 |
MISTUR: In Memoriam
English: In 2009 Norwegian Mistur flabbergasted us with the amazing debut album ’Attende’, an ultimate epic black metal record and the first encounter with a new seminal band. However, we had to wait seven years at the successor. After some festival shows and a tour, the band became inactive for shorter periods. But the good thing is that the six lengthy compositions on ‘In Memoriam’ once again illustrate the huge talents of this six-piece. This time the multilayered arrangements, the progressive elements and the typical Sognasound – home of bands like Windir and Vreid as well – is even more overwhelming than before. What an album it is!
The core of the band still exists of keyboardist Espen Bakketeig and guitarist Andre Raunehaug, with Stian ‘Strom’ Bakketeig in charge of those marvellous melodic guitar solos. Bassist Ole Hartvigsen is now the rhythm section together with new drummer Oliver Øien, while Andre and Espen add some clean vocals. ‘Downfall’ opens with atmospheric sounds, piano and string arrangements, but soon we hear a ferocious outburst in pure black metal tradition. Oliver does a great job as new screamer, but soon there is clean vocal interaction, reminding me a bit of Borknagar. Keyboards have that warm and hearty sound, rather the vintage sound of Hammond than synths, while the classical metal guitar leads constantly weave emotive patterns. Magnificent!
This dense epic heaviness is maintained in ‘Distant Peaks’, but mark the break with beautiful melodious parts after three minutes. A bit akin to Opeth. Mistur infiltrates the virtuosity of progressive metal into their extensive soundscapes. A nice example of this working with contrasts happens to be ‘Matriarch’s Lament’ and let us not forget to mention that clean chants have that melancholic flavour we love. The band is really epic and grand, that’s why mammoth compositions with a length of eleven minutes, such as ‘The Sight’ and ‘Tears Of Remembrance’ seem shorter than their actual length, since they are graced with raucous and quiescent passages. This is done in an amazing manner! Consequently this album – produced by Espen Bakketeig and mixed by Bjørnar E. Nilsen – turned into a stunner in the genre! A must have for aficionados of Sognametal and also for fans of epic, yet harsh black/pagan metal.
Nederlands: In 2009 verraste het Noorse Mistur ons met het fantastische debuutalbum ’Attende’, een bijzonder epische black metal plaat en de kennismaking met een nieuwe veelbelovende band. We hebben echter maar liefst zeven jaar moeten wachten op de opvolger. Na enige festivalshows en een tour werd namelijk een pauze ingelast. De zes lange composities op ‘In Memoriam’ getuigen echter weer van een enorm talent. Ditmaal klinken de gelaagde arrangementen, de progressieve elementen en de typische sognasound – waar bands als Windir en Vreid ook vandaan komen – nog overweldigender dan voorheen. Wat een album!
De kern van de band bestaat nog steeds uit toetsenist Espen Bakketeig en gitarist Andre Raunehaug met Stian ‘Strom’ Bakketeig voor de verrukkelijke melodieuze gitaarsolo’s. Bassist Ole Hartvigsen vormt nu de ritmesectie samen met nieuwe drummer Tomas Myklebust. Er is eveneens een nieuwe zanger voor de ruwe zangpartijen: Oliver Øien, terwijl Andre en Espen enige cleane zang bijdragen. ‘Downfall’ opent met atmosferische klanken, piano en wat strijkersarrangementen, maar weldra is er een woeste uitval in volle black metal traditie. Oliver kwijt zich prima van zijn taak, maar weldra is er een cleane repliek en een sound die me wat aan Borknagar doet denken. De keyboards zijn hartelijk en warm aanwezig, eerder het vintage geluid van Hammondorgel dan synths, terwijl de klassieke gitaarsolo’s emotionele patronen weven. Prachtig!
Deze intense epische heftigheid wordt gehandhaafd in ‘Distant Peaks’, maar let op de kentering met mooie melodieuze stukken na drie minuten. Doet me aan Opeth denken. Mistur infiltreert de virtuositeit van progressieve metal in zijn uitgestrekte klanktapijten. Een mooi voorbeeld van dit werken met contrasten is ‘Matriarch’s Lament’, waarbij we zeker ook niet vergeten te vermelden dat een zekere weemoed optreedt in de cleane zang. De band is groots en episch bezig, zodat mammoetcomposities van elf minuten, zoals ‘The Sight’ en ‘Tears Of Rememberance’ veel korter lijken door hun spel met ruwe en verstilde passages. Dat wordt op een verbluffende manier gedaan. Dit door Espen Bakketeig geproduceerde en door Bjørnar E. Nilsen gemixte album is dan ook weer een topper in het genre! Verplichte kost voor liefhebbers van Sognametal en eveneens voor fans van epische, maar ruwe black/pagan metal.
Tracklist:
Downfall (7:16) Distant Peaks (7:17) Firstborn Son (10:00) Matriarch’s Lament (8:23) The Sight (11:00) Tears Of Remembrance (11:18)
| Musicians:
Oliver Øien: harsh vocals Andre Raunehaug: guitars, clean vocals Stian ‘Strom’ Bakketeig: lead guitars Espen Bakketeig: keyboards, clean vocals Ole Hartvigsen: bass Tomas Myklebust: drums
|
Geplaatst door Vera op woensdag 13 juli 2016 - 20:56:56
Reageren is uitgeschakeld
|
 |