|
SVLFVR: Shamanic Lvnar Cvlt
English:
Let us wallow in the underground once more! This four-piece hailing from Italian Florence surely isn’t inspired by the refined art of the Toscana city, but prefers to make an introspective journey through the darkest segments of the human mind. The soundtrack of this catharsis is rooted in obscure doom, but relished with lots of other influences.
Svlfvr was founded in 2011 and released ‘Seeding The Astral Mark’ as debut: a cannon heavy as lead of thirty minutes length. Next only half of the band remained, while they started to add some blackened elements in their music. That can be heard in multiple accelerations in the very extensive songs (average length is nine minutes). Let us put it straight: this is extremely heavy stuff, hard to fathom, zero accessibility. Let us put firstly that the band suggests the listeners to step out of their bodies, making it a mystical and transcendental experience. It sounds a bit like aiming too high, yet it might be the best way to approach the occult soundscapes of Svlfvr, otherwise you might get suffocated by the labyrinth-like escapades of these eccentric Italians. One moment it seems as if you are going to ascend into the sky in the midst of shamanistic chants, then you fall down into hell with scorching bestial screams and shouts. Is this still music, some of you will wonder and I can understand that. On the other hand a whole cult movement of youngsters has come into being, who like to dream away with eyes closed on extreme, fluttering psychedelic sounds. Svlfvr can possibly have some benefits of that hype. There are quite a lot conjuring spoken passages and in the title song we even hear a quite long part with clean harmony vocals that sounds rather beautiful. A mastodon of twenty minutes length happens to be the dessert after a meal which is already hard to digest. In addition to intense desperate parts, we are flabbergasted by a magnificent introvert part with graceful leads that verge to blues (after twelve minutes). And sometimes the band just sounds like classic heavy metal with any proper sturdy riffs, a frivolous bass run or a guitar solo. Yet I think this occult performance will be reserved for a select audience, one that revels in an extreme evening with experimental sounds.
Nederlands:
Wat gaan we ons weer eens lekker wentelen in de underground! Dit viertal uit het Italiaanse Florence laat allerminst de fijnzinnige kunst van de Toscaanse stad op zich inwerken, maar maakt een introspectieve reis door de donkerste segmenten van de menselijke geest. De soundtrack van deze catharsis is geworteld in obscure doom, maar aangevuld met allerlei andere invloeden.
Svlfvr werd in 2011 opgericht en bracht als eerste ‘Seeding The Astral Mark’ uit, een loodzwaar kanon van dertig minuten. Daarna bleef slechts de helft van de groep over en ging men meer zwartgeblakerde elementen infiltreren. Dat vertaalt zich in meervoudige acceleraties in de erg lange nummers (gemiddeld negen minuten). We gaan er geen doekjes om winden: dit is zware kost. Laat ons voorop stellen dat de band zou willen dat de luisteraars uit hun lichaam treden om er een mystieke en transcendentale belevenis van te maken. Allemaal nogal hoog gegrepen, maar toch is dit de beste manier om de occulte klanklandschappen van Svlfvr tegemoet te treden, anders raak je wellicht verstikt in de labyrintische escapades van deze excentrieke Italianen. Het ene moment lijkt het of je temidden van sjamaangezangen ten hemel gaat opstijgen, dan plof je neer in de hel met verschroeiende bestiale schreeuw- en krijspartijen. Of dit nog muziek is, is een vraag die wellicht bij sommigen zal opkomen. Anderzijds is er een cultbeweging ontstaan die graag weg droomt op extreme maar uitwaaierende muziek en daar kan dit Svlfvr voordeel bij doen. Er komen ook nogal wat bezwerend gesproken passages in voor en in het titelnummer is er zelfs vrij lang cleane samenzang die best mooi klinkt. Een mastodont van bijna twintig minuten is het dessert bij een maaltijd die al zwaar op de maag kan liggen. Naast intense desperate stukken volgt er warempel na twaalf minuten een prachtig introvert stuk met sierlijke leads die eerder naar blues neigen. Soms put de band trouwens ook gewoon uit klassieke heavy metal met een paar kloeke riffs, een speels basloopje of een gitaarsolo. Toch blijft dit occulte pleidooi me eerder voorbehouden aan een select publiek dat zich verkneukelt in een extreem avondje aan experimentele klanken.
Tracklist:
Total Absence Of Light (8:22)
Wish To Drown In An Abyss Of Water (8:20)
Shamanic Lvnar Cvlt (9:12)
Countdown To Death (8:33)
Dying star’s Empathy (19:37)
| Musicians:
Dionysos: vocals
Asmodeus: guitars
Vrolok Lavey: bass, synthesizers
Poseidon: drums
|
Geplaatst door Vera op dinsdag 11 oktober 2016 - 09:10:42
Reageren is uitgeschakeld
|
