|
GRAVEWORM: Ascending Hate
English:
Since their debut album ‘When Daylight’s Gone’ in 1998, Graveworm has delivered a high quality album in the symphonic black/death metal genre every two years. Their music also includes influences from (early) gothic and always remains dark and extreme. Another constant factor is the ongoing changing of musicians, so that Stefano Fiori even happened to be the only original member on the previous album ’Fragments Of Death’.
For the first time in their long history it took longer before the German speaking Italians came up with new work. There is a gap from three and a half year between the predecessor and ‘Ascending Hate’. The band managed to do some tours during that time – they even performed in China – but there were obstacles beyond control. Anyways, this time we can announce the return of guitarist Stefan Unterpertinger after being absent for almost a decade. We do not know if this is also a reason for the high quality of ‘Ascending Hate’, but it is an undeniable fact that this ninth studio album appears to be heavy as hell, yet they insert more dynamics. After all these years, Graveworm surprises once again by unexpected accents and different details. This (agreeable) surprise already starts with opener ‘The Death Heritage’, beginning with melancholic plucking guitar notes before bursting out in blasting fury. In addition meandering leads are prominent and the whole thing is quite melodious. Soaring keyboards bring in a more epic tinge than on the previous albums. The songs are longer and have breaks (mostly with again those semi-acoustic plucking guitars), that’s why your attention remains focussed. In brief, the surely present harshness is more sublimated by song-writing craftwork and classic piano parts as contrasting issue are often used. Even if vocalist Stefano Fiori still mainly uses his low-pitched growls, there is more variation. The pace also remains more often mid-paced (so that accelerations leap more to the eye). We can mention ‘Absence Of Faith’ from the former album as example for the current Graveworm direction on ‘Ascending Hate’, an album that marks the step from Nuclear Blast to AFM Records. In any case they come up with one of their strongest albums in years and the transparent, yet chunky guitar production from Jan Vacik at Dreamsound Studios brings the material to a higher echelon. Those who purchase the digipack will be able to enjoy Graveworm’s cover version of Bon Jovi’s ‘Runaway’. In this respect the band continues its long tradition of unexpected choices for covers.
Nederlands:
Sinds het debuutalbum ‘When Daylight’s Gone’ in 1998 heeft Graveworm trouw elke twee jaar een kwaliteitsalbum afgeleverd in het symfonische black/death metal genre. Hun muziek kent ook invloeden uit (vroege) gothic en is onverminderd dark en extreem. Een andere constante was het voortdurend uitwisselen van muzikanten, zodat Stefano Fiori op vorig album ’Fragments Of Death’ zelfs het enige overgebleven originele lid was.
Voor het eerst in hun lange geschiedenis heeft het wat langer geduurd eer de Duitssprekende Italianen met nieuw werk op de proppen kwamen. Er zit een gap van zo’n goede drie jaar en half tussen de voorganger en ‘Ascending Hate’. Weliswaar wist de band de podiumactiviteiten gaande te houden gedurende deze periode – ze traden zelfs op in China – maar alles liep niet over rozen. Ditmaal kunnen we de terugkeer van gitarist Stefan Unterpertinger melden na een afwezigheid van tien jaar. Of dit mede de reden is voor de hoge kwaliteit van ‘Ascending Hate’ weten we niet, maar feit is dat dit alweer negende studioalbum wel heftig is, maar meer dan ooit dynamiek inbouwt. Graveworm weet na al die jaren weer te verrassen door de accenten net iets anders te leggen. Die (aangename) verrassing begint al met openingstrack ‘The Death Heritage’ dat weemoedig aanvangt met tokkelende gitaren vooraleer los te barsten in de blastende furie. Bovendien zijn de meanderende leads prominent aanwezig en blijft het geheel behoorlijk melodieus. Zwevende keyboards zorgen voor een meer episch tintje dan op de voorgangers. De songs zijn aanzienlijk langer en bevatten breaks (veelal met tokkelend gitaarwerk) waardoor je aandacht scherp blijft. Kortom, de stellig nog aanwezige heftigheid wordt meer gesublimeerd door compositorisch vakmanschap en klassieke pianoklanken als contrasterende passage komen meer aan bod. Ook al blijft zanger Stefano Fiori grossieren in zijn welbekende lage grom, toch is er meer afwisseling. Het tempo blijft ook eerder mediumtempo (zodat de pittige acceleraties meer effect hebben) en we ‘Absence Of Faith’ van vorig album als voorbeeld kunnen stellen voor de richting die Graveworm uitgaat op ‘Ascending Hate’, een album dat trouwens de overstap van Nuclear Blast naar AFM inluidt. Zij komen in ieder geval met één van de sterkste albums van de laatste jaren op de proppen en de transparante, maar vette gitaarproductie van Jan Vacik in de Dreamsound studio tilt het materiaal nog naar een hoger niveau. Wie het digipack aanschaft krijgt nog de Graveworm coverversie van Bon Jovi’s ‘Runaway’ cadeau, waarmee de band zijn lange traditie van onverwachte keuzes voor coveren voortzet.
Tracklist:
The Death Heritage (7:05)
Buried Alive (6:12)
Blood Torture Death (5:03)
To The Empire Of Madness (5:28)
Downfall Of Heavens (4:56)
Stillborn (5:44)
Liars To The Lions (4:54)
Rise Again (5:12)
Son Of Lies (4:36)
Nocturnal Hymns Part II (Death’s Anthem) (5:48)
| Musicians:
Stefano Fiori: vocals
Eric Righi: guitars
Stefan Unterpertinger: guitars
Florian Reiner: bass
Martin Innerbichler: drums
|
Geplaatst door Vera op donderdag 20 augustus 2015 - 13:45:13
Reageren is uitgeschakeld
|
