 |
EPHYRA: Along The Path
English:
Ephyra was formed in Italy in 2005, but only in 2013 they released their debut full length album ‘Journey’. It was the start of their musical journey that now stops at Bakerteam Records for the sophomore album ‘Along The Path’. The six-headed band plays melodic death metal with loads of folk influences. On this second album it seems that classic heavy metal elements have increased, so that death metal is mainly noticeable in the rough grunts (and screams) of male vocalist Francesco Braga. He is vocally assisted by female singer Nadia Casali who handles an energetic folkloristic vocal style, rather than adding a lovely solemn touch. The Italians mention bands like Ensiferum, Suidakra, Eluveitie, In Flames and Dark Tranquillity as main influences, but they do a (meritorious) effort to come up with a personal sound.
You can hear that they left no stone unturned to create a decent album in the genre. Although the band itself does not include members playing authentic folk instruments, they approached Silvia Bonino of Folkstone for some beautiful harp sounds and we hear Lisy Stefanoni of Evenoire on flute. Producer Mattia Stancioiu added any ethnic percussion from time to time. Regularly one can hear violins, but it is not clear who’s playing that. Choirs are done by the two guitarists, but they are not omnipresent. It is more the interaction between male and female chants that colours the songs. Lyrics tell the story of a warrior who tries to find his way in this life, in despite of matching his own fate. It speaks for itself that most of the songs happen to be up-tempo and bellicose, graced with epic, slightly symphonic arrangements. In that way, songs like ‘Cruel Day’, the mid-paced ‘No Dream’ and the extremely catchy ‘Last Night’ (where sturdy heavy metal prevails) turn into very fetching sounding tracks that will appeal to anyone who has a soft spot for fervent folk metal. Beautiful accents with harp are spotted in ‘Flaming Tears’ and ‘Riding With The Sun’, while Davide Cicalese (Furor Gallico) adds a colourful zest to the inciting ‘All At Once’ with his low-ranged growls. This song will become a stunner to sing along at the numerous gigs the band is playing. Some of the songs are a bit too much of the same, also because the band only inserts one moment of rest (the semi-acoustic ‘Hope’), but there is quality enough to build up a successful career as folk metal band.
Nederlands:
Ephyra werd opgericht in Como, Italië in 2005, maar bracht pas in 2013 het debuutalbum ‘Journey’ uit, het begin van hun muzikale reis die voor het tweede album ‘Along The Path’ halt gehouden heeft bij het Bakerteam Records label. De zeskoppige band speelt melodieuze death metal met erg veel folkinvloeden. Op dit tweede album zijn de klassieke heavy metal elementen toegenomen, zodat we death metal voornamelijk merken in de diepe grunts (en screams) van Francesco Braga. Hij wordt vocaal bijgestaan door zangeres Nadia Casali die een kwieke folkloristische zangstijl hanteert, eerder dan een plechtige noot toe te voegen. De Italianen geven bands als Ensiferum, Suidakra, Eluveitie, In Flames en Dark Tranquillity op als grootste invloeden, maar doen een (verdienstelijke) poging om een eigen geluid te ontwikkelen.
Het is te merken dat er hard gewerkt is aan ‘Along The Path’. Hoewel de band zelf geen leden heeft die authentieke folkinstrumenten bespelen, benaderden ze Silvia Bonino van Folkstone voor wat harpklanken en Lisy Stefanoni van Evenoire horen we op fluit. Producer Mattia Stancioiu leefde zich her en der nog wat uit op etnische percussie. Geregeld horen we ook viool, maar wie dat speelt is niet duidelijk. De koorzang wordt door de gitaristen gedaan, maar is niet alom vertegenwoordigd, het is eerder de interactie tussen man en vrouw die de nummers draagt. De teksten vertellen het verhaal over een strijder die zijn weg in het leven zoekt, ondanks zijn barre bestaan. Het spreekt voor zich dat de songs veelal uptempo en strijdlustig zijn, verfraaid door epische, licht symfonische arrangementen. Op die manier worden songs als ‘Cruel Day’, het mediumtempo ‘No Dream’ en het bijzonder catchy ‘Last Night’ (waar stoere heavy metal zegeviert) bijzonder aanstekelijke brokken muziek waar iedereen die van pittige folk metal houdt wel kan van houden. Mooie accenten met harp worden gespot in ‘Flaming Tears’ en ‘Riding With The Sun’, terwijl Davide Cicalese (Furor Gallico) met zijn lage grunt kleur geeft aan het opzwepende ‘All At Once’ dat vast een ongelofelijke meezinger wordt bij de talrijke concerten die de band geeft. Sommige nummers zijn nog een beetje teveel inwisselbaar, ook al omdat de band slechts één rustpunt inbouwt (het semi-akoestische ‘Hope’), maar er is kwaliteit genoeg om een succesvolle carrière als folk metal band uit te bouwen.
Tracklist:
Melancholy Rise (1:30)
Human Chaos (4:18)
All At Once (4:08)
Cruel Day (5:28)
Flaming Tears (6:38)
Hope (4:06)
Last Night (5:10)
Riding With The Sun (4:28)
Land’s Calling (5:27)
No Dream (5:37)
Alive (4:45)
| Musicians:
Francesco Braga: male harsh vocals
Nadia Casali: female vocals
Matteo Santoro: guitars, choirs
Paolo Diliberto: guitars, choirs
Alessandra Biundo: bass
John Tagliabue: drums
|
Geplaatst door Vera op dinsdag 05 januari 2016 - 15:09:04
Reageren is uitgeschakeld
|
|
