love Song To A Vampire’ stays calm for a long time, in despite of the threatening end of the story. Naturally we can hear some Slavonic flavoured violins, but also heavy riffs and a fervent solo towards the end. Every song has a complete different atmosphere. Steve goes back to scenes of his youth in ‘The Wheel’s Turning’. He remembers the cheerful emotions while enjoying the Battersea funfair and the music is in keeping sometimes. This is a catchy track with Beatles influences. Tension is built up with harp and duduk in ‘Corycian Fire’ and it takes us to ancient Greece, the cradle of western civilization with a Mediterranean atmosphere in which east and west amalgamate in guitar parts, percussion, strings and ethnic instruments, while the velvet voice of Steve sings about the oracle of Delphi and more. When you read the poetic liner notes for every song, this album even gets better. That’s how we find out that the instrumental ‘Earthshine’ praises dawn with a guitar recital. The carefree vibe of the sixties is caught in the loosely played ‘Loving Sea’. Optimism ruled at that time, the man knows it as well, and he reminded those days during a boat trip in Mexico. The smooth chants are akin to CSN&Y, icons of that era. The slavery in the US was the inspiration for the wildest track ‘Black Thunder’ with banjo, dark choirs, howling solos and dramatic strings. At the end we hear a sax solo (Rob Townsend). Our latest stop is the desert in Morocco with ‘Dust And Dreams’ with Hackett free soloing on relaxed rhythms. No vocals here, solos all the time in all kinds of moods and of course a slightly eastern timbre. Yet this album is not blind for the danger and negative sides of the places on earth, one can read that in the liner notes of the songs. It is a musical diary of a world citizen who enjoys beauty, but remains alert and critical. Occluding song ‘Heart Song’ is a soaring tribute for his wife and there is no end with more beauty possible. Once again Steve Hackett proved that he still creates amazing albums. This is a touching and impressive manifest for the listener.
Nederlands:
Steve Hackett, stergitarist van de beste Genesis albums (van 1970 tot 1977), is de laatste jaren vrij retrospectief bezig geweest onder de noemer ‘Genesis Revisited’, met albums en concerten die een keur aan Genesis songs uit de oude doos alle eer aandeden. Maar naast deze (gezonde) dosis nostalgie - waarbij wij ook een glorieus concert bijwoonden - blijft de man ook nieuw materiaal schrijven. In die optiek waren ’Out Of The Tunnel’s Mouth’ (2009) en ’Beyond The Shrouded Horizon’ de zeer verdienstelijke voorgangers van ‘Wolflight’.
Op ‘Wolflight’ deelt Steve Hackett zijn fascinerende; intelligente beschouwingen over verschillende culturen met de luisteraar. Culturen die ooit aan de wieg van de beschaving stonden… De foto’s van de artiest in het gezelschap van wolven zijn trouwens prachtig en illustreren de leefwereld van een man die verder kijkt dan de materiële zaken op aarde. Hij spendeerde een tijd in het gezelschap van wolven in de buurt van Rome om de dieren beter te leren kennen. Wolflight is trouwens de naam die men geeft aan het uur juist voor de dageraad aanbreekt, de overgang tussen nacht en dag. Vele songs op dit album zijn geschreven op dat vroege tijdstip, wanneer de wereld nog niet ontwaakt is voor zijn hectische carrousel. Maar we zijn hier niet om een psychologisch pleidooi af te steken over Hackett, laten we ons dan nu werpen op het verscheiden klankenpalet op ‘Wolflight’ dat één constante heeft: de zwevende, ontroerende maar ook heavy gitaarsolo’s van het genie.
