 |
RED SUN RISING: Polyester Zeal
English:
Stepping out of your comfort zone can be fun! Usually we review heavy metal, but in the nineties we also eagerly followed the grunge boom and nowadays we still enjoy things like Alter Bridge and co. That’s why it is not so difficult to have a liking for Red Sun Rising, a five-piece hailing from Akron, Ohio, but they invaded European soil last November as support act for Skillet. These youngsters make a good impression with their debut album ‘Polyester Zeal’.
A new generation is taking over the torch. We were abruptly confronted with that when going to the concert of Pain and The Vision Bleak. In the venue next door it appeared to be sold out for Skillet. With Red Sun Rising indeed. Juvenile fans gathered in force for these American shows. Yes, they are pure American entertainment. The influence of the US still rules when it comes down on programming gigs. But well okay, Red Sun Rising writes fetching songs, with catchy choruses, compact, now and then a wild guitar solo and most of all… they seduce the youth with lyrics straight out of life. Vocalist/guitarist Mike Protich must be a hero now, since his debut album was produced by the infamous Bob Marlette (Black Sabbath, Shinedown, Seether).
Every song could easily be used when showing the credits of a captivating TV series, every song has elements and one-liners that instantly haunt you. Red Sun Rising kicks off with fervent rock bravura in opener ‘Push’, groove-laden and passionate, while ‘Amnesia’ happens to be that typical American chart buster at FM Radio. Just like we used to listen to Soundgarden back in the days. By the way, the slower, drawling ‘The Otherside’ is truly a hint to the grunge era and a bit later ‘Worlds Away’ has similarities of that style too. We heard that Mark Tremonti (Alter Bridge) is a fan of the band and that’s no surprise. In ‘My Muse’ there are few ambient influences, the kind of stuff that current In Flames sometimes flirt with as well. The backing vocals are irresistible. The crawling ‘Emotionless’ (also a single) includes any Tool influences, while ‘Blister’ happens to be nothing but fetching. Red Sun Rising does a great job. It might be a bit sentimental now and then, at the edge of easy-listening, but most likely this ‘Polyester Zeal’ will be one of those albums, connecting music with the real life of the younger generation. Just like we did with ‘Achtung Baby’ of U2. That’s fine with me, but ‘Achtung Baby’ is much better of course. The most obvious dreams are the ones we let go, they sing in ‘Blister’. Food for thought. A sure-fire start, although they will never equal U2 IMHO.
Nederlands:
Even uit je comfortzone treden is leuk! Wij zijn gewend om zware metalen te bespreken, maar in de jaren negentig volgden wij ook de grunge boom op de voet en heden ten dage kunnen we nog altijd ruimschoots genieten van Alter Bridge en co. Daarom is het ook niet zo moeilijk om van Red Sun Rising te houden, een vijftal dat opereert vanuit Akron, Ohio, maar de Europese podia in november mocht innemen als support act van Skillet. De jonkies maken een goede beurt met hun debuutalbum ‘Polyester Zeal’.
Een nieuwe generatie is opgestaan. Daar werden we bruusk mee geconfronteerd toen we naar het concert van Pain en The Vision Bleak gingen en in de aanpalende zaal het bordje ‘uitverkocht’ prijkte voor Skillet. Met Red Sun Rising jawel. De jeugdige fans hadden zich in grote getale verzameld voor deze Amerikaanse shows. Want dat is het. De invloed van Uncle Sam laat zich ook vandaag nog gelden als het op programmeren aankomt. Maar goed, Red Sun Rising schrijft pakkende songs, compact, met aanstekelijke refreinen, hier en daar een wilde gitaarsolo en vooral… ze pakken de jeugd in met teksten die uit het leven gegrepen zijn. Zanger/gitarist Mike Protich moet nu een held zijn, want zijn debuutalbum is geproduceerd door de befaamde Bob Marlette (Black Sabbath, Shinedown, Seether).
Elke song kan zo op de aftiteling van een aangrijpende serie op TV, elke song heeft elementen en zinsneden die je aanspreken. Daarbij pakt Red Sun Rising uit met wilde rock bravoure in opener ‘Push’, groovend en passioneel, terwijl ‘Amnesia’ die typische Amerikaanse hit op FM radio zal zijn. Zoals wij ten tijde van grunge naar Soundgarden luisterden. Trouwens, het tragere ‘The Otherside’ is toch wel helemaal een knipoog naar de grunge periode en later is ‘Worlds Away’ daar ook een vette knipoog naar. We vernamen dat Mark Tremonti (Alter Bridge) fan is van de band en daar zijn we niet verwonderd over. In ‘My Muse’ zitten dan weer wat ambient invloeden waar huidige In Flames ook wel eens mee durft te flirten. De achtergrondkoortjes zijn onweerstaanbaar. Het sluipende ‘Emotionless’ (ook een single hit) heeft wat Tool invloeden, terwijl ‘Blister’ gewoon pakkend is. Zo blijft Red Sun Rising sterk bezig. Het mag misschien wat gokken op sentimentele gevoelens, op het lijzige af, maar waarschijnlijk is ‘Polyester Zeal’ één van die albums dat de jongere generatie affiniteit geeft met hun leven zoals wij ooit met ‘Achtung Baby’ van U2 hadden. Het is hen gegund, al is ‘Achtung Baby’ natuurlijk veel beter. The most obvious dreams are the ones we let go, zingt men in ‘Bliss’. Nog zo’n doordenkertje… puike start, maar U2 zullen ze niet worden IMHO.
Tracklist:
Push (3:29)
Amnesia (3:31)
The Otherside (3:36)
My Muse (3:39)
Emotionless (4:23)
Blister (3:58)
Worlds Away (4:31)
Unnatural (3:59)
Awake (3:56)
Bliss (3:48)
Imitation (4:09)
| Musicians:
Mike Protich: vocals, guitars
Ryan Williams: guitars
Tyler Valendza: guitars
Ricky Miller: bass, vocals
Pat Gerasia: drums
|
Geplaatst door Vera op maandag 09 januari 2017 - 11:58:12
Reageren is uitgeschakeld
|
|
