|
AHAB: The Boats Of The Glen Carrig
English:
Nederlands:
Weinig bands hebben de gave om genreoverstijgend bezig te zijn en van begin tot einde te boeien. Ahab is echter één van die witte raven die dit presteren. Gestart als een ondergronds zijproject van twee Midnattsol-leden is dit heden ten dage de band waar Christian Hector en Daniel Droste al hun tijd en liefde insteken. Het maakt van dit vierde studioalbum – geïnspireerd door het gelijknamige boek uit 1907 van de Engelse schrijver William Hope Hodgson – het meest imponerende en volledige werkstuk uit hun oeuvre.
Extreme doom epossen rond de tien minuten en meer nemen ons mee op een muzikale trip naar desperate oorden waar enkel de natuurkrachten het leven beheersen. Het artwork van Stefan Heileman opent een avontuurlijke tocht die zal ontaarden in een strijd op leven en dood. Vanaf de eerste klanken van ‘The Isle’ kan je enkel respect opbrengen. Rustige akoestische gitaren worden aangezet met onwerelds mooie cleane zang van Droste, tot een weelderige uitval met gitaren en drums het beest in hem naar boven haalt met rollende grunts. We worden heen en weer gewiegd doorheen verstilde passages van Pink Floydiaanse schoonheid en stompende ritmes met psychedelische gitaarexplosies. We zwemmen als het ware in een onmetelijke oceaan van betoverende klanken, waarbij de ingetogen cleane zang aan het begin van ‘The Thing That Made Search’ ons wel even aan Opeth doet denken.
Ahab beheerst trouwens meer en meer de discipline om progressieve loopjes in hun gitzwarte doomcomposities te laten opdraven. De muziek ademt, maar creëert eveneens traditiegetrouw een verstikkend gevoel. Op dit album vinden we het snelste nummer dat de band ooit schreef, het relatief korte (ugh zes minuten) ‘Like Red Foam (The Great Storm)’ met zijn sludgy uitwaaieringen en vlak daarna het toppunt van inertie tijdens ‘The Weedmen’ dat al vlug een kwartier van je ondermaanse bestaan weg hapt. Hierin zijn funeral doominvloeden nog evident, wanneer apocalyptische visioenen het overnemen van de rede en leiden tot hoogwaardige kunst. De cleane zang is indroevig, maar de gruntende uitbarstingen des te desolater. Een tranceopwekkende beleving met uiterste precisie als hoogste doel. Ook het dreigende ‘To Mourn Job’ – over een bemanningslid dat verdwenen is – kent deze cadans tussen introverte passages en meeslepende zinderende doom met monumentale glans. Wij raden de speciale editie aan. Je vindt een Ahabiaanse versie van Alan Parsons Project’s ‘The Turn Of A Friendly Card’ op vinyl in deze box met Olav Iversen (Sahg) als gastzanger en een extra lange track (‘The Light In The Weed (Mary Madison)’) met enkel cleane zang en ook dat is een unicum in het bestaan van de band. Topkwaliteit!
Tracklist:
The Isle (10:11)
The Thing That Made Search (11:07)
Like Red Foam (The Great Storm) (6:25)
The Weedmen (15:00)
To Mourn Job (13:45)
| Musicians:
Daniel Droste: growls, clean vocals, guitars
Christian Hector: guitars
Stephan Wandemoth: bass
Cornelius Althammer: drums
|
Geplaatst door Vera op dinsdag 22 september 2015 - 21:57:54
Reageren is uitgeschakeld
|