Naast het rockinstrumentarium worden er op het album authentieke instrumenten als tar (van Azerbeidzjan), Arabische oud (luit) en duduk (Armeens blaasinstrument) gebruikt, maar ook veel strijkers, veelal op een oosterse, dreigende manier zoals die ooit bij Page/Plant werden aangewend. Violen, sax en didgeridoo zijn tevens aanwezig, zodat we van wereldmuziek kunnen spreken, echter zonder dat geitenwollensokkengevoel. Eerste track ‘Out Of The Body’ start met het gehuil van wolven met dramatische strijkers. Het acht minuten durende titelnummer opent met tar en handelt over de barbaarse veroveringsdrang van de Mongolen. Naast akoestische gitaren en de zachte, verhalende stem van Hackett horen we spetterende gitaarsolo’s. Het eveneens lange ‘Love Song To A Vampire’ blijft lang beheerst, ondanks de dreigende afloop van het verhaal, waar natuurlijk ook enkele Slavische strijkpartijen bijhoren, maar ook heavy riffs en een vurige solo op het einde. Elke song heeft een totaal andere sfeer, zo gaat Steve in ‘The Wheel’s Turning’ terug naar een tafereel uit zijn jeugd. Hij herinnert zich de uitgelaten emoties op de kermis en de muziek is navenant soms. Dit is een catchy song met Beatles invloeden. Met harp en duduk wordt spanning opgebouwd in ‘Corycian Fire’ dat ons meeneemt naar het oude Griekenland, de bakermat van de westerse beschaving met een Mediterrane sfeer waarin oost en west samensmelten in gitaarpartijen, percussie, strijkers en etnische instrumenten, terwijl de omfloerste stem van Steve verhaalt over het orakel van Delphi. Wanneer je de poëtische voetnoten leest bij elke song wordt dit album nog beter. Zo vernemen we dat het instrumentale ‘Earthshine’ de magie van de dageraad huldigt met een gitaarrecital. De zorgeloze sfeer van de jaren zestig ligt vervat in het losjes uitgevoerde ‘Loving Sea’. Toen heerste optimisme, dat weet de man ook, en hij dacht hieraan terug tijdens een boottocht in Mexico. De egale zang doet aan CSN&Y denken, iconen uit dat tijdperk. De slavernij in de VS is aan de beurt in het meest wilde nummer ‘Black Thunder’ met banjo, een donker koor, gierende solo’s en dramatische strijkers. Op het einde nog even een sax solo (Rob Townsend). Onze laatste stop is de woestijn in Marokko met ‘Dust And Dreams’, waarbij Hackett naar hartenlust soleert op een relax ritme. Geen zang hier, heel de tijd solo’s in allerlei stemmingen en uiteraard een oosterse sfeer. Toch is dit album niet blind voor de gevaren en negatieve zijden van al die plekken op aarde, dat merken we in zijn voetnoten bij de songs. Het is een muzikaal dagboek van een genietende, maar alerte wereldburger. Sluitstuk ‘Heart Song’ is een zwevende ode aan zijn vrouw en mooier kan dit niet afgerond worden. Hiermee is weer eens bewezen dat Steve Hackett ook met zijn nieuw werk hoge toppen scheert en een imposant en ontroerend manifest presenteert aan de luisteraars. ‘
Tracklist:
Out Of The Body (2:29)
Wolflight (8:00)
Love Song To A Vampire (9:18)
The Wheel’s Turning (7:24)
Corycian Fire (5:47)
Earthshine (3:20)
Loving Sea (3:22)
Black Thunder (7:32)
Dust And Dreams (5:33)
Heart Song (2:51)
| Musicians:
Steve Hackett: lead guitar, vocals
With:
Roger King: keyboards, programming
Gary O’Toole: drums
Nick Beggs: bass
Hugo Degenhardt: drums
Jo Hackett: vocals
Amanda Lehmann: vocals
Chris Squire: bass
Rob Townsend: sax, duduk
Sara Kovacs: didgeridoo
Malik Mansurov: tar
Christine Townsend: violin, viola
|
Geplaatst door Vera op zaterdag 09 mei 2015 - 15:29:11
Reageren is uitgeschakeld
|
|
