 |
HEIMDALLS WACHT: Ut De Graute Olle Tied (Deel II) - Land Der Nebel
English:
Heimdalls Wacht is a band with a self-willed, yet interesting approach of music. Old school black metal with its far-reaching raucousness is the foundation of their lengthy epics, inspired by the region they are hailing from (North Rhine Westphalia) and the decline of the world and its shallow inhabitants. Their intense black metal sounds like a scream of decline, Weltschmerz, rage and despair, but from time to time it gets genuine melancholic.
‘Ut De Graute Olle Tied (Deel II) – Land Der Nebel’ appears to be the sixth album of this band with two vocalists (Saruman and Narhemoth), two guitarists and a rhythm section. Part I was released in 2008, being their third effort. Although they prefer to hold on to a kind of mysticism and underground approach, the band has often played live and they have a wide spread cult fan-base. The interesting thing is that the band not only offers a firm lump of scorching ultra-dense black metal, but adds all kinds of different influences. Consequently we can hear lots of breathtaking beautiful acoustic fragments with sonorous guitars. In addition they use the luxury of having two vocalists to the utmost with most various vocals we can imagine.
With the intro ‘Indiculus Paganiarum’ we get in the right mood with acoustic guitars and heathen chants. The thirteen minutes long ‘Die Fallenden Blätter Der Irminsul’ opens the broad spectrum of their sound palette. On one side we get a firm portion sharp black metal with ultra screaming vocals (in the back some serene vocals), later there is a bass intermezzo with slower leads. After seven minutes we hear clean vocals, they shout, they yell, but it finishes introvert with acoustic guitars. ‘Conspiratio Barbarica’ cuts loose in a barbarian manner, but the vocals are once again very diverse. In ‘Auf Roter Erde Erblüht… (Ursprung Teil I)’ melancholy prevails, with sturdy clean chants, heathen harmony vocals and melodic guitar parts. Nice! Now and then we hear whisperings in between the raging guitars in ‘Schwarzmondritual’, but also here are many breaks and proper heaviness. That gets even over the top in a bestial way in ‘(Leben) Im Zeichen Der Todesruhe’ which can be labelled as the embodiment of utter desperation. After the nearly as intense ‘Seelenstaub’, the final track ‘Des Wolfes Zottiges Fell’ appears to be introvert and melancholic. Right here acoustic guitars are relished with cello, clean vocals are low and thoughtful and sometimes whisperings, followed by a compelling instrumental part to round off this fairly engrossing piece of work. These Germans have a signature sound and we appreciate that. It will not be everybody’s cup of tea, but those who are convinced, will be loyal to them forever. It reminds me most of all of Deinonychus in the nineties.
Nederlands:
Heimdalls Wacht is een band met een eigenzinnige, maar interessante aanpak van muziek. Old school black metal met zijn verregaande ruwheid is de basis van hun lange epossen, geïnspireerd door de streek van herkomst (Noordrijn Westfalen) en de verloedering van de wereld en zijn oppervlakkige inwoners. Hun intense extreme metal klinkt als een schreeuw van teloorgang, weltschmerz, woede en onmacht, maar kent bij momenten ook een eerlijke weemoed.
‘Ut De Graute Olle Tied (Deel II) – Land Der Nebel’ is het zesde album dat de band met twee zangers (Saruman en Narhemoth), twee gitaristen en een ritmesectie uitbrengt. Deel I verscheen in 2008 en was hun derde worp. Hoewel men een zekere mystiek en underground ambieert heeft de band toch al dikwijls live gespeeld en hebben ze een wijd verspreide cult aanhang. Het interessante is dat de band niet alleen een portie verschroeiende, snelle black metal aanbiedt, maar tal van andere invloeden toelaat. We horen dan ook heel wat adembenemend mooie akoestische fragmenten met heldere gitaren. Daarnaast benut men het comfort van twee vocalisten met de meest verscheiden zang die we ons kunnen inbeelden.
Met de intro ‘Indiculus Paganiarum’ komen we in stemming op akoestische wijze met heidense sfeerzang. Het dertien minuten durende ‘Die Fallenden Blätter Der Irminsul’ opent het weidse spectrum van hun klankenpalet. Enerzijds krijgen we een fikse portie scherpe black metal met snerpende krijszang (maar op de achtergrond serene zang), later is er een basintermezzo met tragere solo’s. Na zeven minuten volgt er ook klare zang, men schreeuwt, men roept, maar eindigt ingetogen met akoestische gitaren. ‘Conspiratio Barbarica’ hakt er op barbaarse wijze op los, maar de zang is weer differentieel. ‘Auf Roter Erde Erblüht… (Ursprung Teil I)’ staat in het teken van melancholie, met gedrongen cleane zang, heidense samenzang en melodieuze gitaarpartijen. Mooi! Er wordt ook af en toe gefluisterd tussen de raggende gitaren in ‘Schwarzmondritual’, maar ook hier veel overgangen en een flinke portie heftigheid. Deze wordt zelfs op bestiale wijze over the top in ‘(Leben) Im Zeichen Der Todesruhe’ dat kan doorgaan voor de belichaming van pure wanhoop. Na het bijna even intense ‘Seelenstaub’ is afsluiter ‘Des Wolfes Zottiges Fell’ introvert en weemoedig. De akoestische gitaren worden hier aangevuld met cello, er wordt laag, clean en beschouwend gezongen en gefluisterd, waarna een slepend instrumentaal stuk dit best interessante werkstuk beëindigt. Deze Duitsers hebben best een eigen geluid en dat kunnen we erg waarderen. Het zal niet aan iedereen gegeven zijn om dit te appreciëren, maar wie er voor gewonnen is zal hen dan ook trouw blijven. Het doet me nog het meest aan Deinonychus uit de jaren negentig denken.
Tracklist:
Indiculus Paganiarum (1:42)
Die Fallenden Blätter Der Irminsul (12:55)
Conspiratio Barbarica (6:39)
Auf Roter Erde Erblüht… (Ursprung Teil I) (7:46)
Schwarzmondritual (8:50)
(Leben) Im Zeichen Der Todesrune (7:00)
Seelenstaub (8:37)
Des Wolfes Zottiges Fell (8:10)
| Musicians:
Saruman: vocals
Narhemoth: vocals
Heyann: guitars
Teja: guitars
Thjafjaz: bass
Winterheart: drums
|
Geplaatst door Vera op donderdag 22 oktober 2015 - 18:01:28
Reageren is uitgeschakeld
|
|
